Chapter 60

Chance’s POV

Sabi ko noon ay pangarap kong magkaroon ng sariling pamilya kapag nasa tamang edad at kaya ko na. Pero hindi na ata mangyayari iyon.

Nasira na ang imahe ng pagmamahal sa paningin ko dahil sa nangyari sa pamilya namin.

Sino ba naman kasi ang mag-aakala na masisira ang tila napakasaya at mapagmahal na pamilya namin? Hindi lang isa ang nagloko kundi dalawa. Silang dalawa at halos nagsabay pa. Wala na atang mas masakit pa kaysa sa makita ang pamilya mong masisira na.

Noong gabi na tuluyang umalis si papa mula sa amin, tila isang parte mula sa pagkatao ko ang nawala at namatay. Masakit para sa akin na nandon ako at pinapanood lang ang mga pangyayari dahil wala akong magawa. Pamilya ang kahinaan ko sa lahat kaya bakit ito pa ang nangyari?

Mas matatanggap ko na lang na lagi silang mag-away ngunit hindi totoo ang mga hinala nila kaysa iyong ginawa nila na umastang parang mahal na mahal ang isa’t-isa pero nagloloko pala.

Hindi na tulad ng dati ang bahay na kinaroroonan ko. Hi