Always him

Wala akong tulog magdamag, kahit anong tawag ko kay Darius ay hindi siya sumasagot. Hindi ko naman magawang buksan ang group ng company dahil tungkol sa approved design ang topic at hindi maiwasan na ma-mention ang pangalan ko.

At tulad ng inaasahan ko ay hindi maganda ang naging bungad ng mga empleyado sa akin, ang mga tingin nila, bulungan at maging ang iba na hindi pumansin sa akin ay talaga namang ramdam ko kung gaano nila ako sinisisi.

“Lia.” Si Noel ang unang lumapit sa akin, “Halika na sa office ni Sir Darius, kanina ka pa niya hinihintay.” Kita ko kung paano niya ako tignan, hindi ito tulad ng iba na hinuhusgahan ako.

Awang-awa ito na palinga-linga sa akin, hindi ko alam kung dahil ba naniniwala siyang hindi ko gagawin iyon o dahil alam niyang maaalis ako sa trabaho.

“Noel, hindi ako ang gumawa ng bagay na ‘yon.” Sinubukan ko na kausapin siya.

Tumingin lang naman siya sa akin at ngumiti pero hindi nagsalita tungkol sa sinabi ko, naiintindihan ko naman iyon. Wala siyang karapat