Naramdaman ko ang pagtama ng kung ano sa aking mukha, dahilan kung bakit ko naimulat ang aking mga mata. Bumangad sa akin ang asul na kisame, ang buong kwarto ay asul. Dito pala ako nakatulog sa kwarto ni Eidderf, kaya alam kong siya rin ang gumising sa akin.
Bumaling ako sa kapatid kong hawak ang kanyang asul ding unan habang nakasimangot. "Toothbrush ka na, ate." tinakpan niyaang kanyang ilong bago ako muling hinampas at binitawan sa mukha ko ang unan niya. Lumabas siya ng silid bago muling sumigaw, "yuck baho mo!"
Ngumisi ako bago bumangon, pumunta ako sa aking kwarto at nag sepilyo gaya ng gusto ni senyorito. Tamad na tamad akong kumilos kaya hindi ko namalayan na nakapasok na siya sa aking kwarto at nagtatalon sa kama.
"Make it fast ate! Bagal mo late na tayo," patuloy pa rin siya sa pagtalon kaya binalingan ko siya.
"Late for what?"
Tumigil siya sa pagtalon at nakapamewang na humarap sa akin, "We are going to Ralvy's diba?" pinagtaasan niya ako ng kilay, parang sinasabing dapat ay alam ko iyon.
Wait what?
"Ralvy Romualdez?"
"Yes, ate." bumaba siya ng kama bago ulit tumingin sa akin. "Make it fast, please?"
Sigurado akong nanlaki ang aking mga mata. Nakalimutan kong magpapasama si Eid sa mga Romualdez dahil sa sobrang pagod kahapon! I was excited last night tapos ngayon ganito? Dali-dali akong naligo at nagbihis sa aking silid.
Pagkababa ko ay nag uumpisa nang kumain si Eidderf, nakahanda na rin ang gamit niya. Sa isang exclusive village nakatira ang mga Romualdez, kaya hindi agad kami pinapasok doon. Kinailangan pang kumpirmahin ang pag-punta namin sa kanila. They also asked for an ID and called Romualdez's security just to make sure.
Malaki ang bahay ng mga Romualdez sa village na ito, halos doble ang laki nito sa bahay namin. Nakailang punta na ako rito dahil laging nagpapasama si Eid, pero hanggang ngayon ay namamangha pa rin ako sa desenyo nito. Nag-aabang sa labas si Ralvy kasama ang ka niyang mommy at daddy.
"Good morning po," sabay naming bati ng kapatid ko.
"Good morning! Tara muna sa labas nagpahanda ako ng almusal," ang daddy ni Ralvy.
"Naku! Kumain na po kami bago umalis,"
Hindi pumayag ang mag-asawa kaya dinala nila kami sa likod-bahay. Bumilis ang tibok ng puso ko nang makitang naroon si Riley kasama ang isa pang Kuya ni Ralvy. They are having coffee habang naguusap kaya hindi namalayan ang pagdating namin.
"Boys, gising na pala kayo. May bisita si Ralvy kaya huwag kayo masyado magulo mamaya," ani ng mommy ni Ralvy sa malumanay na boses.
"'kay mom. Mabait naman kami ni Kuya. Si Ralvy lang yung maingay tuwing may bisita," pinisil ni Raden Romualdez ang ilong ng kapatid.
"I am not noisy!" si Ralvy na masama ang tingin sa Kuya niya.
"Yes, you are," lumingon si Riley sa kapatid kaya nagtagpo ang aming tingin. "Oh, Irene. Coffee?" bati niya sa akin at bahagyang tinaas ang tasa ng kape.
Pinaalis ng mag asawa ang dalawang lalaki para makaupo kami. Kahit busog pa ay napilitan kaming kumain dahil sa mag asawa. Maya maya pa ay hinila na ni Ralvy ang kapatid ko papunta sa kabilang lamesa kung saan nakahanda ang kanilang gagamitin.
"Will you be okay here, hija? You can watch anything at the living room. Sabihin mo lang sa maids," nilingon ni Mrs. Romualdez ang anak bago tumayo.
"I'm fine here po. Thank you, Mrs. Romualdez,"
"Call me tita," hindi ko alam kung nanlaki ba ang mata ko o pumula gaya ng kamatis.
Ngumiti siya bago tuluyang umalis kasama ang asawa. Mabuti na lang ay dala ko ang aking camera. Tumayo ako at nagtungo sa hardin ng mga Romualdez, different types of plants are in their garden. Kinuhanan ko iyon sa iba't ibang anggulo.
Hindi ko namalayan ang oras dahil nalilibang ako masyado, kaya gano'n na kamang ang gulat ko ng bumangga ang likod ko sa kung sino. Nang lumingon ako ay muntik ko na mabitawan ang ang camera.
"You've been wandering in our garden for hours," nakapulsang sabi ni Riley. He's wearing a white v-neck shirt and brown cargo shorts. Mabango at bagong ligo. Ang gwapo!
"I'm just taking pictures, uhm sorry,"
"No, it's fine what I mean is it's lunch time. Hindi ka pa ba nagugutom? Your brother already at the dining. Tara kakain tayo."
Tumalikod na siya kaya wala akong nagawa kung hindi ang sumunod. He's right ang magaling kong kapatid ay naroon na sa dining kasama si Ralvy at Raden. Sinaluhan namin ang tatlo, sabi ni Riley ay pumasok na raw sa trabaho ang kanilang magulang. Talagang almusal lang nakakasabay ang mga ito sa mga anak.
Matapos kumain ay muling gumawa ng assignment ang dalawang bata at hindi ko alam kung saan ako pupuwesto. Niyaya ako ni Raden na mag swimming pero sinabi kong wala akong dalang damit. Matapos noon ay tumango na lang siya at pumunta sa kanilang swimming pool.
Kinalabit ako ng aking kapatid habang may hawak na damit. "Suot mo ito, ate. Swimming tayo," handa na si Eidderf mag swimming hindi ko alam kung saan siya kumuha ng damit.
"Nagdala ka ng damit?"
Tumango siya at pilit iniaabot ang hawak na damit sa akin. "Sabi ko sayo kanina mag dala ka damit kasi mag swimming tayo, pero hindi ka nagdala,"
"Kanino 'to, Eid?" kinuha ko ang damit at ibinuka.
"Mine," lumapit si Riley sa tabi namin, hindi ko alam kung anong ekspresyon ang nasa mukha ko. "Siguro ay kasya yan sayo, yan na yung pinakamaliit kong swim wear na nakita ko."
Itinuro niya ang isang kwarto malapit sa swimming pool at doon daw ako mag palit. Tiningnan ko ang aking sarili sa salamin, kasya nga ang damit ni Riley sa akin. Maamoy ko sa damit ang panlalaking pabango, amoy Riley talaga.
Mag kunyari kaya akong nalulunod mamaya para masagip niya? Marunong naman akong lumangoy pero mukhang masarap mag pasagip kay Riley mamaya.
I gigled at my own thought, ang lapad ng ngiti ko dahil sa naisip. Pag-bukas ko ng pinto ay tuluyang tumalon palabas ng aking dibdib ang puso ko.
Naka swimming trunks lang si Riley habang nakasampay ang tuwalya sa kanyang balikat, umaagos din mula sa kanyang buhok ang tubig. He's topless! But swear hindi ko tiningnan ang kaniyang hubad na dibdib!
"You done?" he licked his lips bago ako tiningnan.
"Y-yes," ramdam ko ang pamumula ng mukha ko pero nanatili akomg nakatingin sa abo niyang mata. Ngayon lang kami nagkalapit mg ganito. Mahahaba pala ang pilik mata niya, makapal ang kilay, mapupula ang labi.
"Ate! Ang tagal mo naman," naputol ang tingin ko kay Riley nang sumigaw si Eidderf. I excused myself at dinaluhan ang aking kapatid.
Nang makalapit dito ay nilingon ko si Riley na pabalik na rin sa pool, mukhang wala namang ginawa sa dressing room.
Nasa pambata ang aking kapatid kahit kaya naman nitong lumangoy sa malalim. Niyaya ko siya pero sasamahan daw niya si Ralvy dito. Nagkibit balikat ako at lumangoy papunta sa malalim, malapit kay Riley.
Sumisid ako sa pool habang naglalangoy. I can hold my breath underwater for three minutes kaya naman hindi agad ako umaahon.
Nawala ako sa concentration nang may humawak sa aking bewang at hinila ako pataas. Sobrang bilis ng pag hinga ko, hindi dahil sa paglangoy pero dahil nasalubong ko ang nag aalalang mga mata ni Riley, na siya pa lang humila sa akin.
There is really something in his eyes. Pati ang paraan ng pag hawak niya sa akin ay iba. Parang may kung anong nagwawala sa loob ng aking tyan. Dinig ko ang karera ng kabayo sa aking puso.Napaawang ang aking mga labi habang nakatitig sa mga mata ng aking kasama. His eyes is full of worry, na para bang hindi mapalagay sa pagsuri sa akin."I-I'm fine," gaano ko man kagusto ang aming posisyon ay hindi ko kayang tagalan. Unti unti akong kumalas mula sa pagkakahawak niya. "Sanay akong matagal sa ilalim ng tubig," I bit my lower lip hindi alam ang sasabihin."Right," he breathed. "Sorry, I just- nothing," yun lamang ang sinabi niya bago lumangoy palayo at pinuntahan ang bunsong kapatid.My brother swam towards me at hinamon pa ako sa karera. I agreed kaya naman nagkarera kami hanggang sa mapagod kami.Magpapalit na sana ako ng damit ng mapansing basa rin iyon. Sinamaan ko ng tin
Sa isang Filipino Cuisine kami kakain. Sabi ni Riley ay madalas siyang kumain dito dahil masarap ang mga putahe, lalo na ang best seller na sinigang. I mentally take note of that, kung gano'n ay pupunta ako rito madalas.Habang naghihintay sa pagkain ay kita ko ang irita sa kaniyang mata habang nakatingin sa kaniyang phone. Maya't maya ang pagkunot-noo dahil dito."Is everything okay? Baka may kailangan ka puntahan ha?" I whispered with a concern tone."No, everything is fine. It's just dad and the business,""You're already handling your business?""You can say that, but dad started to train me early this year,"Tuloy-tuloy ang pag-uusap namin at nahinto lang nang dumating ang pagkain. We ate silently, hindi ko na sinubukang mag-umpisa ng usapan dahil tingin ko ay wala naman diya sa mood. Mabilis kaming natapos dahil doon.Habang n
"Hey," noong una ay nag-aalangan pa siya pero nang tuloy-tuloy ang pagtulo ng aking mga luha ay hinawakan na niya na ang aking balikat at unti-unting hinagod ang aking likod. Hindi ako makapagsalita. May kung anong gumugulo sa aking puso. Pinawi ni Clymer ang luha ko gamit ang kaniyang hinlalaki at inakay niya ako paalis ng parking lot. Ayaw kong magpakita sa kahit na sino kaya pinigilan ko si Clymer. "No," nagpakawala ako ng malalim na hininga at tinatahan ang sarili. "Uuwi na ako, I'll just text my driver. I can't st-stay here," tumakbo ako palayo. "Hey!" tawag sa akin ni Clymer pero hindi ko siya nilingon. Habang hinahanap ko ang akung phone ay pinapawi ko ang aking luha. I am Irene Freyja Hoopai and I shouldn't cry for a man. Hinihintay ko na lamang ang aking sundo nang nakalapit sa akin si Clymer. May natanggap din ako text message mula kay Hannah na may gaga
Sabado nang umaga ay naghahanda akong pumasok. Wala namang klase pero dahil intramurals na sa lunes at may mga kailangan kami ayusin.Matapos ma-announce ni Clymer ang top photographer ay nagpalibre sina Davey ng meryenda. Kumain kami sa isang cafe sa labas lang ng school. Hindi pa rin sila nagtatanong tungkol sa kumalat na picture, and I'm glad with it.Hindi pa ulit kami nakakapagmeeting simula noong lunes. Halos text messages lang ang natatanggap ko mula kay Clymer halos reminders lang sa ginagawa namin. Minsan naman ay nangangamusta siya.Pagbaba ko at nagulat ako sa nasa hapag. Naroroon sina papa at mama, nagsisimula na kumain kasama si Eidderf. Umupo ako sa pwesto ko nang hindi sila binabati. I don't have a good relationship with my parents dahil sa pangingialam ni papa sa mga gusto ko. Nagkatinginan kami ni Eidderf nang sabay kaming tumayo. Nagpaalam siya sa magulang namin at sa akin.Na
Dala-dala ko ang ibang props na gagamitin sa booth mamaya, kinuha ko iyon sa club office pagkadating ko. May ilang kalalakihan na rin ang nagtatayo ng booth, at tumulong ang ilang taga-journalism.May biglang kumuha ng bitbit ko at siya ang nagdala sa booth. Clymer put the pink box down, katabi ang iba pang props na nahakot na kanina.I help them setting up the booth, inaayos ko ang pwesto ng props pati ang camera na gagamitin. We used green screen pero may ilang part ng frame na may totoong bulaklak para mas madama ng kukuhanan ang setting ng booth.Minabuti ni Clymer na hatiin ang grupo. Gusto niyang ienjoy rin namin ang intramurals kaya nagkaroon ng schedule ang photographers. Pero nagpresinta akong manatili sa booth dahil tinatamad makihalo sa ibang estudyante.Madami sumubok sa aming booth dahil sa ganda ng gamit at resulta ng kuha. May ilan pang pabalik-balik with different set of friends
The first quarter of the game started. Mahigpit ang pagkakahawak ko sa pompoms dahil sa kaba. Riley's a star player! He has beat everyone I know in terms of basketball. I've never seen Clymer play! But the most I am thankful for is hindi maruming maglaro ang tropa ni Riley. They know how to play fair.Nangunguna sa scoreboard ang team nila Riley na may four points na lamang kina Clymer. Madali pang habulin. I decided to enjoy the match and bring out my camera to capture candids. Clymer take a shot from the three point line at pumasok iyon.The crowd cheered, lalo na ang mga kasama kong sinagaw muli ang chant. Iniwasan ko ang paglingon kay Riley at nag-focus na lang kay Clymer.Kasagsagan ng third quarter when someone from Cly's team tried to shoot the ball but it got blocked by Riley. Naagaw ng team ni Riley ang bola at diretsong shinot ang bola.Nagtagal pa ang game nang tuluyang lumamang ang
Sa isang mamahaling restaurant kami kakain dahil narito raw ang reservation kahapon pa. Nang makapark si Clymer ay agad siyang lumabas habang tinatanggal ko pa ang seatbelt ko. Nagulat ako sa pagbukas ng aking pinto, si Clymer ay nakalahad ang kamay sa akin.Nang maglapat ang aming kamay ay gano'n na lamang ang kuryenteng dumaloy sa aking mga daliri. Pumasok kami ng restaurant at tinanong tungkol sa reservation."Reservation from Hannah Villareal," ayon kay Clymer ay si Hannah ang nagpareserve ng aming table.Giniya kami ng receptionist sa isang pribadong silid. My jaw dropped as I scanned the whole place. The room has a romantic aura, it has glass freaking roof! Rose petals are on the floor leading to the table for two in the middle. May ayos iyon at may winedin doon!"Are you sure this is the reservation of Hannah?" tanong ko kay Clymer."Unfortunately, yes." 
I decided to ignore my brother, who is talking to his good friend-Felix Romualdez. Mabait si Felix, but talking or greeting him means facing my stubborn brother so no. Siguro ngayong narito na si Kuya ay hindi na ako ang pipilitin nila papa na magpatakbo ng negosyo.Lumabas ako sa garden upang puntahan ni Clymer, kakalapag lang ng meryenda sa harap niya and I saw how polite he is."You okay?" tanong niya nang makaupo ako sa kaniyang harap."Y-yes," iniabot ko sa kaniya ang baso ng juice.I've been silent the whole time. Panay ang tingin sa akin ni Clymer dahil doon. Hindi ko nagustuhan kung paano natapos ang maghapon. I should have talk with Clymer, bisita siya at hindi ko man lang siya kinausap."Mauna na ako, Irene. Gumagabi na rin," tumayo si Clymer kaya tumayo rin ako."Oh-kay, hatid na kita sa labas,"Naglakad kami papuntang ga