KABANATA 23

“MAY anak ka na pala.”

Natauhan ako ng marinig ko ang boses ni Valentine kung kaya halos sabay kaming napalingon ni David sa kaniya. Hindi ko maibuka ang bibig ko ngunit ng handa na akong magsalita ay nauna naman ang aking anak.

“Ikaw po ‘yung nagligtas saakin!”

Naging mabilis ang oras at namalayan ko nalang na tumakbo papunta si David sa kinalalagyan ni Valentine at yumakap dito.

“Gusto ko pong magpasalamat dahil sa pagliligtas niyo saakin! Kung wala po kayo ay malamang napahamak na ako!”

“David!”

Muli ay nabaling ang attention namin sa tumawag sa pangalan niyon ng anak ko at nakita ko ang gulat na muka ni Jeydon.

“Tito look! Siya po yung nagligtas saakin! Ano pong pangalan niyo?”

Nang marinig ko ang tanong ng aking anak ay agad na akong tumalima at nagsalita.

“D-David! Nakauwi na pala kayo ni ate Devina dito sa Pilipinas?! Nasaan si ate Devina?”

Tinignan ako ng nagtataka ng aking anak kung kaya binigyan ko siya ng kakaibang tingin na sinisiguro ko na maiintindihan