Chapter 37

NAPANGITI ako habang pinagmamasdan sina Dylan at Thalia. Yakap ni Dylan nang mahigpit ang anak namin at parang ayaw na itong pakawalan pa.

"Dylan, naghihintay ang mga doctor."

Lalong humigpit ang yakap niya sa anak ko. "Thalia, promise you'll come back to us, okay?"

"Yes, papa! I promise! Pinky swear!" Tinaas ni Thalia ang hinliliit nito.

Natawa ako nang gawin din iyon ni Dylan bago hinagkan sa noo ang anak namin. Kumaway pa si Thalia bago ito tuluyang pumasok sa loob.

Buong buhay ko, maliban noong makita ko sa morgue ang malamig na katawan ni Steffi, ngayon lang na lang uli ako nakaramdam nang ganitong katinding takot.

My daughter's heart is failling. Sa halip na heart surgery, we needed to find a heart donor for her to have a heart transplant.

Mabuti na lang dahil malawak ang koneksyon ni Dylan. Naging madali para sa kaniya ang maghanap ng heart donor at ihanda ang lahat sa loob lang nang maikling oras.

"Natatakot ako." Mula sa pinto ng operation room, napatingin ako kay Dylan na ng