Share
Kabanata 27.2
Kaugnay na kabanata
Marry Me, Mr. CEO Kabanata 28.1
May ngiti sa labing bumangon si Mia, naalala niya ang ilang mga pinag-usapan nilang dalawa ni Aiden kagabi. Mga bagay na hindi naman mahalaga pero mas nakilala nila ang isa’t isa. Nung una gustong gusto niya ng matapos ang pagpapanggap nilang dalawa pero ngayon, hihintayin niya na lang siguro kung kailan sasabihin ni Aiden na tapos na sila.“Good morning sunshine!” sigaw pa niya ng igilid niya ang mga kurtina sa bintana, maging ang umaga ay napakagandang pagmasdan. Hindi na siya nakakapagduty ng gabi dahil mas gusto raw ni Aiden na umaga na lang siya. Para kapag sakaling kailangan siya nito mabilis na lang siyang tatawagin. Kahit na pagod na siya kagabi at late na umuwi, pakiramdam niya kumpleto pa rin ang tulog niya.Kumekembot-kembot pa siyang nagluluto. Matapos niyang maggayak ay lumabas na rin siya ng penthouse, halos magulat pa siya ng makita niya si Olivia.“Good morning, Ma’am.” nakayuko niyang bati, tinaasan lang siya ng kilay ni Olivia saka nilampasan. Napabuntong hininga na
Marry Me, Mr. CEO Kabanata 28.2
Mabilis namang nagsitabi ang mga empleyado na nakakasalubong niya at nagtatakang nakatingin kay Mia na wala ng malay.“What happened, Sir?” tanong ng isang lalaking siyang nagmamanage sa elevator. Mabilis na binuksan ng lalaking ito ang isang elevator na gagamitin lamang sa panahon ng emergency para dire-diretso ang pagbaba.Hindi nakasagot si Ace dahil nag-aalala na siya kay Mia, nanginginig ang kamay niyang buhat buhat ang dalaga lalo na at walang tigil ang pagdaloy ng dugo mula sa ulo niya.“Mia, please wake up. Wake up for me please, I’m begging you.” halos maluha niya ng aniya, nagmamakaawang imulat ang mga mata nito subalit wala na talagang malay si Mia.Nang bumukas ang elevator ay mabilis niyang itinakbo si Mia at nasa unahan niya naman ang lalaking bumukas ng elevator para patabihin ang mga empleyado at mga guest na nakaharang sa daanan. Nang may huminto na taxi sa harap ng hotel ay dito na siya sumakay, wala na siyang panahon para puntahan pa ang kotse niya lalo na at medyo
Marry Me, Mr. CEO Kabanata 29.1
Maagang nagising si Mia, tinitingnan ang pwesto ng mga kasama. Talagang seryosong hindi umuwi yung dalawang lalaki at nanatili rito sa hospital. Si Stella ay nakatulog sa gilid ni Mia, si Ace ay sa sofa natulog habang si Aiden naman ay nakaupong natulog.“Hindi ba ‘to mangalay sa pwesto niya?” tanong ni Mia, parang siya itong nahihirapan sa pwesto ni Aiden, nakayuko ang ulo at nakahalukipkip ang mga kamay sa dibdib. Napadaing na lang siya ng makaramdam siya ng pagkahilo at ng biglang sumakit ang sugat niya sa ulo.Dahan-dahan siyang bumangon dahil masakit na ang katawan niya sa kakahiga.“Hey,” paos pang wika ni Aiden nang maramdaman niya ang paggalaw ni Mia. Inalalayan niya ito sa pag-upo saka naupo sa tabi ni Mia. “Are you okay now?” namamaos pa ang boses dahil sa bagong gising pa ito, namumula pa rin ang mga mata.“Hmmm, umuwi na lang sana kayo kesa sa nangalay kayo sa mga pwesto niyo.” Mahina niyang saad dahil tulog pa ang dalawa nilang kasama.“No, it’s okay. Hindi rin naman kami
Marry Me, Mr. CEO Kabanata 29.2
“Let’s eat, you need more nutrients para mapabilis ang paghilom ng sugat mo.” inalalayan ni Aiden si Mia na makababa ng kama niya, wala naman ng masyadong nakakabit sa katawan niya bukod sa dextrose.“Parang bigla tuloy akong nagutom sa mga pagkain niyo pero mauubos ba natin ‘to?” naupo na rin si Stella sa tabi ni Ace. Halos mapuno ang lamesa nila dahil sa mga pagkain na dala ng dalawa.“Ito kainin mo, sabi nila mapapabilis ang paghilom ng sugat dahil dito.” anas ni Aiden habang naglalagay siya ng pagkain sa pinggan ni Mia.“Ayos lang, ako nang gagawa.” Kukunin niya sana ang kutsara kay Aiden pero hindi niya ibinigay, ipinagpatuloy ni Aiden ang paglalagay ng pagkain kay Mia at nang matapos siya ay naupo na rin ng maayos at naglagay na rin sa pinggan niya.“Grabe, ang sasarap naman ng mga dala niyo. Masisira diet ko nito eh.” Pagdadaldal ni Stella.“Mas maganda kaya sa babae ang chubby. Sa tingin niyo ikinasexy niyo na yan?” pang-aasar sa kaniya ni Ace, napairap na lang si Stella sa ka
Marry Me, Mr. CEO Kabanata 30.1
Napabuntong hininga na lang si Mia, bakit ba iniisip niya na naman ang tungkol sa business deal ni Aiden na hindi niya nakuha. Hindi niya naman kasalanan kung bakit mas pinili nitong umuwi.“Pero ako pa rin ang dahilan kung bakit siya umuwi, ugh! Ang sakit sa ulo.” Halos nasstress niya ng wika, masaya naman siyang nag-aalala talaga sa kaniya si Aiden pero siya naman ngayon ang nakokonsensya dahil sa business deal na yun.“Bakit nagtatrabaho ka na? Maayos ka na ba?” tanong sa kaniya ni Kirsten ng magkita sila.“Mas lalo akong magkakasakit kapag wala akong ginagawa. Hindi sanay ang katawan ko sa kakahiga na lang at walang gagawin.”“Alam ba ni Sir Aiden ang tungkol dito?”“Oo naman, ilang araw niya akong binantayan sa penthouse para lang hindi ako magtrabaho dapat lang na payagan niya na ako.” irap niyang saad kapag naaalala niya ang ginawa ng Boss niyang pagbabantay sa kaniya na akala mo bata.“Iniisip lang namin yung tama mo sa ulo, baka mamaya mabinat.” Nag-alala pa rin niyang wika.
Marry Me, Mr. CEO Kabanata 30.2
Lumabas na siya ng cr saka bumalik sa ginagawa niya, iniiwasan niya na lang na hindi makita ang mga kaibigan dahil panigurado naman, magtatanong sila kung anong nangyari sa pisngi niya. Baka mag-alala lang ang mga ito lalo na si Stella. Sinubukan niyang iwasan ang mga kaibigan hanggang sa magkita na lang sila sa cafeteria para kumain ng tanghalian.“Hoy, saan ka galing?” salubong na tanong kaagad sa kaniya ni Stella. Wala naman na rin yung pamumula ng pisngi niya.“Saan pa ba? Malamang nandito lang sa hotel. Saan pa ba ako pupunta?”“Bakit hindi ka namin makita?”“Naglilinis ako ng mga kwarto, makikita mo ba ako nun e nasa loob ako.” pagsisinungaling niya, nagtataka man si Stella ay hindi niya na iyun pinansin. Baka hindi lang talaga siya sanay na hindi makita si Mia kapag nagtatrabaho sila. “Kumain na nga lang tayo.” Wika ni Mia saka sila umorder ng mga kakainin nila.Lahat sila ay tahimik sa loob ng cafeteria, salubong ang mga kilay ni Stella na nakatingin kay Mia. Mukha kasing n
Marry Me, Mr. CEO Kabanata 31.1
“Ano ba? Bitawan mo nga ako?!” inis na inaalis ni Mia ang pagkakahawak sa kaniya ni Aiden pero pilit pa rin siyang hinihila ni Aiden palabas ng restaurant. Binitawan niya na lang si Mia nang tuluyan na silang makalabas.“Hindi ba at sinabi ko sayong magdidinner tayong dalawa? Bakit si Ace ang kasama mo?!” hindi niya mapigilang sigaw, kanina pa siya naghihintay tapos makikita niyang iba ang kasama ni Mia. Hilaw na natawa si Mia saka niya sinamaan ng tingin si Aiden.“Bakit ikaw? Hindi ba at si Samantha rin naman ang kasama mo? Bakit mo pa ako tinext kung may kasama ka naman na pa lang iba?!”“I am with her every day, kailangan ko pa bang sabihin sayo yun kung alam mo naman na ang tungkol sa bagay na yun? Ano na lang ba ang iisipin ng iba kung kayo ni Ace ang palaging magkasama?”“Oo, business partner mo siya and I am just your fiancée in name. Ano na lang din ba ang iisipin ng iba sa’kin Aiden? Tutal kayo rin naman yung palaging magkasama ni Samantha bakit hindi na lang siya ang magpan
Marry Me, Mr. CEO Kabanata 31.2
Pagkalipas ng ilang minuto ay bumukas ang pintuan ng penthouse at pumasok si Aiden. Nakita niya naman si Mia na nakahiga, ang akala niya ay tulog ito kaya tinitigan niya ito sa mga mata subalit pareho pa silang nanigas sa mga pwesto nila ng magsalubong ang mga tingin nila. “Am I dreaming?” tanong pa niya sa sarili niya, mabilis na umiwas ng tingin si Aiden saka naupo sa kabilang sofa at ibinaba ang mga pinamili niya. Bumangon naman si Mia para tingnan kung totoo ba si Aiden. “Anong ginagawa mo rito?” tanong pa ni Mia, alam niyang hindi siya nananaginip. Tiningnan ni Aiden ang mga namamagang mata ni Mia. “Did you cry?” malumanay niyang tanong, iniwas ni Mia ang paningin niya dahil halata pa rin ang pamamaga ng mga mata niya. “Ano ba kasing ginagawa mo rito? Alam ko namang ikaw ang may-ari ng penthouse pero wala na ba akong privacy? Papasok ka kung kailan mo gusto.” “I just want to say sorry Mia,” tipid na ngumiti si Mia. “Wala naman akong magagawa, diyan ka lumaki, kinalakihan mo
Pinakabagong kabanata
