Share
Kabanata 15.2
Kaugnay na kabanata
Love Of Tomorrow Kabanata 16.1
Maxine's POV LAKAD at takbo ang ginawa ko para lang makalayo! Ngunit, hirap na hirap ako dahil pakiramdam ko ay napakabigat ng katawan ko. Napahinto ako at napalingon sa aking likuran nang makarinig ako ng isang malakas na putok ng baril! "MAXINEEE!!!" Nanlaki ang mga mata ko ng marinig ang malakas na sigaw ni Lawrence! Halos hindi ako magkandaugaga sa kakatakbo para lang makalayo! Kasabay ng aking pagtakbo ay ang pagbuhos ng napakalakas na ulan! Para bang maging ang panahon ay nakikisimpatya sa akin. Kailangan kong makalayo! Gusto kong pag bayaran nila ang lahat ng mga ginawa nila sa pamilya ko! Hinding-hindi ako papayag na hindi ko makamit ang hustisya na nararapat para sa pamilya ko! Lalong-lalo na ang kahayupang ginawa nila sa akin at sa anak ko! Dahil maputik at madulas ang daan, aksidente akong dumausdos pababa! Mangiyak-ngiyak akong tumayo dahil ramdam ko ang pag hapdi ng aking hita! "Maxine? Maxine?"Napalunok ako nang marinig ang boses ni Liezel! Animo'y para bang nak
Love Of Tomorrow Kabanata 16.2
Maxine's POVHALOS hindi ako makagalaw nang makilala ang taong tumawag sa aking pangalan! Agad na nangilid ang aking mga luha sa hindi malamang dahilan. Halo-halong emosyon ang aking nararamdaman sa mga oras na ito. Hindi ko matukoy kung masaya ba ako o malungkot. Basta ang alam ko lang, may taong natira pa sa buhay ko. "M-Maxine, anak!" Mas lalong walang lumabas na salita mula sa aking bibig dahil sa narinig. Kung g-ganoon..Agad ako nitong niyakap ng mahigpit. Ramdam ko ang labis nitong pangungulila at pagsisisi. Tuluyan nang naglandas ang aking mga luha habang nasa bisig ng aking tunay na ama! "Sobrang saya ko.. sobrang saya kong kasama kita sa mga oras na ito. Ngunit, kalahati ng puso ko ang namatay dahil sa.. dahil sa nangyari kay Maribeth at Arnolfo! Lalong-lalo na kay Lutcho at sa mga apo ko!" Madamdamin nitong saad kaya napahagulhol na lamang ako. Agad akong kumalas sa pagkakayakap. Kitang-kita ko kung paano sunod-sunod na naglandas ang mga luha nito pababa sa kanyang pi
Love Of Tomorrow Kabanata 17.1
Maxine's POV MATAMAN akong nakikinig sa abogadong kaharap namin ngayon. Mahigit isang linggo na rin ang nakalipas at kahit papaano ay naghilom na ang ilang mga sugat at pasang natamo ko. "As of now, we can file a case against them, but we need a strong evidence para tuluyan silang mahatulan. Puwede nilang ideny ang aligasyon laban sa kanila kung wala tayong testigo." Seryosong paliwanag nito at saka naman ako napaisip. "But attorney, hindi ba puwedeng ilahad na lang ni ate Maxine ang mga nangyari?" Naguguluhan ring sabat ni Lexi at mukhang seryoso talaga ito dahil nakakunot pa ang kanyang mga kilay. Napabuntong hininga ang binatang abogado. At saka pinakatitigan ang mga papeles na nagkalat sa center table. "Tulad nga ng sinabi ni Miss Mercedes, makapangyarihan ang pamilyang iyon. Baka tayo pa ang makasuhan kapag nagkataon. Kahit isa o dalawang testigo lang para sa pag usad ng kaso-""What about her family then? Hindi ba't naireport na iyon sa pulisya?" Pagputol naman ni Rusty rito
Love Of Tomorrow Kabanata 17.2
Maxine's POV PAIKOT-IKOT na ako sa aking kama ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin ako dinadalaw ng antok. Kahit anong pikit ang gawin ko, talagang hindi ako makatulog. Napatingin ako sa wall clock at pasado alas-dos na pala ng madaling araw. Malamang ay tulog na rin ang lahat. Pinagod ko naman ang sarili ko kanina, ngunit talagang hirap na hirap akong makatulog. Dahan-dahan akong tumayo at sinuot ang isang tsenelas na may maraming balahibo. Kulay itim iyon at talagang sukat na sukat sa paa ko. Marahan kong hinawakan ang siradora ng pinto at dahan-dahan itong pinihit. Agad akong lumabas at hinayaang nakaawang nang bahagya ang pinto. Napakalaki nitong Zapanta Hacienda. Pakiramdam ko ay maliligaw ako sa tuwing lumalabas ako ng aking kuwarto na walang kasama. May mga litrato rin ni papa na nandito at maging ang litrato ni Lexi at Rusty na magkakasama silang tatlo. Hindi man ito nakangiti sa larawan, hindi naman maipagkakaila ang taglay nitong kaguwapuhan. Para bang ginawang perpe
Love Of Tomorrow Kabanata 18.1
Maxine's POV MAKALIPAS ang mahigit isang buwan. Wala ng mababakas na sugat o pasa sa aking katawan. Nakakabawi na rin ang aking katawan mula sa pangangayayat at kahit papaano ay nakakasabay na ako sa bawat pag atake na ginagawa ni Rusty! "Iyan lang ba ang kaya mo?" Bulalas nito kaya mas nakahigpit ang aking pagkuyom sa aking kamao. Ilang linggo na rin simula noong mag umpisa itong turuan ako ng mga self-defense. Noong una ay halos puro tumba at ngiwi lamang ang nagagawa ko pero ngayon ay nakikipagsabayan na ako sa bawat pag atake nito. Agad itong nakailag sa aking pagsipa at s'ya naman ang sumugod ngunit naiwasan ko rin ang bawat suntok nito. Agad akong umikot upang bigyan ito ng malakas na sipa ngunit nahuli lamang nito ang aking paa kaya muli kong binigyan ng puwersa ang pagkakalapat nang aking kamay sa lupa at naramdaman ko ang kamay nitong mas humihigpit pa ang hawak sa aking mga paa ngunit ginamit ko agad ang pagkakataon na iyon upang makawala. Nang tuluyan kong maikot ang
Love Of Tomorrow Kabanata 18.2
Maxine's POV Isinuot ko ang isang simpleng itim na blusa at maong na pantalon. Matapos ay isinunod ko namang suotin ang aking manipis na medyas at sapatos. Sinulyapan ko ang aking sarili sa salamin at marahang muling sinuklay ang aking buhok. Napahinto ako nang maramdaman ang kabang namumuo sa aking dibdib sa mga oras na ito. Ngayon ang araw na maghaharap kami ng mga Francisco. Ngayon ang araw na pinakahihintay ko upang maipagpatuloy ang laban na kanilang sinimulan. Kailangan kong ikalma ang aking sarili kaya naman huminga ko nang malalim at ibinuga ang hangin gamit ang aking bibig. Matapos kong manalamin ay agad kong dinampot ang shoulder bag na ibinigay sa akin ni Lexi. Nandito ako sa isang apartment kung saan ito ang napili ni Rusty na aming rentahan upang pansamantalang palabas sa mga Francisco. Sa aking katapat na apartment ay ang isang private apartment na inuupahan rin ni Rusty. Nais lamang ni papa na makasigurado na magiging ligtas ako rito kaya naman naisip n'yang kunin
Love Of Tomorrow Kabanata 19.1
Maxine's POV Napailing na lamang ako nang aking mapagmasdan ang sarili sa harap ng salamin. Ngayon ang unang araw ko sa trabaho kung saan madalas na pumunta sina Donya Sylvia at Liezel. ZnV Jewelry Corporation. Ayon kay Lexi, pag-aari ito ni papa at Rusty. Kaya nga Zapanta at Verano ang ibig sabihin ng mga initials na iyon. Isa lang naman sa pinakasikat na negosyo ang ZnV Jewelry at talagang maraming tao ang tumatangkilik sa mga alahas na gawa sa nasabing kompanya dahil nga maganda ang kalidad. Agad kong sinuto ang isang kulay asul na coat nang masuot ko na ang kulay puting polo na pangloob. Pencit cut rin ang style ng palda kaya naman pormal na pormal ang datingan ko para sa trabahong ito. Gustuhin man ni papa na ipaalam sa lahat na ako ang anak n'ya, ngunit tulad ng aming napag-usapan, hangga't hindi pa maayos ang lahat mas mabuting wala munang ibang nakakaalam. Matapos kong maiayos ang aking mga gamit, binitbit ko na ang aking shoulder bag at nagmamadaling lumabas ng apartmen
Love Of Tomorrow Kabanata 19.2
Maxine's POV "Tell me, paano ka nakapasok rito?!" Nanlilisik ang mga mata ni Liezel at kulang na lang ay sakmalin na ako nito. Gusto kong matawa ngunit nanatili akong pormal dahil napatingin na rin sa aming gawi ang aming supervisor na si Mr. Co."What's happening here?" Napabuga ng hangin si Liezel at agad na dumistansya sa akin ng dumating si Mr. Verano.. si papa. Agad s'yang pumagitna sa aming dalawa at nagtataka na tumingin kay Liezel. "May I know what's the problem, Miss Madrid?" Pag uulit pa nito at agad namang ngumiti si Liezel na para bang walang nangyari. "She's someone I know. She's not even a degree holder pero nakalusot rito sa kompanya? Paano nangyari iyon?" Untag naman ni Donya Sylvia at mukhang plano talaga nila akong ipahiya sa maraming tao. Maging ang supervisor namin ay lumapit na sa amin upang malaman kung ano nga ba ang nangyayari. Narinig ko ang bahagyang pagbuntong hininga ni papa dahil sa sinabi ni Donya Sylvia. "Mrs. Francisco, we're giving a chance to
Pinakabagong kabanata
