Kabanata XXV

“W–what did you say?” Namumutlang tanong niya na hindi makapaniwala sa sinabi ko.

“Sabi ko... Mahal na rin kita.. mahal kita.” Ngumisi siya at umiling-iling bago tumingala. Halata sa kaniyang mukha ang labis na saya.

“Tang-na pala kung ganun.” bulong niya at nakita kong namumula ang kaniyang mga mata bago ako hinahawak sa magkabilang pisngi at hinalikan sa noo, suminghap siya pagkatapos nun.

“Tang-na.. hindi ako makahinga, dream come true.” bulong nito sa sarili.

Hindi na mapawi ang sayang nararamdaman naming dalawa. Halata sa kaniya na masayang masaya siya habang papunta kami sa aming bahay. Panay ang tanong niya tungkol sa ugali ng tatay at ng kambal, natutuwa ako dahil interesado siyang malaman ang buhay na kinagisnan ko.

“Hmm, so 'yung mama ay nagpuntang ibang bansa para mag trabaho?” Tanong niya habang nasa kalsada pa rin ang tingin.

“Oo, matagal na rin siyang nandoon, actually hindi na nga namin hinahanap 'yung presensya niya dahil sanay na kami.” Pilit kong pinasigla ang boses