BOOK 4 TZHS - 32 - REALIZATION

"Mahal, salamat at lumaban ka." Pinilit ni Rheniel na tumayo mula sa wheelchair upang mayakap lang si Brenda na kasalukuyang tulog pa rin. Hindi niya mapigilan ang pagtulo ng mga luha niya sa sobrang saya dahil sa wakas matutuloy pa rin nila ni Brenda ang kanilang naudlot na pagmamahalan.

"Mahal, aray, ang bigat mo, hindi ako makahinga." Reklamo ni Brenda dahilan upang mataranta si Rheniel.

Tiningnan niya ang kasintahan at nang makitang gising na ito at nakangiti habang nakatingin sa kanya, parang gusto niyang lumundag sa tuwa.

"Maiiwan muna namin kayo, sa labas lang kami ng silid ni Dharylle." Paalam ni Rhayan.

"T-Thank you, Sir, Ma'am." mahinang wika ni Brenda habang nakatingin kay Rhayan at Dharylle.

Napangiwi si Rhayan sa narinig. "Brenda, nakalimutan mo na ba kung ano ang tawag mo sa akin noon?" Naging seryoso ang mukha niya.

"K-Kuya," Alanganing wika ni Brenda na waring nahihiya. Pagkatapos ng paghihiwalay nila ni Rheniel noon, nahihiya na siyang tawagin ulit na Kuya si Rhay