Share
Chapter 14
[Gio's]
The robot is almost a meter away mula sa nawalan ng malay na si Fiona. Hindi ko alam kung nawalan ba ito ng malay o nakatulog sa sobrang pagod o bilis ng mga pangyayari.Sinubukan kong ihakbang ang kaliwang paa ko paatras.Sabay ng paghakbang ko ang paglingon ng robot sa gawi ko at hinakbang din nito ang paa papunta sa 'kin.Napasadahan pa ng tingin ko si Marie na pilit ginigising si Principal Kagami. Nakita ko rin ang pagpasok ni Patrick na may dala-dalang baseball bat.Akmang lalapitan ako ni Patrick ng sinenyasan ko siyang tumigil.I mouthed 'tubig'. Inihagis ko sa direksyonniya ang sling bag ni Fiona.Nakita ko kung paano niya halughugin ang bag at kumuha ng bote ng tubig.I tried to step backwards again thus making the robot step forwards.Humakbang naman ako paharap at humakbang pa rin ito palapit sa akin.Sinenyasan ko si Patrick naRelated chapters
Game of Death Chapter 15
Tahimik lang kaming tatlo nina Marie at Principal Kagami. Tanging ang mga putok lang ng baril galing sa cafeteria ang naririnig naming ingay.Sana ayos lang sila.Tiningnan ko si Principal Kagami, nakatulala sa kawalan."Makakauwi ba tayo?" pagsira ko sa katahimikan. Napagawi sa 'kin ang tingin nilang dalawa. Agad din namang nagbawi ng tingin si Marie at napabuntong hininga."Sa totoo lang..." Bakas sa mukha nito kung ano ang nais niyang sabihin."Hindi ko alam." I sighed."Si Princess!" napatayo kaming tatlo at nakita namin sina Patrick at Gio na buhat-buhat ang walang malay na si Princess.Kinuha naman agad ito ni Marie at inihiga sa tabi niya. Dumako ang tingin ko kay Gio."Si Drake?" nakita ko kung paano dumaan ang lungkot sa mga mata niya bago bumuntong hininga."Wala na siya." Napaupo na lan
Game of Death Chapter 16
Umalingawngaw sa paligid ang tunog ng mga wangwang ng padating na pulis."Daddy, mauna ka na sa cafeteria." Hinawakan ko ang balikat niya at nginitian ko siya."May gagawin pa ba kayo?" tanong nito na tinanguan ko naman. Napabuntong hininga ito at tinapik ako sa balikat. Bumaling ang tingin niya kay Gio at nginitian ito.Habang tinitingnan papalayo si Daddy ay mas lumakas naman ang tunog ng wangwang ng pulis.Andito na sila.Tumingin ako kay Gio na tahimik lang na nakasandal sa pader ng classroom. Malalim ang iniisip nito.Napatingin ito sa akin at bakas ang lungkot sa mga mata."Tara na, hanapin natin si mama mo." I tried to be calm. Kahit alam ko kung ano ang tumatakbo sa isip niya."Marahil, siya ang tumawag sa mga pulis." I saw how his jaw became tensed na tila nagpipigil ng nagbabadyang luha.
Game of Death Chapter 17
"Kumusta na po siya, Doc?" I heard a familiar voice.So, nasa ospital pala ako?Nakalabas na ako?"She's in a stable condition na, Sir. Magigising na siya ano mang oras.""Sige, Doc. Salamat po" I heard the sound of opening and closing of the door.The room was filled by silence. I tried to remember what happened to me at bakit nandito ako sa ospital.Doon na nag-flashback lahat ng nangyari sa Academy at ang pagkakabaril sa akin.Si Gio.I slowly opened my eyes. Bumungad sakin ang isang hospital room. Sa gilid ko ay may mga prutas and even flowers.Lumabas siguro si Daddy dahil wala akong kasama ngayon dito. Hinawakan ko ang tiyan ko dahil alam kong doon ako tinamaan ng baril.May mga bandages din ako sa may paa ko dahil sa mga small wounds. Nakaswero din ako maybe because of dehydrat
Game of Death Chapter 1
I woke up late and with a headache. I came up with the idea of not coming to school today but my Dad suddenly called me."Go to school early, keep yourself safe and go home alive. I love you, Fiona."He's acting weird. Nag out of town sila ni Mom, hindi ko lang alam kung saan, basta biglaang meeting with the Japanese stockholders. Ay, ewan! Business is not my thing and it will never be my thing.So with a heavy heart, I prepared mys
Game of Death Chapter 2
Habang papunta kaming lima sa theatre room ay nadaanan namin ang tatlong classroom na puro mga bangkay ng mga schoolmates ko.Ayaw ko mang tingnan pero hindi talaga maiiwasan. Nadaanan namin 'yong room ng Grade 7. Their death was bloodless."They were poisoned," rinig kong sabi ni Marie. Sa aming lima, si Marie ang may pinakamataas na rank at sad to say ako ang pinakamababa. Marie is in rank two. Gio is in rank four. Patrick is in the seventh and Christian is in the tenth.
Game of Death Chapter 3
Sirang-sira na ang damit ko. Pero what's good is ilang metro na lang ang layo ko sa puting box. Konting-konti na lang.Sina Marie ay malapit na rin sa kani-kanilang kahon. Pero ang mas pinaka-napuruhan sa amin ay si Christian, malalim ang hiwang natamo niya sa kanyang braso.Marami-rami na rin ang sugat ko sa iba't-ibang parte ng katawan ko pero kaya ko pa. Kakayanin ko pa.Thirty na lang kaming buhay. Mahigit forty kami kaninang lahat. Dahil sa panic ng ilan ay nagsi-takbuhan sila kaya nama'y nahati ang katawan nila ng mga invisible threads sa paligid.
Game of Death Chapter 4
I felt someone tapping me on my cheeks. I opened my eyes and saw Marie's worried face."Thanks, God, you're awake now, Fiona! Kaya mo bang tumayo?" Pinakiramdaman ko ang sarili ko. Hindi na ako nahihilo pero ramdam ko pa rin ang paghapdi ng mga sugat ko."Bakit wala ka ng sugat?" tanong ko nang makita kong napaka-ayos na ng kalagayan ni Marie.Her wounds were all gone. Naka-PE uniform na rin siya. All fresh!"
Game of Death Chapter 5
Takot.Takot ang unang naramdaman ko nang may pumasok na isang metallic na tao na may hawak na silver circular blades sa kanang kamay.Pure silver ang kulay nito buong katawan. Wala itong buhok pero may face features tulad ng mata. Silver din ang bibig nito at ilong.Babae ito base na rin sa umbok sa may dibdib. Pero hindi siya tao.Isa siyang robot.
Latest chapter
