"Mga batang ito talaga, dito pa talaga kayo natulog."
Hindi ko matignan nang maayos si lola. Panay naman ang mahinang hagikgik ni Marian marahil ay sa nasaksihan niya. Xavion was busy making coffee for us.
"Nagsabi na lang sana kayo at nahandaan ko kayo ng unan at magandang sapin."
We ended up sleeping late. At sa kubo pa nga. Kailangan pa niya akong samahan bumalik para kumuha lang ng kumot at mga unan. It was my idea after all. Kahit pa-paano ay worth it naman ang pagtulog namin dito sa kubo.
Ini-rolyo ni lola ang nagamit naming banig habang naghahanda ng makakain si Marian. Si lolo naman ay maagang umalis dahil may gagawin pa raw ito sa bukid.
"Dito ba ulit kayo matutulog mamayang gabi?"
I nodded. "Opo."
"No."
Napalingon ako kay Xavion. Inilapag niya sa lamesa ang mug. Sinamaan ko ito ng tingin dahil hindi siya pumayag.
"Why not? Masarap kaya ang tulog ko."
"Iyon na nga, e. Tulog mo lang! Did you know how many times I removed your legs, panay ang gatong mo sa'kin!"
My cheeks turned red. Marian almost squealed. Inambaan ko naman ng suntok si Xavion.
"What? Sobrang likot mo."
"E'di huwag! I can sleep here alone," I hissed.
Kumunot ang noo nito sa'kin, 'di kalaunan ay tumalim ang titig marahil ay sa inis.
"You sure about that? You're paranoid, Eve!"
Nagtagal ang tingin ko sa kaniya. Pakiramdam ko, para akong natusok sa kaniyang sinabi. I think he noticed my reaction, he immediately cleared his throat.
"I'm sorry."
Pilit akong ngumiti bago tumango. Napansin din yata ni Lola ang tensyon sa pagitan namin dahil nakatuon na ang atensyon nito sa aming direksyon.
"It's fine," I replied.
"I'm just worried."
You always does. Napaiwas ako ng tingin. Hindi ko alam kung totoo bang nag-aalala lang ito para sa'kin. Hindi ako sigurado kung naawa siya at hindi ko rin gugustuhin 'yon. I don't want anyone to pity me.
"Ate, Kuya. Kakain na po," pambasag ni Marian. Napilitan akong kumain kaagad, sinusubukan ko lang iwasan ang mabigat na tensyon.
After we ate, tinulungan ko si Marian na maghugas ng plato, tutol sila doon pero nagmatigas ako.
"Sama ka, Ate?"
"Saan?" tanong ko habang nag-i-isis ng kaldero.
"D'yan lang malapit sa bukid, magpapastol kami ng kambing."
I nodded. Curious lang din ako kung paano ang sinasabi nilang pagpapastol ng kambing. Pagkatapos naming maglinis ay dumiretso kami sa kulungan ng kambing kasama si Xavion.
"Sa'yo ang kulay puti, Ate." Inabot sa'kin ni Maria ang lubid na nakakabit sa collar ng kambing.
The moment I grabbed the lace, the goat stared at me deeply. Napaatras ako sa kaba nang bigla itong tumakbo.
The next thing I knew, I was running away from the white goat.
Napatili ako habang narinig ko na naman ang pagtawa ni Xavion.
"Don't just stand there! Help me!" sigaw ko. Napailing silang dalawa. Humabol si Xavion sa'kin at saka ako hinawakan sa braso. I was panicking when he just stood infront of me, stopping me from running.
"What the hell was that?" Hindi makapaniwalang tanong ko, pinagmamasdan ang kambing na huminto sa pagtakbo at nilampasan ako para kainin ang damo sa gilid.
"Give me that." Kinuha niya sa'kin ang lubid.
"Just watch us do our thing, tsk."
Nanginginig akong sumunod sa kaniya. I can't believe that I got chased by a goat! Nanatili ako sa tabi ni Xavion. I'm lowkey watching the goat, baka bigla na lang ako nitong habulin.
"Dito na lang, Kuya!"
Naghukay sila sa lupa gamit ang itak, doon ay ibinaon nila ang lubid na nakapulupot sa kahoy at saka tinabunan ng lupa. Ang iba naman ay itinali nila sa mababang sanga ng puno.
"This is enough, let's go back. Be alert, Marian, baka biglang umulan."
Bumalik na ako sa kwarto at tinignan ang email kung may naipasa ba sa'kin ang seatmate ko.
"Anong gusto mong gawin ngayong araw?" Xavion asked. I shrugged my shoulders.
"I thought we're going to Alaminos?"
"Ah, about that."
Bumaling ako sa kaniya at naguguluhang tinignan ito. Matunog siyang bumuntong hininga muna bago nagpakawala ng salita.
"Is it okay If we'll stay on my uncle's house?"
Tumango ako. Tutal ay hindi naman ako gano'n kaarte. Kung gano'n hindi na kami matutulog dito mamayang gabi.
He sighed because of relief.
"Sa hotel dapat tayo, but my uncle found out that I'm staying here, he wants me to visit." Hinawi niya ang puting kurtina. Tumagos sa bintana ang sinag ng araw at dumampi sa aking balat.
"It's fine, when are we leaving?"
"Later, isasama natin si Marian. She probably misses her family."
Magtatanghalian na saka lang ako lumabas. Si Xavion ay abala sa paglalagay ng gamit sa kotse. Pansamantala lang akong humiram ng damit kay Lola, mamaya ay dadaan kami sa bayan para bumili ng gagamitin ko.
"Ingat kayo mga apo." H*****k sa pisngi ko si Lola. I gave her a sweet smile before offering a tight hug.
"Ilang araw kayo doon?"
"Dalawa lang, Lola. May pasok din kasi kami, we have to come back early as possible. Ihahatid na lang namin si Marian dito."
"Gano'n ba? Sayang naman, balik kayo rito sa susunod, ha? Sama ka ulit, Eve." Ngumiti ito sa'kin.
"Sikayo lan mambaga et tatay, a?"
Iyon na naman ang parang banyagang salita nila. Pangasinense raw ang tawag sa dialect na ginagamit nila rito. I'm lucky they know how to speak Tagalog.
"On, nu umpawil kayo dya, dapat aruen molay Eve."
"Ay siren? Nengnengen tayo."
Bago ako pumasok sa kotse ay inalalayan ko munang makapasok sa kotse si Marian. Sumunod ako at saka nag-connect sa Bluetooth. Si Marian ay nasa back seat at nagbabasa na ng pocket book.
"Pst, Marian," I called her, it was almost a whisper.
"Bakit po?" inosente itong tumingin sa'kin.
"Anong ibig sabihin ng mga sinasabi nila?" Sigurado akong narinig niya ang pinag-uusapan kanina dahil katabi niya si Lola.
Her lips suddenly formed a smirk. She closed the book and slowly leaned forward.
"Sigurado kang gusto mong malaman, Ate?"
Napahagikgik ito kasabay ng aking pagtango. I couldn't help but to smile. Maganda ang batang ito. Makinis ang balat at napakaputi. I can't belive she's just fourteen years old.
"Sabi ni Lola, kapag bumalik kayo rito, sana kayo na raw."
My cheeks heated. Ilang beses akong napakurap. I know she's telling the truth, dito siya lumaki, e.
"Ang sagot naman ni Kuya. Titignan daw nila. In English, we'll see!" Napahagalpak ito ng tawa.
My lips parted, I leaned on my seat and peaked outside the window. Naroon pa rin si Xavion at Lola na nag-uusap.
Is he looking forward for the both out us?
"Bagal talaga ni Kuya."
Napaayos ako ng upo nang pumasok na ito. Marian opened the window and waved at Lola, ngumiti lang ako rito. Sinarado lang nito ang bintana nang umandar na.
"Drive thru tayo?"
"Ayos lang sa'kin, how about you, Marian?" Nag-thumbs up ito sa'kin.
"What's with your faces?" Alanganin ang ngiti ni Xavion. Marian was trying her best to maintain her serious look.
"Nothing, nagkwentuhan lang kami," I answered.
"About?"
I closed my eyes tightly. Bakit kailangan niya pang alamin? Pekeng napaubo ni Marian.
"Ah, wala lang. Pinag-uusapan lang namin kung anong gusto mo sa girl," si Marian naman ang sumagot ngayon. Hindi ko alam kung magiging mahinahon na ako dahil sa isinagot nito.
"Hmm." Tumikhim ito at tumango-tango.
"Well, what do you think is my type?"
Tinignan niya sa salamin si Marian bago sandaling bumaling sa'kin. Napaiwas ako ng tingin. I knew it! He'll ask!
"Amm, type mo siguro 'yong mabait at matulungin."
"What else?"
"Maganda! Tapos medyo mahinhin!"
Xavion chuckled. I looked at the mirror and met Marian's eyes. Puno iyon ng pang-aasar at paulit-ulit na tumataas ang kilay sa'kin.
"You forgot something." Mapaglarong ngumisi si Xavion.
"Ay? Ano 'yon, Kuya?"
I bit my lower lip, mahigpit din ang kapit ko sa short.
He took a glimpse at me.
"Someone who is extraordinary."
-
@GrandDandelion:Sorry for giving you guys short chapters, been very busy!
I opened my eyes and found myself standing. Nanginginig ako at panay ang gala ng paningin. It's dark not until I felt a hand grabbing my legs. Hindi ko mapigilan na tumili.Hindi nagtagal ay bumibilis na ang paghinga ko. My hands were shaking and my tears keeps on falling. Sumisigaw ako ngunit walang boses na maririnig.I heard some whispers, pero hindi ko iyon maintindihan. Suddenly, I saw a glimpse of light. Hinatak ko ang paa at saka tumakbo papunta roon.Malapit na, malapit na sana.I was caught off guard when a hand grabbed my shoulders and forced me to step back. Habang nangyayari iyon ay lumiliit na rin ang ilaw.The light disappeared and dark finally conquered me."Eve."Kaagad akong nagmulat ng mata. I was catching my breath. Naabutan ko si Xavion na nakakunot ang mukha malapit sa'kin."You okay? Kanina pa kita ginigising."Napaawang ang labi ko. I noticed that we
It's 2'oclock in the afternoon when we arrived at Hundred Islands National Park. Sumalubong sa amin ang sariwang hangin at tunog ng mahihinang alon, idagdag mo pa ang asul na langit. We settled every fees before starting to talk about our first activity.We rented a boat for the three of us, we decided to go with island hopping."Careful," sabi ni Xavion habang tinutulungan niya akong makasampa sa bangka. He was holding my waist and arm.Umupo ako sa sumunod na upuan mula sa likuran ni Marian. She was holding a camera and started capturing some pictures. Naupo naman sa tabi ko si Xavion."Ate, Kuya! Anong gusto niyong gawin sa first island?" Lumingon ito sa amin.I shrugged my shoulders. All I know is I want to come here. Wala nga pala akong alam tungkol dito bago kami pumunta."How about we take a zipline ride?"Napasinghap ako at mabilis na napailing."Pwedeng iba na lang?"
"Eveone, malapit na birthday mo di'ba? Any plans?"Napaangat ako ng ulo. Kakadating lang ni Collete ay iyon kaagad ang ibinungad niya sa akin."I don't know? Kain na lang tayo no'n?"Sabay-sabay silang napaungot kaya naman ay napabuntong hininga na lang ako. What's special about it? Tapos naman na ang debut ko, hindi ko na kailangan pang gumastos ng malaki. Sa ngayon ay mas gusto ko silang makasama."How about a beach house party?""Sagot mo na naman ang gastusin?" ngumiwi ako kay Lyndsey. Kulang na lang ay maiisipan ko nang siya ang nanay ko. She always come up with a good plan, the problem is she always pay for the expenses. Minsan ay nagtataka na lang ako kung nauubusan ba siya ng pera."Ayaw mo 'yon? Libre ang pa-birthday?" hirit ni Devika."Kahit kailan talaga abusado ka!" tinampal ni Eleanor ang braso ni Devika."What? Biyaya kaya 'yon! Tatanggihan mo pa?""Devi
Natapos ang klase at nakauwi na rin ngunit wala akong ibang inisip kung hindi ang maaring gawin. I'm pretty sure Xavion heard everything."Call us if something bad happens, okay? susunduin ka na namin." Niyakap ako ni Collete."Pwede ka naman na huwag sumipot! Kami na lang bahala na pagtakpan ka," usal ni Ivory, umiling ako."No need, kaya ko 'to."Nakakahiya sa kanila kung ito ay hahayaan kong sila na rin ang humawak. Kailangan kong makausap si Xavion, paniguradong nagtatampo iyon.Minutes passed, I was left alone. Pinapanood ko ang pag-andar ng oras habang hinihintay ang pagsundo sa akin.Huminga muna ako nang malalim bago lumabas. Narinig ko na kasi ang busina. I was surprised, van ang dala nila. Someone opened the door for me, sa bandang likuran ako umupo. Maganda nga iyon at saka wala rin akong katabi.Ang malas nga lang. Nasa harapan ko pala si Adiel at Sara."Hey!" Nag-apir kami ni Adi
"Isang gabi lang, Eveone." Mom was raising her eyebrow as she took a sip of her coffee.Tumango ako sa kaniya at saka umiwas ng tingin. Mahigpit kong hinawakan ang laylayan ng puting t-shirt.I want to yell at them like how I did before."We'll be out then. We'll visit Evelyn. I don't want to stay here knowing that you'll bring chaos."Mapait akong napangisi. Is that how she calls a birthday party? Tumayo na lang bigla ang tatay ko at walang paalam na lumayo sa dinning area kung nasaan kami ngayon."It's just a party, Mom. Para niyo na rin sinabi na wala pa rin kayong tiwala sa'kin at hindi niyo ako tanggap," untag ko habang pinapanood ang pag-alis nito sa hapag."Really?" Umiiling itong suminghal. "Oh, dear. We never did.""Hindi mo na kami nirerespeto!"Malakas kong nailapat ang palad sa lamesa. I gave her a glare causing her to flinch."How unfair," singhal ko."T
We're heading to Manila, doon daw kami sa NAIA hihinto. He suddenly sent me a message telling me to pack my things up and bring my passport with me."Sa'n ba talaga tayo pupunta?" ani ko habang kumakain, bumaling siya saglit sa'kin bago ipinako iyon sa daan."Siargao Island."Napatango ako at ngumuso, aabutin kami ng ilang oras sa himpapawid kung gano'n. Hindi ko inaasahan na lalabas kami sa Luzon."You should eat first." He sighed and nodded."Ahhh!" palabirong sabi ko habang nakatapat sa bibig niya ang kutsara. The side of his lips rose up, I hissed and gave him glare.I was stunned after what he did. I felt his lips pressed on mine. Saka niya lang isinubo ang kutsara nang umayos na ito ng upo.Nag-init ang pisngi ako sa nangyari. He let out a chuckle and laid his sight again on the road."Do it again a
I woke up and immediately opened the door at the veranda. Sinalubong ko ang sariwang hangin at pinanood ang payapang dagat. Another peaceful moment and experience, I won't let any burden destroy this divine quietness."Morning." An arm made its way around my waist. I could feel his breath near my neck, marahan niya iyong pinapatakan ng mainit na halik.Everything is at its full speed. I just found us, doing things beyond our boundaries. We're supposed to respect each others spaces but instead we're invading it. Bakit nga ba kasi ako pumapayag sa ganito? It feels nice yet I have doubts."Are you hungry?" Tumango ako kasabay ng pagkulo ng aking tiyan. We couldn't help but to laugh."Is there an anaconda inside your stomach?"I rolled my eyes and simply removed his arm. Kumunot ang noo niya habang nakanguso.Ngumiwi ako. "What? I'm going to take a shower!""Can I come?"I groaned. What is he? A sixtee
Confirmed, may trauma si Collete. Mas pinili ng kaniyang nanay na lumipat ng tirahan, inaayos na rin ang kaso, hindi namin alam kung kailan ipapasok sa kulungan ang Papa niya. Nakakalungkot man, kailangan humiwalay ni Collete sa amin. Sandali lang naman daw iyon, if she'll get better, she can come back here.Nagpasko kami ng hindi kumpleto. That was our plan, masaya pa rin naman. Nagiging maayos na si Devika, what surprise us the most. She became their ace, muli siyang tumutok sa academic at nangibawbaw siya sa klase nila."Anong gagawin niyo this week?""Uuwi?" ani Lyndsey. Malungkot ako para sa kaniya, paniguradong wala siyang makakasama sa kanilang mansion."Sasama ako kay Xav," sagot ko kay Ivory."Shet, sana all na lang," sabi ni Eleanor."Isa ka rin kasing torpe, e," sumimangot siya, naghalakhakan kami."Kawawa ka naman," Devika teased. "Hanap ka na lang ng talong d'yan sa lidgi!""Tse!