Chapter 30

Tama nga ang kanyang nanay Fatima, matalino, marangya ang buhay ng totong nanay niya. At base dito sa kwento na sinulat ni Debbie ay masaya ang totoong nanay niya sa boyfriend nito. Kaya naguguluhan siya paanong nagkagusto pa ito sa tatay Hernan niya.

"Ang talino na mayroon ako ay namana ko pala sa nanay ko—walang kwentang nanay," puno ng hinanakit na usal niya.

"Kaya pala parang madali lang sa akin ang lahat noong nag-aaral ako dahil nananalaytay na sa dugo ko ang katangiang iyon," nagtangis ang mga ngipin niya, mariing nakakuyom ang mga kamao. "Ang rangya ng buhay mo... pero bakit nakayanan mong iabanduna ang anak mo at hindi sinuportahan... bakit ninais mo akong patayin?"

Hinayaan niyang pumatak ang kanyang luha. Ang sakit parin ng sampal ng katotohanan sa kanya. Hanggang ngayon hindi niya parin matanggap at maintindahan ang lahat. Wala lang siyang pagpipilian kundi ang magpanggap, magbulagulagan at maging bingi.

"Wala akong plano na kilalanin ka, makita o kahit masilayan ang anino