Chapter 22

Pakiramdam ko ay para akong nakalutang sa alapaap habang namimili ng magandang damit na susuotin ko. Napili kong isuot ay ang isang maong na pants at white long sleeve na tinernuhan ko ng isang black na rubber shoes. Masasabi ko na mas maayos na itong suot ko kumpara sa mga damit na kadalasan kong sinusuot tuwing may lalakaran ako.

“Bakit ba ang tagal mo?” Naiinis na sabi ni Hanz, pagbukas ko pa lang ng pintuan ay ito na kaagad ang bungad niya sa akin. Hindi ako sumagot at mas pinili kong manahimik na lang. Sinigurado ko na malamig pa rin ang pakikitungo ko sa aking asawa para maramdaman niya na masama ang loob ko sa kanya. Walang imikan na bumaba kami ng hagdan kaya nalipat sa aming direksyon ang tingin ng lahat.

Mabilis akong nagyuko ng aking ulo ng tumingin sa akin si Tita Chloe. I’m sure hindi naman niya ako makikilala dahil sa itsura ko.

“Iho, saan ka pupunta?” Nagtataka na tanong ng aking biyenan. Kahit hindi ko sila nakikita ay ramdam ko pa rin ang talim ng kanilang mga tingin