Chapter 62

Sandra's POV

MADILIM na ang palingid, nanatili pa rin akong nakatayo sa lugar kung saan huling nakita ang naaksidenteng kotse ni Lucas. Hanggang ngayon, hindi pa rin sila nahahanap ng mga taong inatasan ko.

Ilang buwan na rin ang lumipas simula nang araw na iyon. Matagal ang hinintay ng kanyang abugado upang magdesisyong ibigay kay Levi ang wil and testament ni Lucas na noon pa nito hinanda. Hindi ko akalain na mararamdaman ni Lucas na mangyayari ang bagay na ito sa kanya, sa mismong araw ng kasal pa. Sana pala, noong nakita kong ginagawa niya ang wil and testament na ito, pinigilan ko siya, baka sakaling hindi ito natuloy.

Naputol ang mga bagay na aking iniisip nang maramdaman ko ang paggapang ng luha sa aking pisngi. Agad ko itong pinahiran saka muling pinigilan ang paghikbi.

"Sandy, let's go. Mahamog na rito at malapit nang lumalim ang gabi. Baka mahirapan tayong makabalik," sunod-sunod na paalala sa 'kin ni Gab habang naghihintay sa kotse.

Mabuti na lang ay nandito pa rin ang lala