Ika animnapu’t dalawang kabanata

“ Vernice, hindi mo ba talaga ako kakausapin?” Naiinis na tanong sa akin ni Zac ngunit nilampasan ko lang ito at nagpatuloy sa paglalakad palabas ng kwarto ng mga bata. Para itong hangin sa aking paligid na hindi ko nakikita at hindi ko rin nararamdaman.

Sweetheart naman.” Anya bago mahigpit na hinawakan nito ang braso ko kaya walang gana ko siyang hinarap.

“Leave me alone, Zac, kung hindi mo susundin ang gusto ko ay mapipilitan akong umalis dito sa bahay mo at pansamantalang tumuloy sa hotel.” Matigas kong saad. Lumuwag ang pagkakahawak niya sa akin kasabay nito ang isang malalim na buntong hininga.

“Tell me, what do you want me to do para mawala ang galit mo sa akin?” Tila nauubusan ng pasensya na tanong niya sa akin kaya naman lalo lang akong naasar.

“You don’t need to ask me, Zac, because you know what I want.” Walang buhay kong saad bago hinawi ang kamay nito sa aking braso.

“It’s nonsense, Vernice, hindi mo kailangang magselos kay Olga, dahil pinsan ko s’ya at wala kaming relas