HABOL-HININGA ako nang tumigil na si Vincent sa paglabas-masok niya ng mga daliri niya sa akin. Isinandal ako ang ulo ko sa may headboard at saka ipinikit ang mga mata ko. ‘Tapos ay bigla na lamang nagsalita si Vincent.“Look how much cum you have released,” bulong niya saka ipinakita sa akin ang mga daliri niya.Ramdam ko ang pamumula ng buong mukha ko.“A-.Anong—”Bigla na lamang niyang inilapit ang mga daliri niya sa bibig niya saka sinimulang dilaan iyon habang nakatitig sa akin.Ano bang ginagawa niya?“Now, the game will finally start.”“H-Huh?”“We haven’t started yet, Sophie. Those are just our appetizers.” Laking-gulat ko nang bigla na lamang siyang gumapang paibabaw sa akin. “Are you eady now?”Tumitig naman ako pabalik sa kanya. “Hindi ba’t sinabi mong bawal na akong mag-back out?”“Uh-huh. There’s no turning back because I won’t let you go without letting me taste every inch of you.”“Vincent.”Yumuko siya saka siniil ng halik ang mga labi ko. Bahagya kong ibinuka ang bibi
NAGISING ako sa sinag ng araw na dumarampi sa pisngi ko. Hindi ko rin alam, pero para bang sobrang gaan ng pakiramdam ko pagkamulat ko ng mga mata ko.“Good morning, mommy,” bulong ko habang nakatitig sas ceiling ng kuwarto ko.Tumagilid ako para sana yakapin si Vincent, pero na-realize ko na mag-isa lang pala ako. Napakunot ako ng noo. “Nasaan siya?”Inilibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng kuwarto ko saka ako naupo sa kama.Pero ang nangyari sa pagitan naming dalawa kagabi.Inalis ko ang kumot na nakatakip sa katawan ko at kaagad akong napasigaw nang malaman kong hubo’t-hubad pa rin ako.So, nangyari nga talaga.Malamang, nangyari talaga iyon. Dahil kung hindi, hindi naman mamamanhid nang ganito ang mga hita ko.Ginawa talaga ni Vincent ang sinabi niya, tatlong oras namin iyong ginawa kaya naman ramdam ko ang tila pamamaga ng pagkababae ko. Napakaagresibo niya kagabi, pero sinigurado niya rin namang hindi ako gaanong masasaktan.Hindi ko naiwasan ang mapangiti habang inaalala ang
“Venom, alam mo ba ang favorite food ni Vincent?” tanong ko kay Venom habang nasa loob kami ng limousine papunta sa supermarket dahil napagdesisyunan kong ipagluto ng dinner si Vincent.“Noong mga bata pa sila, gustung-gusto niya na ang bruschetta.”Tumingin ako sa kanya. “Bruschetta?”“Oo. Isang Italian cuisine.”“Talaga? Hindi ko alam iyon. Ngayon ko lang din narinig iyon. Pero since iyon ang favorite ni Vincent, i-ta-try kong gawin.”Tumango lamang si Venom saka ngumiti sa akin. “Tama ka, Miss Sophie. Natutuwa ako at okay na rin kayo ni Boss. Noong kasing huli, nag-aaway pa kayong dalawa kaya natakot ako at iniwan ko na lamang kayo sa loob ng kuwarto mo.”Kaagad na nag-init ang magkabila kong pisngi dahil sa sinabi niya. “O-Oo. Okay na kami ngayon.”Hindi ko rin nakita si Vincent kaninang umaga. Sinabi na lamang sa akin ni Venom na maaga siyang umalis papunta sa trabaho pero uuwi rin siya mamayang hapon. Hindi ko na siya natitiyempuhan na makausap matapos nang may mangyari sa pagit
“You know what, Sophie? Dati pa man, hard-headed na talaga si Vincent. He only listens to me and I was the one who always tells him what to do. He was so dependent on me back then but look at him now, he’s all grown-up. I can’t even recognize him anymore.”Panay na ang kwento ni Monica nang makarating kami sa mansyon ni Vincent. Nag-volunteer siya na tulungan akong gumawa ng bruschetta, pero sa huli siya pa rin ang gumawa ng lahat at naging apprentice niya lamang ako.“Walang ibang babaeng minahal si Vincent kung ’di ako lang. Before I left, nag-confess pa siya sa akin at sinabi niya kung gaano niya ako kamahal. But Lance was the one I love. That is why I dumped Vincent and told him the truth.”Bakit niya ba sinasabi sa akin ang mga bagay na ito?“What do you think are the reasons why V loved me back then?” bigla na lamang niyang taong sa akin.“H-Huh?”Napataas siya ng kilay sa akin. “What do you think?”“Uh. D-Dahil maganda ka?”“Uh-huh, and what else? Do you think Vincent would fal
“This is really delicious, did you make it by yourself, Sophie?” tanong sa akin ni Vincent nang matikman niya ang bruschetta na ginawa ni Monica.“Actually, I was the one who made it,” biglang singit ni Monica.Tumingin naman sa kanya si Vincent. “Really? That’s why it tasted so good! Your recipe never really changed.”“Oh, you king of compliment. If there’s someone who never changed here, it’s probably you. You’re still good at complimenting me.”“Because it’s true, right Sophie?” baling sa akin ni Vincent.“H-Huh?”“Have you tasted it? Try it. It tastes so good.”Pilit naman akong ngumiti. “Oo, masarap nga.”“See? Even Sophie liked it.”Pinagmasdan ko lamang silang dalawa habang nagkakasiyahan at ako naman ay parang outcast lang. Sa tuwing nakikita ko si Vincent na sobrang saya kasama si Monica, hindi ko maiwasang isiping siguro ay mahal niya pa rin ito. Hindi naman siya madalas na ngumiti sa akin, I mean, ngumingiti siya sa akin para tuksuhin ako, pero kapag kasama niya si Monica,
“Ugh, namamaga ang mga mata ko! Makakapunta ba ako sa university nang ganito?” bulong ko habang nakatingin sa repleksiyon ko sa salamin sa loob ng kuwarto ko.Ito ang nakuha ko sa kaiiyak kagabi dahil lang sa mga sinabi sa akin ni Vincent. Hindi ko nga alam kung kaya ko siyang tingnan sa mga mata matapos niyon.“Miss Sophie, nakaalis na si Boss,” sabi sa akin ni Venom na kakapasok lamang sa kuwarto ko.Nakangiti akong tumango sa kanya. “Salamat. Puwede na tayong magpunta sa university.”“Oo.”Sinabi ko kay Venom na sabihin sa akin kapag nakaalis na si Vincent. Ayaw kong makita ang mukha niya dahil maalala ko lamang ang sinabi niya sa akin kagabi tapos iiyak na naman ako. Plano ko nga ring umuwi nang maaga mamaya para kapag dumating si Vincent ay tulog na rin ako.“Napaka-playboy naman ng asawa mo. Nakipag-sex siya sa ’yo noong isang linggo lang tapos ngayon sinabihan ka niyang layuan ang ex niya? So, anong ibig sabihin niyon? Na puwede niyang sabihin ’sa ’yo ang lahat ng gusto niya, p
“Sige na, Sophie. Pumasok ka na kasi sa loob!” panay ang tulak sa akin ni Sabrina papasok sa may infirmary.Sinuggest kasi niya na si Lance na lamang ang hingan namin ng tulong para sa plano namin, at tingin ko ay pinagsisihan ko nang sinabi ko pa sa kanya iyon.Maaga kaming umalis ni Venom sa mansyon para na rin hindi ako makita ni Vincent. Sinusubukan niya nga rin akong tawagan kanina pero hindi ko sinagot ang alin man doon.Galit pa rin ako sa kanya, ano.“Sab, kinakabahan ako. Puwede bang iba na lang? Huwag na lang si Lance!”“Wala nang iba pang makatutulong sa atin kung hindi si Dr. Jacobs!”“Pero Sab.”Naghihinala siyang tumingin sa akin. “Sophie, tapatin mo nga ako.”“H-Huh?”“Hindi ka pa ba nakaka-move on kay Dr. Jacobs?”“Ano? Siyempre naman naka-move on na ako sa kanya, ano! Matapos nang mangyari sa amin ni Vincent, natutunan ko na rin siyang mahalin at natutunan ko na ring kalimutan ang feelings ko para kay Dr. Jacobs. Saka isa pa, may Monica na si Lance.”“Hayun naman pala
“LANCE.”“Huh?”“May gusto sana akong sabihin sa ’yo.”Sandali pa siyang tumitig sa akin na para bang hinuhulaan niya kung ano ang susunod kong sasabihin. “O-Oo naman.”Nakayuko lamang ako habang nagsasalita. “Sa totoo lang, pinakasalan ako ni Vincent hindi dahil mahal niya ako. Hindi namin pinakasalan ang isa’t-isa dahil nagmamahalan kami.”“A-Ano?”“Umutang ng napakalaking halaga ng pera ang papa ko kay Vincent at hindi niya nabayaran iyon. At dahil sinabi ni Vincent na papatayin niya ang papa ko, wala akong choice kung ’di ang sumama sa kanya. Napilitan akong magpakasal sa kanya kahit na wala pa ako sa legal age. Hindi ko ginustong magpakasal sa kanya noon dahil ikaw ang mahal ko, pero dahil ayaw kong patayin niya ang papa ko, sumama na lamang ako sa kanya.”Nanlaki ang mga mata niya sa gulat. “S-Sophie. P-Paano? Nagawa talaga ni Vincent ang mga iyon? Pinilit ka niyang magpakasal sa kanya?”“O-Oo.”“Paano niya nagawa iyon sa ‘yo?”“Wala akong choice.”Umiling-iling siya. “Sinabi m