Sinubukan niyang sumigaw ngunit kaagad nitong tinakpan ng palad ang kaniyang bibig habang ang isa pa nitong kamay ay may hawak na baril at nakatutok iyon sa kaniyang leeg."Tumahimik ka kung ayaw mong barilin kita! Hindi mo naman siguro gugustuhin na ipahamak ang anak natin, 'di ba? Hindi ka masasaktan at ang baby kung pipiliin mo na ayusin ang relasyon nating ito."Sa takot na masaktan ang anghel na nasa sinapupunan, nanginginig ang buong katawan na awtomatiko na lamang siyang napatango."G-Gagawin ko ang gusto mo, h-huwag mo lang ako sasaktan . . ."Ipininid niya ang kaniyang mukha nang sinubukan nitong halikan ang kaniyang pisngi. Mariin na ipinikit niya ang mga mata at nakaramdam ng pandidiri nang lumapat ang labi nito sa kaniyang leeg."Mahal na mahal lang kita at ang baby natin kaya ko ito ginagawa. Umuwi na tayo at kalimutan na lang ang lahat ng nangyari, hmm?"Nagmistula siyang robot na naging sunod-sunuran sa lahat ng utos nito. "Dalahin mo lang ay ang mga importante na gamit
Gumamit ng karate chop si Evo na tumama sa kamay ni Vincent dahilan para malaglag ang armas nito sa sahig ng sasakyan.Ginamit ni Romana ang pagkakataon na 'yon para makalayo sa lalaki. Rapidly, she unbuckled her seat belt and opened the door. Vincent even tried to grab her, but, luckily . . . She managed to get out of the car with Evo's help."B-Bumalik ka rito, R-Romana!" may paghihirap sa pagbigkas si Vincent habang pilit binabaklas nito ang malaking braso ni Evo na nakapulupot sa leeg. Nakahihilakbot ang itsura ni Vincent. Mistulang isang halimaw na nais siyang dambahin at pira-pirasuhin.'Di malaman kung saan tatakbo o kung saang gawi tutungo si Romana. Madilim sa lugar kung saan sila nakahinto at wala ring mga tao sa paligid na puwedeng paghingian ng tulong."Damn! Ano pa ang hinihintay mo riyan?! Himala?! Go and find someone na tutulong sa atin!" asik ni Evo. "Ugh!" daing ni Evo nang undayan ito ni Vincent ng suntok sa mukha.Nakabitaw si Evo kaya nagkaroon ng pagkakataon si
"A-Ano?! W-Wala bang sasagot sa tanong ko?! H-How's my baby?!" Nagkatinginan ang dalawang lalaki, walang nais na magsalita.Mayroong dextrose na nakakabit sa kaniya kaya tiyak niyang hindi maganda ang lagay ng kaniyang katawan. Base na rin sa reaksiyon ng dalawang lalaki ay batid na niyang wala na ang kaniyang anak.Marahas na binaklas niya ang karayom na nakatusok sa kaniyang pulso at saka pinilit na tumayo."Romana! Hindi ka pa maaaring gumalaw! Ang sabi ng doktor ay kailangan mong magpahinga!" pigil sa kaniya ni Evo.Hinawakan nito ang magkabila niyang balikat at saka inihiga siyang pilit muli sa hospital bed."B-Bitawan mo ako! K-Kasalanan ko! N-Nawala ang baby ko dahil sa kapabayaan ko! K-Kasalanan ko!" Humahagulhol siya habang pumipiglas sa hawak ni Evo ngunit hindi siya pinakawalan ng lalaki.Niyakap siya nito nang mahigpit at saka marahan na hinagod ang kaniyang likod."Hey . . . Calm down! Your baby is still alive!"Napahinto siya sa kaniyang pag-aamok. Itinukod niya ang kan
Hindi niya alam kung paano tutugunin ang ginawang pag-amin ni Evo. Ni hindi niya alam kung bakit o kung paanong nangyari. Never silang nagkita na dalawa kaya naman hindi kapani-paniwala ngunit may maliit na parte ng kaniyang utak na nais paniwalaan ang mga sinasabi nito."Hindi mo kailangan na sumagot . . . Alam ko naman na hindi ka maniniwala. But, hayaan mo sana na dito lang ako sa tabi mo.""May asawa na ako, Evo," mariin niyang sabi.". . . buntis at magulo ang buhay. Huwag ka nang dumagdag sa isipin ko. Please, layuan mo na lang ako . . . Wala kang maaasahan sa akin."Napayuko ang lalaki sa kaniyang naging desisyon."Hindi pa nga ako nagsisimula ngunit ni-reject mo na agad ako. Pero ano ba ang magagawa ko? Wala naman akong karapatan na ipagpilitan ang sarili ko sa'yo," mahinang tugon ni Evo.Nagsisisi ang lalaki dahil hindi nito nagawang aminin kaagad ang tunay na layunin sa pakikipaglapit kay Romana."If you don't mind, puwede ba na iwan mo na ako? Thank you for saving my life .
"Doon ka maghanap, dito ako sa kabila," anas ng isa sa mga lalaki."Talasan mo ang iyong mga mata, hindi maaaring mamiligro ang buhay ni Miss Lichauco sa ating pangangalaga. Malaki ang tiwala sa atin ng agency," dagdag pa nito.Nagsumiksik si Evo sa isang tabi upang magkubli. Nais niyang batukan ang sarili sa mga oras na 'yon. "Gusto mo na yata mamatay, Evo Xylon Anderson. Sayang ang lahi mo 'pag nagkataon . . . " bulong niya sa hangin.Butil-butil ang pawis niya sa noo. Bahagya niyang pinahaba ang leeg upang silipin ang mga lalaking naghahanap sa kaniya. Isa na lamang ang naroon, nakatalikod sa kaniyang gawi habang sumisilip-silip sa mga sulok na maaari niyang pagtaguan. Awtomatiko siyang napaatras nang bumaling ang leeg nito sa kaniyang direksiyon."'Nak ng talong! Katapusan ko na yata!" aniya. Papalapit nang papalapit ang mga yabag patungo sa kaniya. Pigil ang kaniyang paghinga sa maaaring kahahantungan ng kaniyang mga kilos na hindi pinag-isipan na mabuti."Ginoo . . ."Tinawa
"Nais ni Mr. Suarez na i-urong mo ang kaso," pambungad na balita kay Romana ng kaniyang personal lawyer.Naglabas ito ng mga papel at inilatag ang mga iyon sa kaniyang harapan habang sila ay nakaupo sa bakanteng upuan malapit sa buffet area ng resort. Pinasadahan niya iyon ng tingin ngunit hindi nag-abala na basahin maski ang unang talata na nakasulat doon."Talagang sira na ang ulo ng lalaking 'yon. Ang akala niya siguro ay biro lamang ang mga perwisyo niyang idinulot sa buhay ko. Muntik nang mawala sa akin ang anak ko nang dahil sa kaniya," kaswal niyang sabi sabay lakumos sa mga papel na ibinigay ng attorney.Hindi siya makapapayag na hindi ito makulong. Hangga't malaya ang kaniyang asawa ay naroon ang pangamba sa kaniyang puso na muli siyang balikan nito at gawan ng masama."Nais kong mapabilis ang proseso ng diborsyo, Attorney. At tiyakin mo na wala siyang makukuha sa akin maski singkong duling," aniya sa seryosong tinig."Bueno, kung iyan ang nais mo ay 'yan ang susundin ko, Mis
Lango na sa alak si Vincent ngunit hindi pa rin siya tumitigil sa pag-inom. Nakakabingi ang tugtog at hiyawan ng mga taong sumasayaw sa paligid ngunit wala siyang pakialam. Ang tanging nais niya ay ang uminom ng maraming alak hanggang sa tuluyan na bumagsak ang kaniyang katawan.Hanggang ngayon kasi ay wala pa rin siyang ideya kung saan nagtatago ang kaniyang asawa. Mayroon na rin ipinadalang divorce paper ang attorney ni Romana ngunit wala siyang balak na pirmahan iyon, kahit magkamatayan pa."Saan ka ba nagtatago na babae ka?!" liyong wika niya.Nag-utos na rin siya sa ilan niyang tapat na mga tauhan para hanapin ito ngunit walang makapagsabi sa eksaktong lugar na pansamantala nitong lungga. Maging si Roman ay minanmanan niya ngunit wala siyang napala sa kasusunod sa bayaw.Hindi niya batid kung ilang bote na ng alak ang nainom ngunit alam niyang marami-rami na rin sapagkat ramdam na niya ang kirot sa sintido, nagdodoble na rin ang kaniyang mga paningin.Mula sa isang madilim na sulo
Nanlilisik ang mga mata, tinignan ni Vincent ang nanikmura sa kaniya ngunit muli na naman umangat ang kamay nito. Napasalya siya sa rehas na bakal nang gawaran siya muli nito ng isang malakas na suntok sa mukha, umikot ang kaniyang paningin kasunod ang pagbulagta ng katawan niya sa sahig.Hindi pa ito nakontento, pinagtatadyakan pa ang kaniyang katawan habang nagtatawanan naman ang iba pa nitong kasama.Nang magsawa marahil ay hinablot nito ang kuwelyo ng kulay orange niyang t-shirt at saka sapilitan siyang itinayo. "Hindi uubra ang ganiyang pag-uugali rito sa loob, bata! Kung gusto mong mabuhay, mas mabuti kung makikisama ka sa amin. Dahil wala kang magiging kakampi rito, tanging kami lang na ka-kwadra mo!" nagkikiskisan ang mga ngipin nito habang siya ay dinidiktahan ng nararapat niyang gawin.Kahit bugbug-sarado ang katawan, nagawa pa niyang tanggalin ang mga kamay nito sa kuwelyo ng kaniyang t-shirt sabay tulak sa malapad na dibdib ng lalaki."H-Hindi ko kayo kailangan! H-Hindi k