Chapter 4 My Angel

Chapter 4

LUMILIPAS, ang mga buwan lalong lumalaki ang aking tyan pero hindi hadlang upang hindi ko ipag-papatuloy sa pag-aaralan, hindi hadlang ang aking pagbubuntis, thankfull nga ako dahil may mga naging kaklase ko kahit kaylan ay hindi nila ako hinusgahan, hanggang nagkaroon ako ng isang kaibigan, s'ya si Elaine Balandra Achaso, may half-pinay half-espanya.

Palagi ko itong pinanggigilan dahil sa kanyang mukha. Mabait at malambing ito sa akin. Dito ko hinihingi ang mga pinaglilihian kung pagkain lalot na't ang kan'yang Ina ay mahilig mag luto ng mga kakain.

Mabilis lumipas ang mga araw at buwan, ay graduation na namin kaya laking tuwa naming lahat dahil nalampasan ko ang mga pagsubok na dumating sa aming ng anak ko. Hindi biru ang mag-aaral kung mag dadalang tao ka lalo't kabuwanan mo na rin.

"Congratulations to both of you, especially my daughter Rhian because despite your condition, you graduated suma cumlaude, we are all happy for your success, just keep going we are here ready to guide you daughter," sabi ni sa akin ni Mommy Matilde kaya napa luha ako sa aking kasiyahan.

"Thank you very much Mom and Dad, because of you it was possible to get up and persevere to finish school. To you too Elaine because you are always there by my side whenever i want something to eat, you are always there to give them," sabi ko sa kanila kaya nag yakapan kami sa saya hanggang nararamdaman ko na lang na biglang sumakit ang aking tyan kaya napa ngiwi ako sa aking nararamdaman.

"What's happening?” tanong ni Dad sa akin na kina tinginan nilang lahat.

"Just for a moment my stomach suddenly hurt like i was about to give birth," sabi ko kaya nag taranta sila sa aking sinabi hanggang kinarga ako ni Dad habang si Mom ay nag alalay ito sa akin upang mabawasan ang aking pananakit sa tyan, habang si Elaine at ang kanyang mga magulang ay syang nagdala sa mga gamit ko.

Hindi nagtagal ay nakarating na kami sa hospital, pag baba pa lang namin ay biglang may pumutok sa aking gitna, akala ko ay umiihi ako sa aking panty kaya lang maging paranoid na si Mommy pinagtawag nya ang lahat na nurse upang dalhin ako agad sa delivery room. Kaya pala dahil yung lumabas ay panubigan raw iyon kaya sunod sunod na sumakit ang aking tyan hanggang may nararamdaman akong may gustong lumabas sa aking pússy.

"Mom, it's like someone is going to come out of my pússy, i can't stop it anymore, it's going to come out," sabi ko sa kanila.

"Just a moment, we are near to the delivery room," sabi ni Mom habang na ka alalay parin ito sa akin kahit na ka sakay na ako sa wheelchair.

Ilang sandali ay agad akong pinasok sa loob, hindi pa nga ako tuluyan na ka pasok ay hindi ko na talaga kayang pigilan kaya napa ere ako, buti na lang ay alerto ang isang nurse kaya nasalo nya ito, at buti na lang din ay nasa kotse pa kami ay pinatanggal na ni Mommy ang aking underware.

"Pangbihira kang bata ka, buti na lang at nasalo ng nurse baka sa sahig ito mapunta ang apo namin," sabi ni Mommy sa akin.

Napangiti lang ako sa kanyang sinabi, dahil itinuturin nya talaga kami ng anak ko na kapamilya nila at tinuring parang tunay na anak. Sayang lang dahil namatay ang kanilang anak na babae, kung buhay ito ay kasing edad ko raw iyon. Hanggang inalalayan akong pinahiga at saka sinabing akong umire ng dahan-dahan upang mailabas ang nasa loob, hanggang may nararamdaman akong parang may lumabas ba paunti-unti hanggang nilinisan ang aking pèkpék, pagkatapos ay sinuotan nila ako ng adult diaper, saka binihisan ng damit upang mailipat na ako sa loob ng silid. Kung saan nag hintay ang tumatayong pamilya ko.

Hindi ko namalayan naka tulog pala ako pagkatapos nila akong binihisan. Nagising lang ako ng narinig ko ang gulong at ingay sa ibang pasyente at pag galaw sa aking hinihigaan. Kaya agad kung minulat ang aking mata.

"i'm sorry, I feel asleep!" sabi ko sa kanila.

"It's okay Ma'am, it's our job to take care of you!" sambit nito sa akin.

Pagdating namin sa kwarto na inuupahan nila para sa akin ay agad itong binuksan ang pintuan saka bumungad sa akin ang pag great nila sa akin at pa welcome sa aking munting anghel.

Napa ngiti ako sa kabilang ginawa at di ko mapigilan Napa iyak, dahil sa kanila ko nararamdaman ang magmamahal na di ko naranasan sa aking magulang.

"Thank you, thank you all," sabi ko dito hqbang tumutulo ang akingga luha.

"Shhhh, don't cry Anak baka mabinat ka, alamo ba ang ganda ng apo namin, mana sa akin!" sani ni Daddy.

"Anong sayo, Hoy Alfonso sa akin nagmana ang apo natin," sabi naman ni Mommy.

Dahilan upang napa tawa ako sa kanilang inasta nilang dalawa.

"Ang swerte ko talaga sa inyo po, dahil kayo ang naging pangalawang kung magulang, sana lang na kayo ang tunay kung pamilya upang hindi maranasan ng aking anak kung anuman ang naranasan ko noon," mapait kung sabinsa kanila bahang sumasagi sa aking isip ang mga pinagdaanan ko mula pa noong nakapag-isip ako.

"Wag mo nang isipan 'yun anak ang mahalaga ay andito ka sa aming piling," sabi ni Mommy.

"Hello everyone, the little princess is here," sabi ng nurse habang tulak-tulak ang stroller kung saan ang aking anak.

"Oh, my little princess granddaughter," sabi ni Daddy.

"She is really beautiful Madam, who inherited everything from you and Señor. After all, his mother also inherited your beautybeauty," sabi ng nurse kaya napa ngiti lang kami sa sinabi nito dahil hindi nila alam na ni isang patak ng dugo ay hindi kami magkadugo.

"Owww, thank you very much nurse," sabi ni Mommy dito.

Hanggang nagpaalam na iyo pagkatapos nila akong nilipat sa higaan at pati din ang aking munting anghel.

Hanggang nagsidatingan ang mga klasmeyt ko pati ang bestfriend kong maganda, marami silang mga dala para sa aking anak. Masaya ako sa kanilang mga sinabi. At masaya rin ako dahil ni kahit minsan ay wala akong narinig na panunutya galing sa kanila.