Kabanata 20

"Kanina pa nga 'yan sa labas. Pinapapasok ko pero ayaw niya, aniya'y hinihintay ka raw niya." Kwento sa akin ni Ate Rose.

Maingat kong pinunasan ang kanyang mukha. Gusto kong mainis sa ginawa niya kanina pero ano pang silbi ng inis ko kung nakahilata siya sa bed at inaapoy ng lagnat dahil sa ginawa niya kanina?! Mabuti na lang at pumayag si Ate Rose na patuloyin si Santri sa kwartong tinutuloyan niya.

"Ate, salamat po sa pagpapatuloy rito. Malakas pa kasi ang ulan at mahirap siyang dalhin sa dorm niya," wika ko.

"Ayos lang 'yon, hija. Ito, ipasuot mo sa kanya. Damit 'yan ng asawa ko na naiwan dito," aniya at ibinigay sa akin ang isang puting damit.

Umawang ang labi ko. Nagdadalawang isip kong tatanggapin ba at ipapasuot sa kanya.