Thank you for reading. Salamat din sa mga gems na bigay niyo. Try ko another update tomorrow para habang may discount ay may updates ako.
ICE "Are you insecure with Rex?" A question from Mayumi that made me clench my jaws. Insecure? Me? I'm not. I am Isidro Andrade Ferreira. No one could make me feel insecure, even Rex Pellegrini. I know my worth. “No,” I answered and walked towards her. Kanina pa ako lapit ng lapit at kanina pa siya layo ng layo. “Then why bring up this matter?!” she hissingly asked at kanina pa rin siya umiiyak. Wala naman nakakaiyak sa tanong ko. Why she needs to cry? And I also answered her 'why' query with what she was asking. I said that I wanted to know why she changed after that afternoon. That goddamn fucking afternoon after she talked with Rex! We are good together after we get here on the island. I love her so much but… but she kept making me feel she wanted to be with Rex rather than me. That her loyalty is with Rex and not with mine. Yes, I know the hellish fact that she admires that man so much for protecting her when she had no memories, but I am here with her now. I am here
YUMI Nagising ako sa pangangalay ng hita mula sa pagdadantay ni Ice sa akin. Narito kami sa Quezon City, sa mansion ni Trace. Ice pulled me closer to him nang kumilos ako para tumayo sana kaya napasiksik lang ako sa kaniya ulit. "Bangon na ako." "Later…" Ice sniffed my nape. "Naiihi na ako." Hindi na siya nangulit at hinayaan na akong bumangon. Pumunta ako direkta sa banyo at kinukusot ang mga mata ko na humarap sa salamin pagkatapos kong umihi. “Maganda ka pa rin…” kausap ko sa repleksyon ko nang mapabalik ako para titigan ang sarili sa salamin. Napakurap-kurap ako. Bakit ngayon ko lang napansin? Kahawig ko pala si… No! Nataon lang siguro kasi na kalat ang eyeliner sa paligid ng mga mata ko at kalat din ang lipstick ko kaya naisip kong kahawig ko si Madam J. Ang labo naman. Imposible. Diyosa kasi iyon… diyosa ng mga demonyo nga lang. Nangiti na lang akong titigan ang sariling repleksyon. Hindi na ako nakaayos ng sarili kagabi bago natulog kaya kahit makeup ay naiwan na s
ICE I woke up without Yumi in my arms. Fuck headache! Naparami ang inom ko kagabi. Bumangon ako at ibinaba na ang mga paa sa sahig. Nasa banyo si Yumi at naririnig ko ang tunog ng tubig na tumutulo mula sa shower. Hindi naman sana ako mapapainom nang marami kung hindi dahil sa nabuhay kong asar nang makita ko ang mukha ni Alguien. Sim. Não gosto de Alguien Esposito. Who would like a guy like him who hurt and caused harm to his wife? His wife, who happened to be my sister. Half-sister but still my only sibling in this fucking yet fantastic world. Pinakinggan ko ang tulo ng tubig mula sa banyo, malakas pa rin kaya siguradong matagal pa bago matapos si Mayumi. I took my phone from the side table and call someone that I seldom talked to but always there for me once I need her to give me her positive thoughts and kindest words. “Ice! Hur mår du?” Freya answered me as instantly as always. Excitement in her voice made me smile. “Vad hände? Nakalimutan mo na ba ako? Ilang buwan na wala
YUMI Greenland. August 18, 2022. Huminga ako nang malalim habang nakatingin sa nagyeyelong kapaligiran. Ilang metro pa ba ang dapat naming tahakin ni Ice para makarating sa bahay-ampunan kung nasaan ang mga anak namin? Lampas pa ng sampung kilometro base sa tantiya ko. ‘Ebony and Ivory. Magkikita na rin tayo.’ I smiled with my thoughts. “I will go first,” Ice said and he moved. Nasa unahan ko na siya at napailing ako. “No, ako mauuna,” awat ko sa kaniya at mabiliis siyang nilapitan para pigilan sa paghakbang. Delikado ang lugar at may kanipisan ang mga yelo. “Yumi—” “What?” I cut whatever he would say. I looked at him. I stared at his eyes. Ano ba ang gusto niya? Ako ang sumunod-sunod sa ganitong lugar? No! Mas kabisado ko ang lugar kaysa sa kaniya. I was here before, may naging trabaho ako sa lugar na ito kasama ang tatlo as my back-up. At kaya dito nga naisip ng tatlo itago ang kambal ay para masiguro na hindi talaga mahahanap nina Helio. “Ako ang mauuna. Delikado ang l
ICE Kung ano man ang gumugulo sa isipan ni Mayumi ay kitang-kita sa anyo niya. She will surely say she’s fine if I ask what’s the problem but it’s obvious she’s not. I followed her making steps in the ice above the waters of the place. Inangat ko ang tingin ko at tinanaw ang pupuntahan namin. We were nearing it. Natatanaw na ang buong mansion ni Sloane na ginawang orphanage mula sa kinatatayuan namin. Kung paanong si Sloane Siegel ang nagtago sa kambal ay nakakapagtaka talaga sa akin. Sloane is my cousins’ friend dahil iisa lang ang psychiatrist nila nina Lash at Thea. Trace accidentally helped her when she tried to kill herself was another thing. Ang nakakagulat lang ay ang pagiging malapit ng triplets kay Sloane at doon naiwan ang kambal sa teritoryo nito. “I haven’t seen Sloane personally. Is she pretty? Did her photos do her justice?” tanong ni Mayumi na hindi ko maiwasan na hindi mapangiti. “Ikaw man lang ang maganda sa paningin ko,” biro kong totoo, maraming maganda but Ma
YUMI Sylvia-ip Pissutigineq. I am having a hard time reading the Kalaallisut language used for the name of the orphanage. Nakarating na ako noon dito pero wala akong ideya sa lengguwaheng gamit nila at ng mga ninuno man nila mula pa noon. Ang sabi ni Ice, na hindi rin makasalita ng Kalaallisut o Greenlandic na salita, ay baka ang ibig sabihin ay Sylvia’s Children Home o baka naman Sylvia’s Orphanage. Sylvia kasi ang pangalan ng mama ni Sloane. Ang salitang ‘pissutigineq’ ay sabi ni Ice ibig sabihin ay salitang ‘orphanage’ o ‘children’s home.’ Napabuntong-hininga ako. I am a skilled one, a top agent of Incognito, a special Sicarius alright, but I admit, I am not a total linguist. I can speak some languages, but not all. Inilibot ko na lang ang paningin ko sa loob ng orphanage na mas mukhang palasyo. Nandito kami sa lobby at tama ang hinala ko kanina pa na mas mukha nga itong palasyo noong panahon ng Renaissance Era. Napakaganda. Classic style at mukhang masasaya ang mga bata.
ICE Absent-mindedly ay kanina pa ako napapangiti habang nakatingin kay Mayumi at sa mga anak namin. Mabuti na lang at magagaling sina Ebony at Ivory magsalita ng English kahit ang mga kasama nila ay Greenlandic ang gamit na salita. Kanina pa na sila lang ang iniintindi ni Mayumi. At ang dalawang bata na kahit ngayon lang kami nakita ay agad nakagaanan ng loob ang mama nila. And who wouldn’t? Mayumi is a lovable person. Kahit sino ay madaling nakakapalagayan ng loob nito. Kung hindi nga raw siya pinalaki sa Incognito ay siguradong isa siyang preparatory teacher o pediatrician, she love kids. Iyon din ang rason kaya napalapit siya sa triplets, the three were her only family in Incognito before. “Mama…” narinig kong tawag ni Ivory sa atensyon ni Mayumi. “Where are we going to live after we leave here?” Napalingon sa akin si Mayumi. Nasa mga mata niya ang kalituhan sa isasagot. “Your… your father will surprise us,” she smiled to remove her worries at muli akong tiningnan. “Tama ba a
YUMI One month later… Rio de Janeiro, Brazil “You are perfectly beautiful, hija.” Nakangiti na lumalapit sa akin ang mama ni Ice. Si Doña Lavinia Andrade Ferreira. Napakaganda niya at hindi ko akalain na matatanggap naman niya ako agad para sa unico hijo niya. Doña Lavinia is already in her middle fifties but she aged like a fine wine. Kamukha niya si Ice at maging ang bunsong anak niyang prinsesa. Malapit na siya sa akin nang sumulpot sa likod niya sina Ivory at Ebony. They are the flower girls in the wedding. Yes, wedding. Today is my wedding to Ice. Sa wakas sabi pa nga ni Isidro kanina, sa wakas daw at matutuloy na rin. Biniro ko pa nga na pasalamat siya at napilit na niya akong pakasal. I never thought that I will be this happy. Tama nga naman. Paano malalaman kung hindi susubukan? Nang dumating kami rito sa Brazil ay nakita ko ang pagkagulat sa mukha ng mga magulang ni Ice. Umalis siya ng bansa dahil sa sinasabi niyang misyon na kailangan niyang unahin. Nagtalo pa si I