Chapter 26. 7

“Thats not what I mean.” humihinging paumanhin na saad nito at pagkatapos napakamot ng ulo.

Bigla naman siyang natigilan sa ginawa nito. Unti- unting sumilay ang isang sinserong ngiti sa mga labi nito ng mga oras na iyon. Ang inis na nararamdaman niya ay tila ba unti- unti ring nalusaw ng masilayan niya anng ngiti nito. Bigla tuloy niyang namura ang kaniyang sarili dahil rito. Nag- iwas siya ng tingi rito at pagkatapos ay muling hinila ang kaniyang kamay.

Ayaw niyang ipahalata rito na naaapektuhan siya sa ngiti nito. Kailangan niyang maging matapang at hindi siya papayag na mahulog sa ngiti nito. Dahil nga mas hinigpitan pa nito lalo ang pagkakahawak sa kaniyang kamay ay hindi niya iyon nabawi mula sa pagkakahawak nito at dahil nga doon ay muli na naman siyang nakaramdam ng inis.

Muli siyang napalingon rito at handa na sana niyang sigawan ito dahil ayaw pa rin nitong bitawan ang kaniyang kamay ngunit napigil siya dahil sa ngiti nito. Hanggang sa mga oras pala na iyon ay hinid pa rin n