Share
Kabanata 50
Kaugnay na kabanata
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 51
It has been five days since the accident happened. Limang araw na ang nakalipas ngunit hindi pa rin ako tinitigilan ng mga tao, lalo na ng media. Naging madalang ang paglalabas ko upang makaiwas na rin sa mga usap-usapan. Sa bahay ako ni Lito tumitira simula noon. Naging mas pabor naman ito sa kaniya dahil noong una niya pa gustong tumira ako dito. Ayaw ko rin naman siyang tanggihan dahil mag-asawa na kami.Sa tuwing nais niyang kumain sa labas at gustong mag date kaming dalawa, ay pinipilit ko na lamang siya na magluto na lang kaming dalawa sa bahay at manuod ng mga bagong labas na mga pelikula at iba pang palabas. Bumibigay naman siya sa huli at ako pa rin ang mananalo.Kagaya noong nakaraan.“Manuel, ang daming tao. You know how I hate crowded places. Ayaw na ayaw kong ina-approach ako just to ask questions about my personal life.” sabi ko at umikot sa counter upang kumuha ng plato at kubyertos. I heard him sigh a little at naramdaman ko ang presensya niya sa aking likod. I felt
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 52
It's Saturday morning. Hindi pumasok si Manuel sa opisina dahil inilaan na niya ang sabad at linggo para sa aming dalawa. Nagluluto siya para sa umagahan namin habang ako naman ay dinidiliga ang tulips seeds na nabili ko sa online shop noong nakaraang linggo. I actually just tried to order this to try if it really works, but turns out it's real. Akala ko nga noong una scam lang. Pero ang buto ay tumubo pagkatapos ng ilang araw. I gave water to it every morning. Pinapainitan ko rin siya nga mga 20 minutes at saka binabalik agad. I felt a hand caressing my hips while I was setting the flowers under the sun. Yumakap siya sa akin at inilagay niya ang kaniyang baba sa aking balikat. He's resting for a minute and place his hand on my abdomen. Ilang segundo pa ay naramdaman ko na ang kaniyang mainit na hininga sa aking leeg. He kissed me slowly right there.“Baby, let's eat.” bulong niya. He didn't stop kissing my neck. Hinay-hinay siyang humalik sa aking leeg pababa hanggang sa aking
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 53
Manuel and I is planning to have picnic together. Hindi niya sinabi kung saan. Pero kahit ganoon, ay excited pa rin ako! I baked a small cake for the both of us. A four cupcakes and brownies. Ako na rin ang nag handa ng iba't ibang sweets na babaunin namin at siya sa ulam. I don't know but he said there should be proper food too at baka gutumin daw ako. Paano ako gugutumin eh masarap lahat pinilit ako. I let him do what he wants and so he too allows me to ready all the sweets I want. Wala siyang reklamo sa kahit anong request ko. I even told him to drop by at the supermarket to quickly get some pretzels, other chocolate stuffs and fruits. He let's me do what I want. It was a very long drive. Mga tatlong oras ang biyahe naming dalawa. I enjoyed the view though. Dahil sa bukid naman ang punta namin. It's relaxing and peaceful. I made sure to take videos and pictures of the eye loving scenery. Including the man, who was driving. The beautifulest of them all.It's a core memory. I jus
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 54
It's been almost a month since the issue blew up our personal lives. No one is attacking me on any social media platforms already. Manuel and I can actually have a date wherever we want without paparazzi's tailing us anymore.It's quiet and peaceful. Pwede naman palang hindi maki-alam sa buhay ng ibang tao eh bakit ngayon lang nila ginawa? Baka napagod na at tanggap na ng lahat ang katotohanang hindi kapani-paniwala. Na si Manuelito Villacura—na isang ganap na bilyonaryo at nag nag-iisang anak—ay kasal at may asawa na pala. Kami na rin ni Manuel iyong kusang nag po-post ng iba't ibang litrato sa social media para hindi na sila mahirapan pa. Manuel even posted pictures of us together during our stay in Siargao. He even posted pictures of me sleeping peacefully in his arms with a caption, 'Shh...my wife is sleeping.' How can they doubt me or us eh may nagpicture pa sa amin habang naghalikan kami sa loob ng kotse. There are even pictures of Manuel kneeling down in front of me. Kaya si
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 55
“Your Dad...”“Ayoko.”“They need your presence in the state, Manuelito Villacura. Kailangan ka ng kompanya, kailangan ka ng lahat.” Maingat kong inilapag sa maliit na mesa ang tray na may lamang maiinumin. Nakita ko ang mata ni Honey na nakatingin sa akin habang ako naman ay pasimpleng nakikinig sa usapan nilang mag pinsan. “Wala akong pake. Maghintay sila kung kailan ko gustong pumunta doon. Walang makakapilit sa akin.”“Ang kompanya ang nakasalalay dito, Manuel! Hindi ito basta-bastang kompanya lang! This is the company that bore us! It is the Villacura's Empire!”“I don't care! You tell everyone that they should wait.”Naisigaw ni Manuel iyon kaya bahagya akong napatingin sa kaniya. When our eyes met, doon lamang niya napagtanto ang nagawa. Kumalma siya at umupo pabalik sa sofa.Hindi ko alam kung ano ang pinag-uusapan nila kanina habang nag-hahanda ako sa kusina. Pero mukhang tungkol ata ito sa kompanya nila sa labas. Alam kong seryoso ito at labas ako sa kung ano mang problem
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 56
Pagsapit ng umaga ay si Honey agad ang bumungad sa amin sa porch ng bahay nang lumabas kami ni Manuel.Naka-upo ito sa sofa habang sumisimsim sa kapeng nasa paper cup. Nagulat pa ako dahil naka black siya lahat, pati ang denim jacket. She is also wearing sunglasses. Ibinaba niya ito at tumingin sa amin. “Good morning.”“Nothing is good in the morning if it came from you.” si Lito at hinawakan ang aking kamay upang sumunod sa kaniya patungo sa kaniyang sasakyan. “You really don't wanna listen to me, Manuel?” ani pinsan ni Lito sa kalmang boses. I looked at her as she gracefully get her phone and scroll through her contacts. Hindi man lang siya pinagka-abalahang tignan ng kaniyang pinsan. Nagpatuloy lamang kami sa paglalakad hanggang sa makarating sa kotse.Nilingon ako ni Lito at hinalikan ako sa noo bago niya binuksan ang pinto ng katabi ng drivers seat. “Do not mind her.” aniya. I forced a smile at him at pumasok sa loob. Paanong hindi ko siya titigan eh ang aga niyang nambis
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 57
“You are going to France?” tanong ko na pagalit.He look at me and let out a breathe. He hold my hands calmly and kisses them. “I told you, let me explain first.” aniya sa malumanay na boses.Nakakunot pa rin ang noo ko dahil sa nalaman. Ni hindi man lang niya sinabi sa akin! Alam ko namang may problema sila sa kompanya nila ngayon at kailangan siya ng mga tao pero bakit hindi niya sinabi sa akin?! Urgh! Nakakainis!“Pupunta ka nga ng France ngayon? Tapos hindi mo man lang sasabihin sa akin?” kung nakakasugat ang pagtataas at pagkukunot ng kilay, ay baka kanina pa ako nagdurugo dito.“I am going to tell y—”“Kailan pa?! Pag nasa eroplano ka na? Ganon?” “What? No—” tinalikuran ko siya agad bago niya matapos ang sasabihin. Narinig ko ang pagtawag niya sa akin ngunit ang laki ng mga yapak ko sa lupa na tila ang galit at inis ko ay napunta lahat sa paa. Pagdating ko sa pinto ay binuksan ko ito at isinarado nang malakas. Dumiretso ako sa kusina upang kumuha ng maiinom na tubig. Maya'
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 58
Dahil bad mood ako kay Manuel ay napag-isipan kong mag cafe with Lee. I already told Manuel about it. Noong una, ayaw niya dahil hindi pa raw kami nag-kakaayos at ayaw niyang umalis ako ng bahay o kaya siya, nang may hindi pagkakaintindihan sa pagitan naming dalawa. Wala rin naman siyang magagawa kung ayaw niya. Nagbihis ako ng bagong damit. I am wearing a black hoodie partnered with its black pants too. Ito lang naman ang naisipan kong suotin dahil alam kong matagal akong mag-tatambay sa coffee shop, at alam kong malamig ang mga cafe ngayon. Ayaw ko namang ginawin dahil sa kabobohan ko.Manuel entered the room wearing his eyeglasses. He stopped and lean on the wall with his crossed arms. May papel pa siyang bitbit sa kaliwang kamay habang nakahalukipkip ang mga braso. Nakapako lamang ang tingin niya sa akin mga ilang segundo. At nang makalipas ang segundong pagtitig niya sa akin ay lumapit ito.“Are you going somewhere? Hmm?” tanong niya sa malumanay na boses habang sinusuklay nang
Pinakabagong kabanata
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 91 END
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 90 PART 2
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 90 PART 1
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 89
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 88
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 87 PART 2
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 87 PART 1
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 86
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 85
