Chapter 86

Hindi ako umalis sa kinatatayuan ko, hinintay ko na matapos mag-usap ang mag-ama. Nag-iisip din ako kung anong sasabihin ko mamaya kay Lucien.

Gustong gusto ko sapakin ang sarili dahil sa bumigay ako. Sigurado iba na ang tumatakbo sa isip ni Lucien, Mas lalo ko lang pinahirapan ang mga sarili namin.

Sumandal ako sa pinto at malungkot na yumuko. Ito ‘yung ayoko mangyari at maramdaman kaya pilit kong tinatago ang totoo kong nararamdaman. Denedeny ko at pilit tinatanggi pero dahil sa isang halik bumigay ako.

Now what? mas lalo ko lang pinalala ang lahat. Mas lalo lang akong mahihirapan na makaalis.

Nag-angat ako ng tingin ng marinig kong papalapit na si Lucien. Umayos ako ng tayo at hinanda ang sarili.

At katulad ng dati kailangan ko magmatigas. Kailangan umarte na parang walang nangyari.

“Here's your cellphone.” Sambit niya. Marahan ko namang kinuha ‘yon saka binalik sa aking bulsa.

“L-labas na ako S-sir.” Turan ko saka akmang bubuksan na ang pinto ng mabilis n