Share
Kabanata 14.1
Kaugnay na kabanata
Love Of Tomorrow Kabanata 14.2
Maxine's POV NAPAAWANG ang aking mga labi habang nanlalaki ang aking mga mata nang makita ang pulang likido sa aking hita! Natataranta akong hinimas ang aking tiyan at kasabay no'n ay ang paglandas ng aking mga luha! "D-Donya.. Donya Sylvia, t-tulungan mo 'ko? D-Dalhin n'yo 'ko sa ospital!" Pagsusumamo ko rito ngunit parang niyanig ang buong pagkatao ko nang ihampas nito sa akin ang hawak nitong mahabang payong! Tuluyan na akong napasigaw sa sakit na aking naramdaman. Narinig ko pa ang tawanan nila at hindi pa nakontento ang mga ito, dahil muli na naman nila akong hinampas! Ngunit, sa pagkakataong ito ay sa tiyan ko na ito tumama! Mas tumindi ang pagdaloy ng dugo sa aking hita kaya pinilit kong gumapang ngunit agad na hinablot ni Liezel ang aking buhok kaya napangiwi na naman ko sa sakit. "Ano, Maxine? Nasaan ang tapang mo ha?" Nakangisi nitong tanong at muli na naman itong humalakhak! Inalis ko ang pagkakahawak nito sa akin at pinilit na tumayo! Ngunit, muli na naman ako nitong
Love Of Tomorrow Kabanata 15.1
Maxine's POV NANLUMO ako sa aking nakita nang makarating kami sa bodega. Pakiramdam ko ay gumuho nang tuluyan ang mundo ko dahil ng maabutan ang pamilya ko na nandito. "M-Mama?" Awtomatikong nangilid ang aking mga luha at kasabay no'n ay ang pangangatal nang aking bibig. Pinilit nitong tumingin sa direksyon ko kaya patakbo akong lumapit sa kanila kahit na halos mag kandadapa-dapa ako sa pagtakbo! "Papa?!" Tawag ko rito nang mahaplos ko ang pisngi nito ngunit mas natigilan ako nang maramdaman ang malamig nitong pisngi! Ramdam ko ang pagbilis nang tibok ng puso ko at halos mabaliw ako sa aking nasaksihan! Nakadapa na sa semento si Lutcho kasama ang dalawa nitong anak kaya napaluhod na lamang ako. "H-Hindi.. h-hindi ito totoo! Hindi ito totoo!" Napahawak ako sa aking tenga habang paulit ulit na sumisigaw. Nakita ko ang pag hagulhol ni mama na mas ikinadurog ko pa! "Mama!" Sigaw ko at hindi ko alam kung paano iibsan ang sakit na nasa puso ko. "Pa! Lutcho!"Para akong isang batan
Love Of Tomorrow Kabanata 15.2
Kabanata 15.2 Pagtakas Maxine's POV NAPASINGHAP ako nang maramdaman ang malamig na likidong bumuhos sa aking katawan. Nanlalaki ang mga mata kong napatingin sa sahig at doo'y nakumpirma kong malamig na tubig nga ito na may kasamang bloke blokeng yelo! "Good morning, sleeping beauty!" Salubong sa akin ni Liezel habang may ngisi sa kanyang labi. "Mukhang, napasarap ang tulog mo ah?" Napalunok ako nang makita ang hawak nitong latigo! Nanginginig ang aking buong katawan dahil sa lamig, at hanggang ngayon ay masakit pa rin ang buo kony katawan! "Ano na namang kailangan mo?" Madiin kong tanong at mahina itong natawa. Sa itsura pa lang nito ay halatang may gagawin na namang hindi maganda. Gusto ko s'yang sakalin dahil sa ginawa n'ya sa pamilya ko. Pare-parehas talaga silang mamamatay tao! "Well, nabitin kasi ako sa ginawa ko kahapon. Oh, wait! You know what? Ang sarap ng tulog ko kagabi, kasi.. napatay ko ang pamilya mo at may nangyari rin sa amin ni Lawrence!" Puma
Love Of Tomorrow Kabanata 16.1
Maxine's POV LAKAD at takbo ang ginawa ko para lang makalayo! Ngunit, hirap na hirap ako dahil pakiramdam ko ay napakabigat ng katawan ko. Napahinto ako at napalingon sa aking likuran nang makarinig ako ng isang malakas na putok ng baril! "MAXINEEE!!!" Nanlaki ang mga mata ko ng marinig ang malakas na sigaw ni Lawrence! Halos hindi ako magkandaugaga sa kakatakbo para lang makalayo! Kasabay ng aking pagtakbo ay ang pagbuhos ng napakalakas na ulan! Para bang maging ang panahon ay nakikisimpatya sa akin. Kailangan kong makalayo! Gusto kong pag bayaran nila ang lahat ng mga ginawa nila sa pamilya ko! Hinding-hindi ako papayag na hindi ko makamit ang hustisya na nararapat para sa pamilya ko! Lalong-lalo na ang kahayupang ginawa nila sa akin at sa anak ko! Dahil maputik at madulas ang daan, aksidente akong dumausdos pababa! Mangiyak-ngiyak akong tumayo dahil ramdam ko ang pag hapdi ng aking hita! "Maxine? Maxine?"Napalunok ako nang marinig ang boses ni Liezel! Animo'y para bang nak
Love Of Tomorrow Kabanata 16.2
Maxine's POVHALOS hindi ako makagalaw nang makilala ang taong tumawag sa aking pangalan! Agad na nangilid ang aking mga luha sa hindi malamang dahilan. Halo-halong emosyon ang aking nararamdaman sa mga oras na ito. Hindi ko matukoy kung masaya ba ako o malungkot. Basta ang alam ko lang, may taong natira pa sa buhay ko. "M-Maxine, anak!" Mas lalong walang lumabas na salita mula sa aking bibig dahil sa narinig. Kung g-ganoon..Agad ako nitong niyakap ng mahigpit. Ramdam ko ang labis nitong pangungulila at pagsisisi. Tuluyan nang naglandas ang aking mga luha habang nasa bisig ng aking tunay na ama! "Sobrang saya ko.. sobrang saya kong kasama kita sa mga oras na ito. Ngunit, kalahati ng puso ko ang namatay dahil sa.. dahil sa nangyari kay Maribeth at Arnolfo! Lalong-lalo na kay Lutcho at sa mga apo ko!" Madamdamin nitong saad kaya napahagulhol na lamang ako. Agad akong kumalas sa pagkakayakap. Kitang-kita ko kung paano sunod-sunod na naglandas ang mga luha nito pababa sa kanyang pi
Love Of Tomorrow Kabanata 17.1
Maxine's POV MATAMAN akong nakikinig sa abogadong kaharap namin ngayon. Mahigit isang linggo na rin ang nakalipas at kahit papaano ay naghilom na ang ilang mga sugat at pasang natamo ko. "As of now, we can file a case against them, but we need a strong evidence para tuluyan silang mahatulan. Puwede nilang ideny ang aligasyon laban sa kanila kung wala tayong testigo." Seryosong paliwanag nito at saka naman ako napaisip. "But attorney, hindi ba puwedeng ilahad na lang ni ate Maxine ang mga nangyari?" Naguguluhan ring sabat ni Lexi at mukhang seryoso talaga ito dahil nakakunot pa ang kanyang mga kilay. Napabuntong hininga ang binatang abogado. At saka pinakatitigan ang mga papeles na nagkalat sa center table. "Tulad nga ng sinabi ni Miss Mercedes, makapangyarihan ang pamilyang iyon. Baka tayo pa ang makasuhan kapag nagkataon. Kahit isa o dalawang testigo lang para sa pag usad ng kaso-""What about her family then? Hindi ba't naireport na iyon sa pulisya?" Pagputol naman ni Rusty rito
Love Of Tomorrow Kabanata 17.2
Maxine's POV PAIKOT-IKOT na ako sa aking kama ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin ako dinadalaw ng antok. Kahit anong pikit ang gawin ko, talagang hindi ako makatulog. Napatingin ako sa wall clock at pasado alas-dos na pala ng madaling araw. Malamang ay tulog na rin ang lahat. Pinagod ko naman ang sarili ko kanina, ngunit talagang hirap na hirap akong makatulog. Dahan-dahan akong tumayo at sinuot ang isang tsenelas na may maraming balahibo. Kulay itim iyon at talagang sukat na sukat sa paa ko. Marahan kong hinawakan ang siradora ng pinto at dahan-dahan itong pinihit. Agad akong lumabas at hinayaang nakaawang nang bahagya ang pinto. Napakalaki nitong Zapanta Hacienda. Pakiramdam ko ay maliligaw ako sa tuwing lumalabas ako ng aking kuwarto na walang kasama. May mga litrato rin ni papa na nandito at maging ang litrato ni Lexi at Rusty na magkakasama silang tatlo. Hindi man ito nakangiti sa larawan, hindi naman maipagkakaila ang taglay nitong kaguwapuhan. Para bang ginawang perpe
Love Of Tomorrow Kabanata 18.1
Maxine's POV MAKALIPAS ang mahigit isang buwan. Wala ng mababakas na sugat o pasa sa aking katawan. Nakakabawi na rin ang aking katawan mula sa pangangayayat at kahit papaano ay nakakasabay na ako sa bawat pag atake na ginagawa ni Rusty! "Iyan lang ba ang kaya mo?" Bulalas nito kaya mas nakahigpit ang aking pagkuyom sa aking kamao. Ilang linggo na rin simula noong mag umpisa itong turuan ako ng mga self-defense. Noong una ay halos puro tumba at ngiwi lamang ang nagagawa ko pero ngayon ay nakikipagsabayan na ako sa bawat pag atake nito. Agad itong nakailag sa aking pagsipa at s'ya naman ang sumugod ngunit naiwasan ko rin ang bawat suntok nito. Agad akong umikot upang bigyan ito ng malakas na sipa ngunit nahuli lamang nito ang aking paa kaya muli kong binigyan ng puwersa ang pagkakalapat nang aking kamay sa lupa at naramdaman ko ang kamay nitong mas humihigpit pa ang hawak sa aking mga paa ngunit ginamit ko agad ang pagkakataon na iyon upang makawala. Nang tuluyan kong maikot ang
Pinakabagong kabanata
