No buts

Lia’s POV

Mas lalong sumakit ang ulo ko dahil sa aking pag-iyak kanina, agad akong napabalikwas ng maalala ko na andito si Sir Darius. Noong una ay inaasahan ko ng wala na siya ng mapansin kong dumidilim na sa labas, pero ng lumingon ako sa sofa ay andoon pa siya.

Hawak ang tablet, seryoso siyang nakikipag-usap sa kaniyang cellphone. Dahan-dahan akong bumaba sa higaan pero hindi iyon sapat dahil agad rin naman niya akong napansin, akmang tatayo siya para tulungan ako ng umiling ako at nag-sign na ituloy lang ang ginagawa niya.

Hindi man niya gusto ang nais ko ay sinunod pa rin naman niya iyon at hindi umalis sa pwesto niya, pero ang mga mata niya ay patuloy akong pinanuod hanggang makapasok ako sa banyo.

Ang nanlalamig kong kamay at agad kong naitakip sa aking mukha ng makita ko ang sarili kong repleksyon sa salamin, para akong batang hindi nagsuklay ng ilang araw…

Bukod doon ay naiintindihan ko na kung bakit ganoon nalang ang naging reaksyon niya ng makita ang pisngi ko, grabi pala