Chapter 09

Natapos ang buong maghapon na iyon ay hindi pa rin niya ako pinapansin, hindi ko na lang siya ginulo dahil mukhang abala siya at abala din naman ako.

Kinabukasan ay gano'n pa rin ang nangyari, pagkapasok ko ay naroon na siya sa loob ng room niya kahit sulyapan man lang ako ay hindi niya ginawa. Pinabayaan ko na lang siya kung wala s’yang balak pansinin ako, e ‘di don’t. Akala naman niya pipilitin ko siya, Tss. Ang problema nga lang parang wala na talaga akong pag-asa na makita si pencil.

“Sorry, pencil. Mukhang wala na yata tayong pag-asa na magkita pa,” pagkausap ko sa sarili ko, nakatayo ako sa harapan ng sliding door papasok sa room ni Sir, wala man lang talaga s’yang balak na tignan ako, kunot-noong nakatitig siya sa monitor ng laptop niya, ang aga-aga ay abalang-abala na agad siya.

Tutungo na sana ako sa table ko ng may biglang kumatok. Napatingin ako kay Sir Zayne baka sakaling utusan niya akong pagbuksan ‘yon, tumingin naman siya sa akin saglit bago siya tumayo at naglakad. Nap