You have a new message from Clymer Fegalquin.
Napakurap ako sa nabasa. Binigay nga pala ni Clymer ang number niya sa amin para kung may hindi kami maunawaan ay makakapagtanong kami sa kanya, but I don't remember giving him my number. Tumigil ako sa paglalakad at binasa ang text niya.
From: Clymer Fegalquin
I hope you are doing well with your task. Please remember that this task is due today. Good luck everyone!
To: Clymer Fegalquin
Noted.
Matapos mag-reply ay tinago ko na ang phone ko. Tinanong ako ni Davey kung sino 'yon kaya sinabing kong group message lamang mula sa officers na sinabing hanggang mamaya lamang ang article namin.
Pumunta kami ng Library at hinanap namin ang club section, naroroon ang records ng bawat club mula mg maitatag ang school. We have the whole afternoon to finish the task. Habang pinipili niya ang isasama sa article, inaayos ko naman ang larawang kinuha para maisama namin sa article.
We are both busy kaya hindi na namin namalayan ang takbo ng oras. I can't believe na ang task 1 pala ng club ay magiging ganito. I am not a pro! Parang nakaka-pressure naman na hagang mamaya na lamang ito, pero wala naman kaming magagawa kaya pinagpatuloy ko ang pag-aayos ng task.
Nalaman ko iyon sa orientation kanina, and the president of each club will judge our article. Titingnan rin ng journalism adviser kung gaano kami kabilis gumawa at gaano kaganda ang quality nito.
Maya't maya ang pagtayo ng aking kasama at may pinupuntahan sa nagtataasang bookshelf sa History section next to Club section. I wonder if it's related to our article, mabilis naman siya gumawa at from time to time she'll ask for my opinion and I can see that she's doing just fine.
Kaoting oras pa ay natapos na kami, we still have an hour and half before the deadline. Pero nagpasya na kaming pumunta sa club office. Habang nag lalakad ay marami ring estudyante ang pakalat kalat, siguro ay ginagawa rin ang kanilang task. Ang ibang club ay may buong linggo para sa kanilang task kasi isang linggo'ng event naman ito.
Nadaan namin ang club nila Riley, kita kong nakatingin siya sa aming direksyon.
"Wait!" nilingon namin si Riley. "Can we talk, Irene?" bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa sinabi niya.
"Y-yes," I answered.
"Follow me," naglakad siya palayo habang nag sisink in sa akin ang katotohanang mag uusap kami.
Iniwan kami ni Davey at inaya naman ako ni Riley sa di kalayuang bench. Pinagtitinginan kami ng estudyante kaya mabilis ang lakad niya, nang mapansing naiiwan ako ay bumagal siya para makasabay ako.
"About the lett- I mean the paper that Ralvy asked me to gave you," nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi niya. "It's spreading rumors about us. I'm sorry to trouble you, Irene. Don't worry I'll fix it-"
"No no. It's okay. Ahm baka lalo lang lumala pag sinubukang ayusin. Huhupa rin naman yon," I lied cutting him off. I don't want the rumors to stop! I love how everyone assume that there is something between us.
"You sure? I mean hindi ka ba naiirita?"
Hindi agad ako sumagot kasi iniisip ko kung naiirita ba siya or what dahil sa rumors. Pero parte iyon ng plano, dahil sa rumors ay makukuha ko ang atensyon niya sapagkat lagi niya akong maiisip dahil sa naririnig.
"I just don't mind them, Riley"
Ilang sandali siya natahimik bago tumango.
"Okay then. Mauna na ako, Irene." paalam niya.
I nodded and walked at the opposite direction. Nakita ko si Davey sa pwesto namun kanina, "what are you doing here? Akala ko ba bumalik ka na sa office?" I asked.
"Hinintay kita. If you don't mind, kayo na ba ni Riley?"
"Nope." not yet.
"So nanliligaw sa iyo? I heard about the card he gave you!" usisa niya. "What's in the letter ba?"
"Can't tell you. That's between me and Riley. Tara na baka tayo na lang wala sa office," naglakad na ako kaya sumunod siya.
So that's what they are thinking that Riley's cournting me. I smiled plotting my next move.
Pagpasok namin sa opisina ay tanging si Clymer at ang EIC lamang ang naroon. Pinakita namin sa kanila yung interview kanina. It was Clymer who reads the article, kita ko ang pagtaas ng kanyang kilay at ang bahagyang pagkunot nito.
Simpleng pinisil ni Davey ang kamay kong hawak niya pala. Nilingon ko siya at napansing kinakabahan ito. Why is she nervous? Nakita ako article kanina, in a short period of time nagawa niya iyon ng maayos. She should be confident!
Nagsimulang magdatingan ang aming mga kasama pero hindi pa rin tapos basahin ni Clymer ang article. Hindi 'yon mahaba kaya hindi ko alam kung bakit nagtatagal si Clymer doon. Not that nagmamadali ako pero medyo masakit na ang pisil ni Davey sa aking kamay.
Pumasok na rin sa opisina ang ibang judge at ipinasa ni Clymer ang article sa EIC ng Journalism. Nakapamulsa siyang tumayo bago niya binasa gamit ang kaniyang dila ang mapupula niyang labi. He walked in our direction.
"You did great," bulong niya bago kami nilampasan. Nilingon ko siya at nakitang tinitingnan pa ang gawa ng iba naming kasama.
"Welcome to the Club, Davey Erfe." the editor-in-chief mumbled that made the girl next to me jumped out of joy.
Niyakap niya ako habang nagtatatalon siya. "This won't be possible without your help, Irene. Thank you!"
"Congratulations!" bati ko sa ka'nya. I gave her a tap.
Nakakatuwang pag masdan ang mga sumali sa club na ngayon ay tiwang tuwa dahil successful ang task at nakapasok kami.
It's really nice watching people doing something they love. Kitang kita sa kislap ng kanilang mga mata na nasisiyahan sila sa balitang natanggap.
We are at the last day of the selection. Kagaya ng ginawa namin sa mga nagdaang araw ay kaylangan namin iyong i-cover, pero ngayon ay we are working as a club. Isa ako sa mga natanggap! I'm so happy!
Nagkalat ang journalist at photographers sa buong campus. Takbo rito at takbo roon ang aming ginawa, nakakapagod man ay wala kaming pakialam dahil nakakatuwang kumuha ng interview at larawan sa event.
We are all busy the whole day pero nagkaroon ng kaoting salo salo ang dalawang club, which is Clymer's treat.
"Mayaman tong si Clymer pero ang kuripot noon. Ngayon lang to nanglibre sa tagal namin mag kakilala," tawa ni Jino, ang EIC ng Journalism. "kahit anong 'baka naman' namin sa kaniya dinededma niya lang ta-" huminto sa pag kukwento si Jino nang mapansin ang masamang titig ni Clymer. "Hindi ka na mabiro, pre. Joke lang naman." Tumawa kami dahil sa reaksyon ng EIC.
Tiningnan ko si Clymer na nasa akin na rin pala ang mga mata. It's awkward, parang pinapanood niya ang bawat kilos at reaction ko kaya na concious ako.
Matapos mag meryenda ay umuwi na kami. Pag-dating ko sa bahay ay tahimik ang paligid, mukhang nasa trabaho pa sina mama at papa. Inakyat ko ang kwarto ng bunso kong kapatid.
He's on his study table mukhang gumagawa ng takdang aralin. Kumatok ako kaya bumaling siya sa akin na nakakunot ang noo pero nang makitang ako iyon ay bigkang lumapad ang kaniyang ngiti.
"Ate!" tumayo si Eidderf sa kan'yang pagkakaupo at nilapitan ako. Niyakap ko siya bago ko ginulo ang ka niyang buhok.
"How's school, Eid?" ngumiti siya at hinila ako papunta sa kanyang study table. Pinakita ang kaninang ginagawa.
"Imis ko gamit ko. Paalam tayo kay mama, ate. Punta tayo kay Ralvy, gawa kami assignment bukas," nilalagay niya sa pencil case ang mga lapis at krayola. Habang nagkalat ang color paper sa kanyang lamesa.
"Sama ako?"
Tumango lamang siya bago pinagpatuloy ang pag-iimis ng gamit niya. My brother wants to visit his friend, Ralvy Romualdez, who is Riley's sister. This is going to be good!
Naramdaman ko ang pagtama ng kung ano sa aking mukha, dahilan kung bakit ko naimulat ang aking mga mata. Bumangad sa akin ang asul na kisame, ang buong kwarto ay asul. Dito pala ako nakatulog sa kwarto ni Eidderf, kaya alam kong siya rin ang gumising sa akin.Bumaling ako sa kapatid kong hawak ang kanyang asul ding unan habang nakasimangot. "Toothbrush ka na, ate." tinakpan niyaang kanyang ilong bago ako muling hinampas at binitawan sa mukha ko ang unan niya. Lumabas siya ng silid bago muling sumigaw, "yuck baho mo!"Ngumisi ako bago bumangon, pumunta ako sa aking kwarto at nag sepilyo gaya ng gusto ni senyorito. Tamad na tamad akong kumilos kaya hindi ko namalayan na nakapasok na siya sa aking kwarto at nagtatalon sa kama."Make it fast ate! Bagal mo late na tayo," patuloy pa rin siya sa pagtalon kaya binalingan ko siya."Late for what?"Tumigil siya sa pagtalon at n
There is really something in his eyes. Pati ang paraan ng pag hawak niya sa akin ay iba. Parang may kung anong nagwawala sa loob ng aking tyan. Dinig ko ang karera ng kabayo sa aking puso.Napaawang ang aking mga labi habang nakatitig sa mga mata ng aking kasama. His eyes is full of worry, na para bang hindi mapalagay sa pagsuri sa akin."I-I'm fine," gaano ko man kagusto ang aming posisyon ay hindi ko kayang tagalan. Unti unti akong kumalas mula sa pagkakahawak niya. "Sanay akong matagal sa ilalim ng tubig," I bit my lower lip hindi alam ang sasabihin."Right," he breathed. "Sorry, I just- nothing," yun lamang ang sinabi niya bago lumangoy palayo at pinuntahan ang bunsong kapatid.My brother swam towards me at hinamon pa ako sa karera. I agreed kaya naman nagkarera kami hanggang sa mapagod kami.Magpapalit na sana ako ng damit ng mapansing basa rin iyon. Sinamaan ko ng tin
Sa isang Filipino Cuisine kami kakain. Sabi ni Riley ay madalas siyang kumain dito dahil masarap ang mga putahe, lalo na ang best seller na sinigang. I mentally take note of that, kung gano'n ay pupunta ako rito madalas.Habang naghihintay sa pagkain ay kita ko ang irita sa kaniyang mata habang nakatingin sa kaniyang phone. Maya't maya ang pagkunot-noo dahil dito."Is everything okay? Baka may kailangan ka puntahan ha?" I whispered with a concern tone."No, everything is fine. It's just dad and the business,""You're already handling your business?""You can say that, but dad started to train me early this year,"Tuloy-tuloy ang pag-uusap namin at nahinto lang nang dumating ang pagkain. We ate silently, hindi ko na sinubukang mag-umpisa ng usapan dahil tingin ko ay wala naman diya sa mood. Mabilis kaming natapos dahil doon.Habang n
"Hey," noong una ay nag-aalangan pa siya pero nang tuloy-tuloy ang pagtulo ng aking mga luha ay hinawakan na niya na ang aking balikat at unti-unting hinagod ang aking likod. Hindi ako makapagsalita. May kung anong gumugulo sa aking puso. Pinawi ni Clymer ang luha ko gamit ang kaniyang hinlalaki at inakay niya ako paalis ng parking lot. Ayaw kong magpakita sa kahit na sino kaya pinigilan ko si Clymer. "No," nagpakawala ako ng malalim na hininga at tinatahan ang sarili. "Uuwi na ako, I'll just text my driver. I can't st-stay here," tumakbo ako palayo. "Hey!" tawag sa akin ni Clymer pero hindi ko siya nilingon. Habang hinahanap ko ang akung phone ay pinapawi ko ang aking luha. I am Irene Freyja Hoopai and I shouldn't cry for a man. Hinihintay ko na lamang ang aking sundo nang nakalapit sa akin si Clymer. May natanggap din ako text message mula kay Hannah na may gaga
Sabado nang umaga ay naghahanda akong pumasok. Wala namang klase pero dahil intramurals na sa lunes at may mga kailangan kami ayusin.Matapos ma-announce ni Clymer ang top photographer ay nagpalibre sina Davey ng meryenda. Kumain kami sa isang cafe sa labas lang ng school. Hindi pa rin sila nagtatanong tungkol sa kumalat na picture, and I'm glad with it.Hindi pa ulit kami nakakapagmeeting simula noong lunes. Halos text messages lang ang natatanggap ko mula kay Clymer halos reminders lang sa ginagawa namin. Minsan naman ay nangangamusta siya.Pagbaba ko at nagulat ako sa nasa hapag. Naroroon sina papa at mama, nagsisimula na kumain kasama si Eidderf. Umupo ako sa pwesto ko nang hindi sila binabati. I don't have a good relationship with my parents dahil sa pangingialam ni papa sa mga gusto ko. Nagkatinginan kami ni Eidderf nang sabay kaming tumayo. Nagpaalam siya sa magulang namin at sa akin.Na
Dala-dala ko ang ibang props na gagamitin sa booth mamaya, kinuha ko iyon sa club office pagkadating ko. May ilang kalalakihan na rin ang nagtatayo ng booth, at tumulong ang ilang taga-journalism.May biglang kumuha ng bitbit ko at siya ang nagdala sa booth. Clymer put the pink box down, katabi ang iba pang props na nahakot na kanina.I help them setting up the booth, inaayos ko ang pwesto ng props pati ang camera na gagamitin. We used green screen pero may ilang part ng frame na may totoong bulaklak para mas madama ng kukuhanan ang setting ng booth.Minabuti ni Clymer na hatiin ang grupo. Gusto niyang ienjoy rin namin ang intramurals kaya nagkaroon ng schedule ang photographers. Pero nagpresinta akong manatili sa booth dahil tinatamad makihalo sa ibang estudyante.Madami sumubok sa aming booth dahil sa ganda ng gamit at resulta ng kuha. May ilan pang pabalik-balik with different set of friends
The first quarter of the game started. Mahigpit ang pagkakahawak ko sa pompoms dahil sa kaba. Riley's a star player! He has beat everyone I know in terms of basketball. I've never seen Clymer play! But the most I am thankful for is hindi maruming maglaro ang tropa ni Riley. They know how to play fair.Nangunguna sa scoreboard ang team nila Riley na may four points na lamang kina Clymer. Madali pang habulin. I decided to enjoy the match and bring out my camera to capture candids. Clymer take a shot from the three point line at pumasok iyon.The crowd cheered, lalo na ang mga kasama kong sinagaw muli ang chant. Iniwasan ko ang paglingon kay Riley at nag-focus na lang kay Clymer.Kasagsagan ng third quarter when someone from Cly's team tried to shoot the ball but it got blocked by Riley. Naagaw ng team ni Riley ang bola at diretsong shinot ang bola.Nagtagal pa ang game nang tuluyang lumamang ang
Sa isang mamahaling restaurant kami kakain dahil narito raw ang reservation kahapon pa. Nang makapark si Clymer ay agad siyang lumabas habang tinatanggal ko pa ang seatbelt ko. Nagulat ako sa pagbukas ng aking pinto, si Clymer ay nakalahad ang kamay sa akin.Nang maglapat ang aming kamay ay gano'n na lamang ang kuryenteng dumaloy sa aking mga daliri. Pumasok kami ng restaurant at tinanong tungkol sa reservation."Reservation from Hannah Villareal," ayon kay Clymer ay si Hannah ang nagpareserve ng aming table.Giniya kami ng receptionist sa isang pribadong silid. My jaw dropped as I scanned the whole place. The room has a romantic aura, it has glass freaking roof! Rose petals are on the floor leading to the table for two in the middle. May ayos iyon at may winedin doon!"Are you sure this is the reservation of Hannah?" tanong ko kay Clymer."Unfortunately, yes."