Chapter 19

CHAPTER 19

“Damien?” isang malamyos na tinig ang nagmula sa pinto. Agad na nagmadali si Damien na ayusin ang kaniyang necktie na halos isang oras na niyang inaayos sa kaniyang leeg. Nang buksan niya ang pintuan ng kaniyang kwarto, nakita niya ang malumanay na ngiti ni Nanay Sol. “Kailangan mo ng tulong? Malapit na kasing bumaba si Sir, baka kako kailangan mo ng tulong,” sabi nito at agad na dumako ang mga mata sa kaniyang necktie na buhol buhol at hindi pantay. Napatawa na lamang ng marahan si Nanay Sol at pumasok sa kwarto ni Damien.

“Salamat po, Nay,” sambit ng binata. Sa ilang araw niyang panunuluyan sa mga Guavez, ang batiin at tawagin si Nanay Sol na “nanay” ang pinaka gusto niya sa lahat. Pakiramdam niya ay nagkaroon siyang muli ng isang ina na laging nag-aasikaso sa kaniya. Wala itong palya na akyatin siya sa kaniyang kwarto upang kumain kahit ilang beses na nitong sinasawa