Kabanata 17.

ELIHA

"Pakawalan lahat ng bilanggo at ipila nang maayos!" sigaw ni Deriba.

Hindi ako tumatayo dahil inaantok pa ako. Wala akong pakialam sa kanila. Bakit? Sila ba si Keegan?

May nagbukas sa kulungan ko at hinila ako palabas.

"Pumila ka d'yan at tumayo nang tuwid!" sigaw ng isang lalaki. Umirap lang ako sa kanya.

Marami na ring nakapila na mga bilanggo. Ang sarap nilang hikayatin na tumakas kami rito kaso baka madamay sila sa parusa ni Eliza.

"Tumingin ang lahat sa akin!" utos ni Deriba, "lahat kayo ay gagamitin namin sa darating na gera sa pagitan ng mga bampira. Huwag niyong tangkain na tumakas o hindi makisama dahil babaliin ko lang ang inyong mga ulo."

Nag-bow ang mga bilanggo at sinakop ng alulong nila ang paligid. Ang sama naman nila Deriba, bakit nila naaatim na ikulong ang kalahi nila?

"Eliha, lumuhod ka," utos ni Deribia na kararating lang.

"Why should I do that?"

"Ginagamitan mo na naman ba ako ng mahika?!"

"Of course not, you are just a waste of time."

Sinakal niya ako,