“Ano ibig-sabihin nito, Zayne? Hindi mo na ba ako itataboy? Okay na ulit tayo?” tanong niya sa akin pagkatapos kong hugutin ang pagkalalaki ko sa kaniya.Kunut-noo akong umiling-iling sa kaniya matapos niyang itanong ‘yon. “Of course not. Avery is already pregnant. I just did it to make you stop, okay? Pinagbigyan lang kita ngayon para tigilan mo na ako. Now leave permanently and don’t you dare to come back!” sinunod naman niya ang sinabi kong umalis siya. Nang tuluyan na siyang makaalis ay pagalit kong basta-basta na lang itinapon ang laman ng mesa ko, wala akong pakialam kung ano ang mga nahagis ko na kumalat na lang sa sahig. Matapos ‘yon ay napaupo na lang ako sa swivel chair.“I’m sorry, Gian . . . I'm sorry for hurting you like this. I just can't accept the fact that you choose to make love with my brother, I just can’t accept that you do this to me. Umasa ako, eh. Umasa akong enough na ako sa ‘yo! Umasa akong ‘di mo magagawa ito dahil lang sa nagawa ko, akala ko maiintindihan
“That woman doesn’t deserve your love. You don’t need to waste your time on someone who only wants you around when it fits their needs. Don’t turn a valuable rugby into a priceless gem, Zayne! Stop breaking your own heart by trying to make a relationship work that clearly isn't meant to work. Don’t lose yourself by trying to fix what's meant to stay broken. Do you understand? Now, stop! I will not give your phone back if you couldn’t realize what I mean.” Hindi niya nga binalik sa akin ang phone ko kaya nanahimik na lang ako.Nang maiuwi nila ako sa bahay ay pinalitan lang nila ako ng damit at umalis na rin sila.Nagising ako dahil sa sinag ng araw na pumapasok sa bintana dahil hindi pala nakasara ang kurtina nito. Napahawak ako sa ulo ko matapos kong maramdaman ang pananakit nito. Napansin ko pa na iba na rin ang suot ko, kaya naman inisip ko kung ano bang nangyari kagabi hanggang sa maalala ko lahat-lahat, ultimo ang sinabi ni Aiden.“That woman doesn’t deserve your love. You don't
“Sinabi ko bang paniwalaan mo ‘ko?” sarkastikong tugon ko sa kaniya.“Hayop ka, Zayne! Kaya mo ba talagang gawin ‘yan kay Gian? Mahal mo si Gian, Zayne! H’wag kang magpalamon sa galit mo, sa paghihigante mo! H’wag mo ‘yan gagawin kay Gian. Baka pagsisihan mo lang ‘yan, Zayne!” pag-k-kuwestiyon niya sa akin.“Gawin mo na ang dapat mong gawin, Andrius. H’wag kang magpapabilog sa babaeng ‘yan. Kompanya ang nakasalalay dito. Mamili ka! Buhay ng babaeng ‘yan o ang kompanya?” sabat pa ni Dad kaya muli akong bumaling kay Gian. “Iputok mo na, Andrius!” muli akong napalingon kay Dad.“Bilis!” nanginginig ang kamay ko habang kinakasa ang baril.“Hindi puwede!” akma ko na sanang ilalagay ang kamay ko sa trigger ng baril nang sumigaw ang kaibigan ni Gian. “H-Hindi mo siya puwedeng p-patayin Zayne d-dahil buntis si G-Gian! Buntis si Gian!” nanlaki ang mata ko sa sinabi niyang iyon na bigla ako nanlamig.“H’wag mo sabihing maniniwala ka Zayne sa babaeng ‘yan! Niloloko ka lang n’yan, nililito ka lan
“Sure na ba kayo rito?” tanong ko sa mga kaibigan ko na nasa kabilang linya.“Ano ka ba, Gian? Ngayon ka pa ba aayaw?” asik sa akin ni Ele ang pinakamainipin sa aming lahat siya rin ang palaging mainitin ang dugo, akala mo palaging may dalaw.“Ano’ng meron? Saan ka ba pupunta Gian? Ba’t ‘di mo kami sinama?” si Made naman ang naguguluhang nagtanong, sa aming lahat siya naman ang mabagal makaintindi, low-gets kung baga.“Alam mo Made minsan talaga tutulungan kitang linisan ang turnilyo mo sa utak para naman mag-function ng maayos!” reklamo naman sa kaniya ni Cali ang mataray sa lahat pero palabiro madalas.“Talaga?!” excited na sagot naman ni Made, “Ano bang kailangan para makabili ako? Katulad ng sabon ‘yong mabula bibilhin ko para malinis talaga tapos bibili din ako ng fabric conditioner para mabango. Ano pa ba? alam ko na kailangan din ng brush ‘di ba? Para lang maglalaba lang gano’n. Yey! Excited ako.” Napailing na lang ako habang pinapakinggan ang pinagsasabi niya.“Ewan ko sa ’yo!
Pagkauwi ko sa bahay galing sa kompanyang ‘yon, naabutan ko ang apat na nasa sala. Natigil sila sa panonood at sa akin napunta ang atensiyon nila ng magsimula ako maglakad palapit sa kanila.“You’re here na!” excited na bati sa akin ni Cali, samantalang ako naman ay bagot na naupo sa sofa pagkapatong ko ng mga pinamili ko sa center table.“Hala? Ba’t gan’yan ang itsura mo? ‘Di ka ba natanggap?” nag-aalalang tanong naman ni Kylie.“Saan ba siya nag-audition?” si Made naman ang sunod na nagsalita.“Anong audition pinagsasabi mo d’yan?” tanong sa kaniya pabalik ni Kylie.“Sabi mo kasi ‘di siya natanggap. Saan ba kasi siya nag-audition? Poster making contest? Quiz Bee? Spelling Bee? O kaya naman sa Slogan making contest? Ba’t ‘di mo ‘ko sinama Gian sana nag-audition din ako.” Pagpapaliwanag niya at pagrereklamo sa akin.“Shunga ka beh? ‘Di kailangan ng audition sa gano’n.” asik pabalik ni Kylie.“Wow ha? Bakit naman tayo sasali sa gano’n? Eh ‘di naman tayo nag-aaral.”“Kausapin mo ‘yang h
Hindi ko pa nadidikit ng mabuti ang tainga ko sa pinto para sana pakinggan ang nasa loob kaso bigla itong bumukas kaya muntikan tuloy akong dumiretso papasok ng office."Ah. Haha!" iyon lang ang sinabi ko at peke akong tumawa "Ikaw kaya ma-late ng gising tignan natin kung makapasok ka ng maaga," mahinang saad ko na ako lang ang makakarinig."Are you saying something, Ms. Belarde?" tanong niya sa akin.Kailangan ba talaga english? Papahirapan pa ata ko nito. Hanggang kailan kaya ako tatagal sa kaniya? Baka kasi laging magka-menstruation ang ilong ko sa kaka-english niya."You don't care!" sagot ko naman na ikinakunot ng noo at ikinalaglag ng panga niya. Tatanga-tanga ka na naman self, mapapahamak ka talaga dahil d'yan sa katangahan mo self, baka tuluyan na talaga akong alisin nito. Kailangan kong makaisip ng paraan, hindi ko kasi alam kung anong dapat isagot sa tanong niya kaya 'yon ang nasabi ko saka gano'n lang ang alam kung mga english, eh. "I don't care . . ." dagdag ko pa mas lal
“This time you need to process the bills and expenses. Did you get it?” iyon agad ang bungad sa akin ni Sir Zayne pagkarating ko, siya pa rin ang unang nakapasok kaysa sa akin.Buti na lang ay maaga akong nakapasok, akala ko talaga ay ma-l-late naman ako. Buti na lang mas maaga akong ginising ni Kylie, siya naman kasi ang mag-a-apply ngayong araw. “P’wede magtanong, Sir Zayne?” pagkakuwa’y wika ko sa kaniya habang nag-l-log ako ng mga bills.“Nagtatanong ka na,” simple n’yang sagot na nakatutok sa laptop niya na ‘di man lang ako tinignan.“Umuuwi ka pa ba Sir sa bahay niyo?” hinayaan ko na lang ang pagpipilosopo niya, nagtanong na lang ako.“Ano pang purpose ng bahay kung hindi uuwian,” sagot n’yang muli na ‘di pa rin ako nililingon. Patuloy lang siya sa pag-scroll ng mouse na diretso ang tingin sa monitor ng laptop niya.“P’wede ba akong pumunta sa bahay niyo?” request ko sa kaniya, this time tumingin na siya sa akin.“W-What? Ano namang gagawin mo ro’n. I don’t bring ladies in my h
Hindi na ako nagreklamo pa. Una, ako naman talaga ang nagsabing gagawin ko lahat huwag niya lang ako alisin. Pangalawa, ako rin ang may kasalanan kung bakit nawala ang report niya.Pasalamat nga ako’t iyon lang ang ginawa niya, hindi kasi talaga ako p’wedeng matanggal dito. Hindi pa.“P’wede ba muna akong umuwi sa bahay, Sir?” nagbabaka-sakaling tanong ko sa kaniya habang inaayos ko ang mga papel sa ibabaw ng mesa niya.“Hindi na kailangan,” sagot naman nito.“Okay,” iyon lang ang sinabi ko at nagpatuloy na ako sa ginagawa ko. Uuwi lang naman napakadamot, hmp!“Eto bahay mo?” pagtatanong ko sa kaniya ng tumigil ang sasakyan niya sa isang malaking bahay sa loob ng village. Ano pa bang ine-expect ko sa kaniya? Malamang gan’yan kalaki bahay n’yan. Alangan namang tumira iyan sa barung-barong o kaya sa pinagtagpi-tagping yero. Minsan talaga may pagka-Made na rin ako, eh. Kailangan ko na sigurong huwag dumikit do’n parati, baka kapag kinatagalan ay pareho na kami. Shocks, I can’t!“Obvious