Chapter 29

Alessia's POV

THE golden dust showered upon us. Nakita ko kung paano tumigil sa pagalaw ang mga vines. Hindi ko alam kung paano mani-obrahin ang unisus pero ito na ang kusang nagmani-obra sa sarili niya. Mukhang alam nito ang dapat gawin kaya ibinuhos ko na ang tiwala ko sa kabayo.

Mabilis kaming pumasok at halos pigil ang hininga ko dahil para akong nakasakay sa isang roller coaster sa sobrang bilis at galaw ni Bolt. Maraming iniiwasan ang unisus na mga nakaharang na vines. Masyadong mahirap ang dinadaanan namin at kung magkamali man ako ng hawak ay sigurado akong mahuhulog. Napapatingin ako sa ibaba at nakikita ko doon ang matutulis na mga tinik na alam kong hindi magandang senyales iyon kung babagsak kami. We will surely die once we hit the ground.

Naging mas mahigpit ang aking kapit dahil na rin sa kaba at takot. Sobrang laki ng mga vines ngunit tila hindi nahihirapan ang mga unisus, mukhang sanay na sanay sila sa ganitong daanan. Hindi nagtagal ay nakita ko na rin ang hangganan n