Salamat sa lahat ng komento niyo. Grabe ang hahaba at ang sisipag niyo magcomment. Sobrang natuwa po ako! Di ko man kayo maisa-isa but I am super thankful. Basta kapit lang kayo hah? Papunta na raw tayo sa exciting part! Emeeee!
Natapos agad ang meeting ko sa isang client. Ni hindi na ako masyadong nakapagfocus sa kagustuhang makausap na agad si Zander. Curiosity hits me real hard, lalo pa't si Zander ang tipo na kapag nagiging seryoso ay talagang mahalaga ang isang bagay.Good thing, pagdating ko ng office ay nakita ko kaagad siya sa couch na nakaupo. Mukhang inaabangan din talaga ang pagdating ko."Finally, you're here!" Sambit nito na parang hindi na makapaghintay sa sasabihin niya."What is it buddy? Ano bang nangyayari?" Tanong ko na kaagad sa kanya kahit hindi pa ako nakakaupo sa swivel chair.But instead na sagutin ako ay tumayo ito at inabot sa akin ang kanyang cellphone."Ano ba 'to?" Magkasalubong ang kilay na tanong ko."See it for yourself!" Di makapaghintay na turan nito kaya nagtataka ko itong kinuha.Kumunot ang noo ko habang tinititigan ang isang larawan ng babae. Nakatayo ito at may hawak na maleta. Medyo hindi gaanong malinaw ang mukha dahil halatang mga nakaw lang ang kuha. Lalo pa't medyo n
( Drake's POV )Nandito ako sa bar ni Zander ngayon, dito namin naisipan magkita para pag-usapan ang tungkol sa pinapagawa ko sa kanya. I've drinking my glass of vodka while waiting for Zander to come over. Wala pa ang loko rito kaya sumimsim muna ako ng alak.Hanggang ngayon hindi pa rin mawaglit sa isipan ko ang nangyari sa isla. It's been two days magmula ng nagtungo ako roon. Hindi naman dapat ganoon ang nangyari kung hindi lang pinainit ng babaeng yun ang ulo ko. I went there just to ask her few questions, na maaaring magpapatunay na hindi nga siya ang naging kabit ni dad.But that bitch locked the entire house para hindi ako makapasok! Fuck! Kung di pa naman siya gaga.I smirked habang tuwid lang ang tingin. Pansin ko mapupukol na titig sa akin ng maraming kababaihan and I know they all want my attention. They're fucking thirsty for it. Kung nasa mood lang sana ako ngayon to play heat, baka pagsabayin ko pa sila.Napailing na lang ako sa malikot na kaisipang ito. May mahalagang
Wala pang 8:00 A.M ay dinala na ako ng mga paa ko sa Imperfecto. I am too early for this shit! I'm early not because I'm excited, but sa kadahilanang hindi na ako makapaghintay na makumpirma ang totoo.Pagkapasok ay agad akong binati ng lahat. They respectfully and politely bow their head. Everyone here knows me for sure. Who wouldn't anyway? I'm a famous billionaire at ang may-ari nitong si Mr. and Mrs. Tuazon ay naging kliyente ko. Sa akin sila kumuha ng ilang milyong halaga noong nagsisimula palang sila sa kanilang food business. Hanggang sa lumago ng lumago at naging successful ito all over the country.They owe me a lot. That's why, I'm on the top of all the VIP's here.An attendant lead me the way patungong VIP table kung saan pribado kaming makakapag-usap ng babaeng yun.I ordered Espresso while waiting for her. I silently drink my coffee habang di mapakaling sumusulyap sa suot kong wristwatch. The time is running kaya't alam kong maya-maya lang ay makikita ko na rin ang babaen
( Amina's POV )Halos buong araw lang akong nasa loob ng resthouse dahil sa masamang panahon. At ang napakalakas na alon na sinamahan pa ng malakas na hangin at ulan ay nagbibigay sa akin ng labis na kaba at pag-aalala.Pumasok ako sa kwarto na siyang tinutulugan ng hinayup*k noong nandito siya at nagtalukbong ng kumot. Takot na takot ako sa kulog at kidlat na pakiramdam ko matatamaan ang bahay na ito anumang oras.Di ko mapigilang humagulhol sa maaaring sapitin ko rito ngayon. Nag-aalala ako sa kahihitnan namin ng anak ko dahil alam kong walang sinuman ang makakatulong sa akin sa lugar na ito!"Panginoon ko ihinto niyo na po ang bagyong ito! Iligtas mo pa kami!" Paulit-ulit akong nagdarasal, umaasang may himalang mangyari at huminto ang galit na galit na panahon.Ngunit nagwala pa ito lalo. At halos mapasigaw ako nang marinig ang napakalakas na kidlat at kulog na animo'y may natamaang isang malaking punong kahoy dahil sa tunog ng pagkakatumba nito.Napahawak ako sa maliit na umbok ng
Halos buong gabi akong nakatunganga sa loob ng opisina, naghihintay kung kailan huhupa ang ulan at ng makabiyahe na ako patungong Batangas.Tinawagan ko si Zander para sana makahingi ng pabor ngunit hindi rin sumasagot ang loko. Si Logan at Steffi naman ay hindi ko pwedeng abalahin kaya mag-isa ako ditong hindi mapakali sa kakaisip."Mr. Wilson, dito lang po ba kayo? Nagpabook na po ako ng VIP room para sa inyo." Biglang bungad ni Luna. Wala na rin ang mga empleyado ko rito at nasa hotel na kalapit nitong building."Later Luna." Tipid na sagot ko lang at muling sumalampak ng upo sa couch habang hawak-hawak ang aking sintido."Incase po gusto niyo ng magtungo sa hotel para makapagpahinga, nainform ko na po ang frontdesk." Mariing tugon ni Luna bago tuluyang lumabas.Sinundan ko nalang siya ng tingin palabas. Hindi ko alam kong kaya ko pang matulog ng mapayapa ngayon dahil sa labis na pangambang nararamdaman ko. Na tila ba gusto ko nalang bilangin ang pagdaan ng bawat segundo hanggang sa
( Amina's POV )Mula sa mahabang pagkakatulog ay nagising ako sa isang maaliwalas na kwartong purong puti, puting pintura at puting kurtina."Nasaan ako?" Nagtatakang usal ko sa aking sarili habang inilibot ang aking mata sa kabuuan ng malaking kwarto. Alam kong hindi pa ito ang langit kaya hindi ko alam kung paano pa ako nabuhay matapos ang matinding bangungot ko ng gabing iyon.Hinaplos ko ang umbok ng aking sinapupunan kaya agad nagtubig ang aking mga mata. Imposible! Napakaimposible!"Buhay tayo anak! Buhay tayo!" Di makapaniwalang sambit ko kasabay ng mahinang paghikbi. Sadya ngang totoong may himala dahil isang napakalaking milagro ang nangyari sa kung paano ako nakaligtas sa trahedyang iyon.At ang pinakamalaking mga katanungan sa isip ko ay ang kung sinong nagligtas sa akin? At paano niya ako nagawang iligtas?Tiningnan ko ang aking sarili. May marka pa ng mga pasa at sugat ang aking braso at katawan na dulot ng pagtama sa pader ngunit wala na akong maramdamang sakit.Nakasuo
( Drake's POV )Umagang-umaga nang mapabalikwas ako ng bangon dahil sa sunod-sunod na doorbell sa maindoor. Tila ba hindi ito makapaghintay na buksan."Fuck!" I cursed habang marahang bumabangon. Hinihilot ko pa ang kumikirot na sintindo dahil sa nararamdamang sakit nito. Sobra ang kalasingan ko kagabi, ni hindi ko na magawang umakyat sa kwarto ko at dito na ako sa sofa nakatulog."Sino ba 'to? Aga aga istorbo!" Asik ko habang humahakbang patungo sa pintuan.At nang mabuksan ko ito ay gayun na lamang ang pagkagulantang ko.Agad na magkasalubong ang kilay nito habang pinapasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa na tila ba hindi nagugustuhan ang kanyang nakikita."What are you doing here!?" Ang gulat na reaksyon ko ay napalitan agad ng poot dahil sa inaakto nito."Is that how you welcomed your father? Hindi mo manlang ba ako papapasukin?" Seryosong sambit nito ngunit nilagpasan din ako kahit hindi ko siya inanyayahang pumasok.Umangat ang sulok ng labi ko at sarkastikong natawa."C'
Kita ko rin ang labis na pagkagulat sa mukha niya habang nakatingin sa direksyon ko. "A---Amina." Mahinang sambit niya sa pangalan ko sa nauutal na boses.Hindi na rin ako nakapagsalita. Bahagya akong napahawak sa pader para kumuha ng lakas at nang hindi ako matumba sa pagkakatayo.Sino ba namang hindi magugulantang gayun ang lalaking nagligtas sa akin ay matalik na kaibigan ng lalaking ayaw ko ng makita at maalala pa!?Si Zander at Señorito Tres ay iisang tao lang at hindi ito panaginip!Nilapitan niya ako kaagad nang mapansin niya ang panghihina ko at iginiya paupo sa couch. Hawak-hawak ko ang aking sintido habang hinihilot ito sa biglaang pagsakit.Saglit na katahimikan ang namagitan sa amin bago ako naglakas loob na nagsalita. Napakaraming katanungan ang gumulo sa isipan ko at gusto ko na ng kasagutan ngayon din."So ikaw nga si Señorito Tres? Papaano--?" Naguguluhang tanong ko habang seryosong nakatutok sa kanya.Marahan lang siyang tumango bago nagpaliwanag."Alexander Montegra