Chapter 37- HINANAKIT

Chapter 37

Ilang sandali ay agad baba si Manang kasama ang isang katulong.

"Tapos na, Iho!" sabi nya sa akin. "Matulog kana upang makapag-pahinga ka," dagdag nyang sabi.

"Salamat sa inyong dalawa, Manang!" sabi ko dito.

"Walang anuman, Iho!" pagkatapos nitong sabihin ay agad rin akong pumunta sa aking silid. Nagbuntong hininga na lamang ako sa ginawa ng aking Ina.

Upang mawala ang ang pananakit sa aking ulo ay agad akong pumasok sa banyo saka ako naligo upang mahimas-masan ang aking pagka-inis sa ginawa ng aking Ina.

Pagkatapos kung maligo ay agad ako nagbihis at pinatuyo ko ang aking buhok gamit ang tuwalyang pinupunas ko sa basa kung katawan. Nang natuyo na ito ay agad akong humiga saka pinikit ang aking mga mata.

_________________________________

Agad akong na alimpungatan ng masinagan ang aking mukha sa sikat nb araw kaya agad kung minulat ang mga mata ko at napagtanto ng tinatanghali akong nagising kaya agad kong bumangon at umurong patungo sa headboard ng k