Kabanata 18.

ELIHA

"Self, kapag nahihirapan ka ngayon na gusto mo nang sumuko ay isipin mo na may bukas pa. Kapag nahirapan ka bukas ay isipin mo na may bukas pa rin. At kapag mas nahirapan ka bukas ay isipin mo ulit na may bukas pa. Hanggang sa kakaisip mo na bukas ka na lang sumuko ay magugulat ka na lang dahil nalagpasan mo ang bawat araw na gusto mong sumuko."

Kinukumbinsi ko ang sarili ko ngayon habang ako ay nasa loob ng kulungan dahil nawawalan na ako ng pag-asa na magkita kami ni Keegan. Lumipas na kasi ang isang buwan ngunit hindi pa rin nila tinutupad ang kanilang pangako na ibabalik ako sa mansyon ng mga Vampyres.

Pumasok sa kulungan ko ang kamukha ni Lera na maid. "Magpalit ka raw ng suot."

"Bakit? Pakakawalan na ba raw ako?"

"O-oo, E-Eliha." Inabot niya sa akin ang dalawang kasuotan na mukhang kakaiba.

"Salamat!"

"P-pero huwag kang maging masaya kaagad Eliha, dahil may mangyayari mamaya na hindi mo ikagagalak."

Sinuri kong mabuti ang aking susuotin. Ang damit at mahabang mukhang pan