Share
Kabanata 55
Kaugnay na kabanata
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 56
Pagsapit ng umaga ay si Honey agad ang bumungad sa amin sa porch ng bahay nang lumabas kami ni Manuel.Naka-upo ito sa sofa habang sumisimsim sa kapeng nasa paper cup. Nagulat pa ako dahil naka black siya lahat, pati ang denim jacket. She is also wearing sunglasses. Ibinaba niya ito at tumingin sa amin. “Good morning.”“Nothing is good in the morning if it came from you.” si Lito at hinawakan ang aking kamay upang sumunod sa kaniya patungo sa kaniyang sasakyan. “You really don't wanna listen to me, Manuel?” ani pinsan ni Lito sa kalmang boses. I looked at her as she gracefully get her phone and scroll through her contacts. Hindi man lang siya pinagka-abalahang tignan ng kaniyang pinsan. Nagpatuloy lamang kami sa paglalakad hanggang sa makarating sa kotse.Nilingon ako ni Lito at hinalikan ako sa noo bago niya binuksan ang pinto ng katabi ng drivers seat. “Do not mind her.” aniya. I forced a smile at him at pumasok sa loob. Paanong hindi ko siya titigan eh ang aga niyang nambis
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 57
“You are going to France?” tanong ko na pagalit.He look at me and let out a breathe. He hold my hands calmly and kisses them. “I told you, let me explain first.” aniya sa malumanay na boses.Nakakunot pa rin ang noo ko dahil sa nalaman. Ni hindi man lang niya sinabi sa akin! Alam ko namang may problema sila sa kompanya nila ngayon at kailangan siya ng mga tao pero bakit hindi niya sinabi sa akin?! Urgh! Nakakainis!“Pupunta ka nga ng France ngayon? Tapos hindi mo man lang sasabihin sa akin?” kung nakakasugat ang pagtataas at pagkukunot ng kilay, ay baka kanina pa ako nagdurugo dito.“I am going to tell y—”“Kailan pa?! Pag nasa eroplano ka na? Ganon?” “What? No—” tinalikuran ko siya agad bago niya matapos ang sasabihin. Narinig ko ang pagtawag niya sa akin ngunit ang laki ng mga yapak ko sa lupa na tila ang galit at inis ko ay napunta lahat sa paa. Pagdating ko sa pinto ay binuksan ko ito at isinarado nang malakas. Dumiretso ako sa kusina upang kumuha ng maiinom na tubig. Maya'
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 58
Dahil bad mood ako kay Manuel ay napag-isipan kong mag cafe with Lee. I already told Manuel about it. Noong una, ayaw niya dahil hindi pa raw kami nag-kakaayos at ayaw niyang umalis ako ng bahay o kaya siya, nang may hindi pagkakaintindihan sa pagitan naming dalawa. Wala rin naman siyang magagawa kung ayaw niya. Nagbihis ako ng bagong damit. I am wearing a black hoodie partnered with its black pants too. Ito lang naman ang naisipan kong suotin dahil alam kong matagal akong mag-tatambay sa coffee shop, at alam kong malamig ang mga cafe ngayon. Ayaw ko namang ginawin dahil sa kabobohan ko.Manuel entered the room wearing his eyeglasses. He stopped and lean on the wall with his crossed arms. May papel pa siyang bitbit sa kaliwang kamay habang nakahalukipkip ang mga braso. Nakapako lamang ang tingin niya sa akin mga ilang segundo. At nang makalipas ang segundong pagtitig niya sa akin ay lumapit ito.“Are you going somewhere? Hmm?” tanong niya sa malumanay na boses habang sinusuklay nang
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 59
Nakatayo ako sa loob ng banyo. Matapos kong subukin ang kagustuhan ng kapalaran, ay isang sagot ang aking natanggap sa kailaluman ng aking mga tanong at pagkalito. I looked at the small rectangular pregnancy test I'm holding and tears suddenly streaming down from my eyes as I understood what it's telling me. I-I'm pregnant...Napahawak ako sa aking bibig dahil sa hindi ko mapigil na tuwa. I'm pregnant!Lumabas ako ng cubicle at tumingin sa salamin ng banyo. Nakangiti ako ngayon sa aking sarili na tila tuwang-tuwa at proud na proud sa nalaman. Pinagtitinginan ako ng mga babaeng labas pasok na sa banyo, pero sa ngayon wala akong pake sa kung ano man ang iniisip nila patungkol sa akin. Dahil higit pa sa kaligayahan.I'm pregnant!Buntis ako!Magkaka anak na kami ni Manuel!Hindi ko mapigilan ang mapaluha nang paulit-ulit dahil sa nalaman. I glanced at the mirror once again and smiled. I should not be here. Kailangan ko itong isabi kay Manuel. Paniguradong matutuwa iyon. Pinunasan ko a
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 60
“Your wife is pregnant, Mr. Villacura. What happened might had initiated an emotional trauma to her and it is not good for both the mother and the baby.” “Will s-she be alright, Doc?”“She needs to rest. We'll continue to monitor her. If nothing goes wrong along the way, pwede na ring makakauwi ang mag-ina mo.”“Thank you, Doc.”Nakapikit ang aking mga mata ngunit gising na aking diwa. Sa sobrang pagod ng nararamdaman ko ay hindi ko gaanong ma buksan ang talukap ng aking mga mata. Sa sobrang bigat nito, ay mas pinili ko na lamang itong ipikit.From the sound of my surroundings, I probably am at the hospital. Nang tuluyang natahimik ang aking paligid ay saka ko lamang pinilit ang sariling buksan ang mata. Kahit nanghihina ay nakaya ko pa ring makita si Manuel. Naka-upo siya ngayon sa aking gilid. Hindi niya pa nakitang nagising na ako. “You didn't tell me you're pregnant.” bulong niya sa sarili. “I should have known better...” aniya na tila sinisisi ang sarili. Kinuha niya ang aking
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 61
Kinabukasan nang mag umaga ay may order na galing sa doctor na puwede na akong umuwi. Ang kailangan ko lang ay magpahinga nang maayos. Habang papa-uwi kami, si Manuel ay panay nakaw ng tingin sa akin. Kada minuto rin siyang nag-tatanong kung may masakit ba sa akin o di kaya ay may gusto ba akong kainin. Nang mainip ako sa kaniya, ay saka lamang siya tumahimik. Ngayong alam niyang hindi lang pag-iinarte ang dahilan ng manipis kong pasensya ay agad na siyang nagpaparaya. Wala ng paligoy-ligoy pa. Ayaw niya atang kumalaban ng buntis. Nang may nakita akong isang bakeshop, natakam ako sa croissant na kinakain ng isang customer. Agad kong 'tong sinabi sa asawa kong nagmamaneho. Sinabi ko sa kaniya na i take out nalang namin at sa bahay na lamang namin kainin. Hindi siya pumalag sa gusto ko. Siya lamang ang hinayaan kong bumili dahil namangha ako sa mga design ng cake na dinidisplay. Pagkatapos niyang mag-order ay lumapit siya sa akin at laking gulat ko nang kay raming croissant ang binili
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 62
Aside sa morning sickness ko, isang masamang balita ang bumungad sa amin sa umaga. Ang pagkagalit ko kay Manuel ay napalitan ng kaba. Dahil si Honey, ang kaniyang pinsan, ay naaksidente ang sinasakyang kotse ngayon lang. Kasabay ng driver ng sinasakyan niya ay agad siyang isinugod sa hospital. Nang ma verify ng kompanya ang nangyari ay agad nilang tinawagan si Manuel upang ipaalam.Ngayon na sa Hospital kaming dalawa ni Manuel. Noong una ayaw niya pang pumayag na sumama ako at baka ano pang mangyari. Kausap niya ang dalawang tauhan niya sa kompanya habang ako ay na sa gilid ni Honey. Alam kong hindi maganda ang unang pagkikita naming dalawa noon, pero hindi naman iyon dahilan upang maging masaya ako sa kinalalagyan niya ngayon. “I don't need your sympathy, Violet. Stop that,” sabi niya sa akin habang nakatingin ako sa kaniya na nag-aalala ang hitsura. Kahit kailan talaga ang babaeng to. Bahagya na lamang akong napa buntong hininga sa sinabi niya. Hindi rin naman ganoon kalala ang nak
Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 63
Kabanata 63Apat na oras ang nakalipas simula nang maka tanggap kami ng balita patungkol sa aksidenteng kinasangkutan ni Honey kanina. Mag-aapat na oras na rin simula nang nakauwi kami ni Manuel sa bahay. At sa loob ng apat na oras na iyon ay wala akong ibang magawa kundi ang paulit-ulit na pagsilip ko sa kaniya. Kanina pa siya seyosong nagbabasa sa mga papeles na nakalatag sa kaniyang mesa, hindi naman umuusad. Dahil hanggang ngayon ay na sa unang pahinga pa rin siya.He’s thinking so deep that he wasn’t able to sense my presence every time I passed by in front of our bedroom’s door just to sneak at him. Patuloy lang siya sa kaniyang ginagawa habang maayos na naka-upo sa kaniyang silya, kaharap ang kaniyang maliit na mesa.Napabuntong hininga na lamang ako. I can’t blame him tho, he’s probably thinking about his cousin Honey and the accident that happened a while ago. Come to think of it, the one who drove the big truck was an old man and a retired taxi driver. Ang sabi ng matanda ay
Pinakabagong kabanata
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 91 END
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 90 PART 2
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 90 PART 1
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 89
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 88
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 87 PART 2
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 87 PART 1
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 86
- Hindi ko Naabutan ang Araw sa Pagsikat Kabanata 85
