Share
Chapter 17
"Kumusta na po siya, Doc?" I heard a familiar voice.
So, nasa ospital pala ako?
Nakalabas na ako?"She's in a stable condition na, Sir. Magigising na siya ano mang oras."
"Sige, Doc. Salamat po" I heard the sound of opening and closing of the door.
The room was filled by silence. I tried to remember what happened to me at bakit nandito ako sa ospital.
Doon na nag-flashback lahat ng nangyari sa Academy at ang pagkakabaril sa akin.
Si Gio.
I slowly opened my eyes. Bumungad sakin ang isang hospital room. Sa gilid ko ay may mga prutas and even flowers.
Lumabas siguro si Daddy dahil wala akong kasama ngayon dito. Hinawakan ko ang tiyan ko dahil alam kong doon ako tinamaan ng baril.
May mga bandages din ako sa may paa ko dahil sa mga small wounds. Nakaswero din ako maybe because of dehydrat
Related chapters
Game of Death Chapter 1
I woke up late and with a headache. I came up with the idea of not coming to school today but my Dad suddenly called me."Go to school early, keep yourself safe and go home alive. I love you, Fiona."He's acting weird. Nag out of town sila ni Mom, hindi ko lang alam kung saan, basta biglaang meeting with the Japanese stockholders. Ay, ewan! Business is not my thing and it will never be my thing.So with a heavy heart, I prepared mys
Game of Death Chapter 2
Habang papunta kaming lima sa theatre room ay nadaanan namin ang tatlong classroom na puro mga bangkay ng mga schoolmates ko.Ayaw ko mang tingnan pero hindi talaga maiiwasan. Nadaanan namin 'yong room ng Grade 7. Their death was bloodless."They were poisoned," rinig kong sabi ni Marie. Sa aming lima, si Marie ang may pinakamataas na rank at sad to say ako ang pinakamababa. Marie is in rank two. Gio is in rank four. Patrick is in the seventh and Christian is in the tenth.
Game of Death Chapter 3
Sirang-sira na ang damit ko. Pero what's good is ilang metro na lang ang layo ko sa puting box. Konting-konti na lang.Sina Marie ay malapit na rin sa kani-kanilang kahon. Pero ang mas pinaka-napuruhan sa amin ay si Christian, malalim ang hiwang natamo niya sa kanyang braso.Marami-rami na rin ang sugat ko sa iba't-ibang parte ng katawan ko pero kaya ko pa. Kakayanin ko pa.Thirty na lang kaming buhay. Mahigit forty kami kaninang lahat. Dahil sa panic ng ilan ay nagsi-takbuhan sila kaya nama'y nahati ang katawan nila ng mga invisible threads sa paligid.
Game of Death Chapter 4
I felt someone tapping me on my cheeks. I opened my eyes and saw Marie's worried face."Thanks, God, you're awake now, Fiona! Kaya mo bang tumayo?" Pinakiramdaman ko ang sarili ko. Hindi na ako nahihilo pero ramdam ko pa rin ang paghapdi ng mga sugat ko."Bakit wala ka ng sugat?" tanong ko nang makita kong napaka-ayos na ng kalagayan ni Marie.Her wounds were all gone. Naka-PE uniform na rin siya. All fresh!"
Game of Death Chapter 5
Takot.Takot ang unang naramdaman ko nang may pumasok na isang metallic na tao na may hawak na silver circular blades sa kanang kamay.Pure silver ang kulay nito buong katawan. Wala itong buhok pero may face features tulad ng mata. Silver din ang bibig nito at ilong.Babae ito base na rin sa umbok sa may dibdib. Pero hindi siya tao.Isa siyang robot.
Game of Death Chapter 6
[Marie's POV] Medyo late na akong pumasok ngayong araw. Ewan pero dama ko nang may mangyayaring hindi maganda dahil kagabi pa ako hindi mapakali. Pagpasok ko sa classroom, the first thing that caught my attention was the different colors ng mga upuan at ang babaeng naka-Kimono na nagsasalita sa may harapan. Inilibot ko ang paningin ko at nakita kong tatlo na lang ang vacant seat. Ang kulay dark violet na upuan na nasa likuran at ang black sa may unahan. Pero napili kong umupo sa yellow green chair. Palapit na ako sa upuan pero ang tingin ko ay nasa aming class president — ang aking long time crush, si Gio. Uupo na sana ako ng biglang may tumulak sa akin dahilan para masubsob ako sa sahig na siyang tinawanan ng mga kaklase ko. Nakayuko lamang ako ng biglang may nakita akong nakalahad na palad sa harapan ko. Tumingala ako at bumungad sa
Game of Death Chapter 7
Next area is the school's cafeteria. I looked at my watch at ang oras 11:30 na ng tanghali.Bigla akong nakaramdam ng gutom.The robot didn't explode. Pero bigla namang nabalot ng usok ang buong gymnasium paglabas na paglabas naming kinse.Oo. Kinse na lang kami."Students, you may now take your lunch. The next round will be on one pm."Kahit nasa labas na kami ay malakas pa rin ang dinig ko sa nagsalita. It turned out na may mga speakers pala sa mga gilid-gilid.Talagang handang-handa ang school para sa larong ito. Nagawa pa nilang mag-set up ng ganito.Isa isa na silang nagsideretsuhan sa school cafeteria. Paniguradong iisa lang ang nararamdaman namin ngayon - gutom.Kaya nama'y sumunod na rin ako. Magkakasama sina Gio, Patrick, Christian at Marie kaya lumapit na rin ako sa kanila at nakiupo.Ka
Game of Death Chapter 8
"Let's get in on," sabi ko pa at may pag-ayos pa ng manggas ng suot-suot kong snow white na costume na punit na punit na talaga. Ako na lang ang nakapalda sa aming labing-apat. Lahat sila mga naka-PE uniform na. Pero napatigil ako sa pagtakbo dahil sa gulat. Nakaupo ng ayos ang mga kasama ko sa cafeteria. Nakaayos ang mga upuan sa kung paano naka-arrange ang mga upuan sa classroom. Nando'n na sila lahat at ako na lang ang wala. Naglakad na ako nang mabilis at umupo sa tabi ng hindi ko kilalang lalaki. But what caught my attention is the familiar red button sa may desk ng upuan ko. Tumingin din ako sa katabi ko at meron ding mga pulang button. I even looked at my feet at parang bumalik ang kabang nawala na nang biglang makitang nakatali na naman ito katulad na katulad ng kung paano nakatali ang mga paa ko kanina. Tiningnan ko sina Marie at kasalukuyan na ring hindi maipaliwanag ang ekspres
Latest chapter
