“H-huh? Paano mo nakuha ang contact number ko?” Kinakabahan kong tanong.“Because I have my ways, Lia. So, kumusta ka na?” Naging seryoso ang boses niya, “I heard nagsasampa ng kaso ang pamilya mo, unfortunately…”Tumikhim ako ng malakas, “yes, unfortunately wala kaming laban.” Ako na ang tumapos sa sasabihin niya.Tumihimik saglit ang parehong linya, hindi ko rin alam kung ano ang dapat kong sabihin.“Do you want me to help you, guys?” Muli siyang nagsalita, halata ang sinseridad sa kaniyang boses. “kung magbibigay ako ng statement, mas mapapadali ang process ng kaso.”Umiling ako kahit na alam ko namang hindi niya ako nakikita, “ayaw ko na madamay ka, isa pa baka maapektuhan ang business mo pag nagkataon.” Lumakad ako palayo sa kwarto nila mama. “magagawaan naman siguro ng paraan.”“Paraan? Anong paraan ang mas hihigit sa statement ko?” Nagtataka niyang tanong, “are you planning to use money too?”“Hmm… Hindi ko pa alam, sure ka ba na handa mo kaming tulungan?” Parang may kung anong
Darius’s POV“Good evening, Sir!” Bati sakin ng host ng bar, tumango lang ako bilang sagot at nagmamadaling naglakad pataas sa second floor kung nasaan ang office ni Craig. Kahit kumatok ay hindi ko na nagawa, agad ko itong binuksan ng malakas.“The f*ck, what is your problem?!” Halata ang pagkagulat sa mukha niya, “hindi ba uso sayo na kumatok?”Tinatakpan niya ang kaniyang cellphone na parang ayaw iparinig sa kausap ang mga sinasabi niya, “tsk, why not ended that call first? May kailangan ako sayo, importante.” Naupo ako sa sofa at tinignan siya ng seryoso.Parang wala naman siyang magawa kaya pinatay na niya ang tawag at tumayo mula sa kinauupuan niya at lumipat sa sofa na nasa harap ko. “Anong importanteng bagay naman ang gusto mo na pagusapan natin ngayon, Bro? Did your mother contact you again or something happened in the company?”“Nothing like that happened, but I heard something that really amused me for real.” I sarcastically said na agad mas kinakunot ng noo niya.“I don’t
Hindi pa ganoon kahaba ang tulog ko ng magising ako sa ingay mula sa labas ng bahay, dahan-dahan kong minulat ang aking mata at bumaba sa kama para buksan ang ilaw.Nang sa wakas ay naka-adjust na rin ang mata ko sa liwanag ay lumapit ako sa bintana para buksan ang kurtina, agad akong napasinghap ng mabilis na nagsimulang mag ilawan ang mga bitbit na camera ng mga tao sa baba.Kaya pala maingay ay marami ng nakaabang sa akin sa labas ng bahay, mabilis ko muling hinila pasara ang kurtina gamit ang nanlalamig at nanginginig kong kamay.“Anak, gising ka na ba?” boses ni mama iyon, halata ang pag-aalala niya. “papasok na ako.” Unti-unting bumukas ang pinto at nagmamadali siyang lumapit sa akin para yakapin ako. “magiging maayos rin ang lahat, tiwala ka lang samin ng papa mo.”Hinaplos niya ng marahan ang likod ko nang paulit-ulit, “tawagan mo muna ang work mo na hindi ka pa rin makakapasok ngayon, kung tatanggalin ka nila sa trabaho ay lilipat tayo ng bahay, kahit lumipat pa tayo ng bansa
“Slowly, Lia, hubarin mo ang short at panty mo.” Utos niya sa kabilang linya gamit ang sexy niyang boses, “pagkatapos ay dahan-dahan mong paghiwalayin ang mga hita mo, imagine na nasa harapan mo ako at pinanunuod kita.”Nahiga ako at pinatong sa unan ang cellphone ko katapat ng aking tenga at sinimulan na gawin ang sinabi niya, dahan-dahan ko na tinanggal ang suot kong maong na short at panty. Tumingin ako sa pagitan ng aking mga hita ng makita ko ang sarili kong repleksyon sa salamin, dapat ay ma-disappoint ako dahil hindi siya ang nakita ko ngunit sa halip ay mas lalo akong nakaramdam ng init sa aking katawan.“Tapos na…” Bulong ko habang hindi pa rin nawawala ang tingin sa sarili kong repleksyon sa salamin, kita ko kung paano nagsimulang mamula ang aking leeg at pisngi.“Good, ngayon ay dahan-dahan mo na ipasok ang kamay mo sa suot mo na sando. Are you wearing bra, babe?” Muli niyang bulong, ang boses niya ay parang nasa gilid lamang ng tenga ko to the point na parang ramdam ko an
Hindi ko mapigilan ang patuloy na pag agos ng mga luha ko sa aking pisngi, sa isang kurap ay halos magulo ang buhay ko dahil lang sa isang pagkakamali. Ngayon naman ay isang video ang kumakalat at hindi namin alam sino ang may gawa.Naglalaman ito ng pinagsama-samang video ng mga babaeng nakatanggap ng sexual harassment kay Nicky, kasama rin dito ang ibang interview ng ibang babae na matapang na nagsalita kahit walang takip ang kanilang mukha.“Nagkaroon ako ng lakas ng loob magsalita dahil sa balita tungkol sa panibagong biktima niya, napagtanto ko na pwede pala kaming magkaroon ng boses kahit mayaman ang kalaban namin.” Puno ang luha ang mata niya, halos hindi na nga ito makapagsalita dahil sa sunod-sunod na paghikbi.“I’m so pathetic back then, mas pinili kong tumahimik dahil natatakot ako na magmukha lang ako na masama but look at her, hindi sya nagtago sa dilim and let herself suffer alone. Nicky deserve to receive such punishment.”Lahat sila ay sinasabing ako ang nagbigay sa ka
“Welcome back, Lia!” Sigaw ng mga nakasabayan ko na bagong pasok rin noon sa company, may iilan rin mula sa iba’t-ibang department ang nag welcome sa akin. “You did well!” dagdag pa nila.Ah! Pinaghandaan ko na ito, pero ang mga luha ko ay lumabas pa rin kahit na hindi ko gusto. Nakaka overwhelmed ang mga ganitong pangyayari, yung kaba at takot ko bago pumasok ay napalitan ng tuwa.“Thank you, guys!” Binigay ko ang pinakamalaki at genuine na ngiti sa kanila, “hindi ko ini-expect na i-welcome nyo pa ako.” Habang hawak ko ang maliit na bouquet ng rosas.“Well, hindi lang naman talaga pag welcome ito. We would like to congratulate you about sa kaso, alam namin na nahirapan ka but look at you still strong!” Sabi ni Sheena, lumapit siya sakin at niyakap ako ng mahigpit.Si Sheena ang masasabi ko na magaling makipag kaibigan sa lahat, mabilis siyang magka-adjust sa mga taong nakapaligid sa kaniya and I really admire her for it. Masaya ako na maging katrabaho siya, para ko na rin siyang kapa
“This one is nice, but year 20XX meron ng similar design na ganito. So, I don’t think we can use it sa summer fest.” Unang salang palang ay rejected na agad ang isang design na mas lalong nakapagpabigat ng atmosphere sa paligid.Malayong-malayo ang aura ni Darius noong unang meeting kumpara ngayon, seryosong-seryoso ang mukha niya at talagang nakikinig siya sa bawat detalye ng design na nakasalang.Paulit-ulit lang ang naging sagot niya, sunod-sunod na rejection ang natanggap nila.Sumunod na tumayo si Kyler, sa pagkakataon na ito ay kahit paano ay nagkaroon ako ng pag-asa na sa wakas ay magkakaroon na ng isang pasok na option para sa design.Sinimulan ni Kyler na ipakita ang detalyadong design, hanggang matapos ang slide. “this one can be available in different sizes without ruining the beauty of design, so everyone can receive the same quality.”Halata na namamangha ang mga kasama niya, na maging ako ay naintindihan bakit ang design niya lagi ang napipili sa mga naunang taon.Tumikh
“Okay, guys! Keep working, we need to pull more overtime this time!” Halata ang pagod ngunit dahil nag go signal na si Darius para subukang gumawa ng sample ng approve design with different size ay mas lalong naging busy ang lahat.Sunod-sunod na rin ang naging meeting niya para sa summer fest, kailangan rin kasi ng bawat company na makipag-coordinate dahil malaki nga naman itong tulong for promotion.Ang nakakalungkot lang ay hindi ko pa nakikita si Kyler mula ng mag-present sila, wala rin namang alam ang mga katrabaho niya kung anong nangyari. Pero kahit ganoon ay umaktong parang walang nangyari si Darius.“What are you thinking?” Sinundot niya ang pisngi ko gamit ang kaniyang hintuturo, “si Kyler na naman ba ang inaalala mo dahil hindi pumapasok?”“Uhm, hindi mo man lang ba naiisip na baka kung ano na ang nangyari sa kaniya? Yung rejection na natanggap nya mula sayo, malaking epekto sa kaniya iyon.” Malungkot na sabi ko.“I don’t know bakit sobra ka na apektado sa pagkaka-reject ni