Share
Chapter 16.1
[16.1]
Lumipas ang mga araw nang hindi ko inaasahan na ganoon kabilis. Hindi ko inaasahang mag-iisang buwan na pala kami rito ni Ash. Wala namang bago sa naging routine ko sa araw-araw, tulog sa umaga na dapat ay gising at gising sa gabi dahil kailangan naming pumasok. At kung may bakanteng oras naman ay sinasama ako ni Nykee nang hindi nalalaman nina Ash, tumatakas kami at tutungo sa taas ng burol upang doon magpalipas ng oras.
Silang dalawa ni Jason ang kasama ko kapag may klase, ngunit dahil nga may trabaho si Jason ay bigla na lang siyang umaalis minsan. Sina Ash, Myra at Bryan naman ay sa bahay ko lang din naman madalas kasama dahil hiwalay ako ng klase sa kanila. Medyo nakapag-adjust na rin naman ako kaya hindi na ‘ko masyadong nahihirapan.
“Bye!” Ilang metro na ang layo ko sa kanila kaya kumaway ako kina Ash, kasama niya rin sina Myra at Bryan na kumaway din pabalik sa akin.
“Good luck!” Sigaw ni Ash habang ngumit
Related chapters
Mated Chapter 16.2
[16.2]Napansin kong malikot na ang katabi ko sa kanyang upuan at parang hindi mapakali. Nang tumingin ako sa direksyon niya ay napansin ko ang mala-lintang galawan ng katabi niya, doon ko nakapagtanto na nagpapapansin ang so-called-crazy-girl na sinasabi niya. Halos umikot ang mga mata ko dahil doon.Tumaas ang kilay ng babae nang mapansin na nakatingin ako sa kanya.“Tsk.” Inirapan ko siya at hindi na muling lumingon pa sa direksyon niyadahil kumukulo ang dugo ko sa tuwing bumabaling sa kanya sa hindi ko malamang dahilan. Nakaka-piste.“Yoww!!” Halos tumayo ang tenga ko nang sa wakas ay narinig ko na rin angboses ng taong kanina ko pa hinihintay.“Nykee!!” Parang biglang tumahimik nang sumigaw ako kaya halos ay mamaluktot ako sa aking kinauupuan dahil sa kahihiyan dahil napatingin ang iba sa akin. Tumawa si Nykee dahil roon saka nakangiting naglakad palapit sa akin. “Good evening!!&rdquo
Mated Chapter 17.1
[17.1] Nang nasa tapat na kami ng isang silid ay nakita namin sa gilid ng pader nito ang isang babae at nakayapos ang mga braso nito sa batok ng isang lalaki. Napatigil sila at napantingin sa amin nang mapansin ang aming presensya. Nanlalaki ang mata mata ni ‘crazy girl’ na sinasabi nina Jason at Nykee habang nakatingin sa amin. Habang ako ay halos manlaki din ang mata sa pinaghalong gulat at kaba nang dumako ang tingin ko sa lalaking kasama ni crazy girl dahil medyo mapula ang mga mata nito. Bumuka ang bibig ko upang sana ay magsalita ngunit agad din itong tiniklop at napalunok na lamang ng sariling laway. Sa hindi malamang dahilan ay agad na ‘kong umalis do’n at nauna na sa dalawa kong kasama ng walang pasabi. Nakarating ako sa silid-aklatan at wala sa sariling napaupo sa pwesto kung saan kami pumwesto ni Jason dati. Huminga ako ng malalim upang pakalmahin ang sarili. Hindi ako sigurado sa nakita ko kanina pero sigurado rin akong hindi ako namimilik mata. H
Mated Chapter 17.2
[17.2]Isinara ni Nykee ang librong hawak niya at inilapag ito sa lamesa. “Ang awkward guys, ‘di ko alam kung ano pang saysay ng pagbabasa ko dahil ‘di ko naman naintindihan o tamang sabihin kong ‘di ko talaga iniintindi,” aniya saka pabagsak na inilagay ang kaliwang pisnge sa libro inilapag niya, nakaharap siya sa siya akin.“Same, sis,” Jason stated. I also nodded to them, agreeing.Inangat ni Nykee ang kanyang ulo at isinandal ang likod sa upuan. “Seriously, guys? I’m bored,” she said. Jason and I nodded our head to her.“Let’s talk about something,” I opened up.The two both looked at me. “Like what?” They both asked in unison and I looked at them with a grin.“About vampires.” Tumaas ang kilay ni Nykee sa akin pagkasabi ko no’n. “Ano?!”“What?” Naguguluhang tanong ni Jason.Napangiti ako
Mated Chapter 18.1
[18.1]Dumiretso ako sa kwarto ko at agad na napasalampak sa kama pagkauwi namin ng bahay ni Myra. Nakakapagod sa pakiramdam kahit wala ka namang masyadong ginagawa sa eskuwelahan. Magbibihis ng pormal para pumasok sa eskuwelahan, makikinig sa mga boring na discussion ng mga guro, at makikipagkwentuhan sa mga kaibigan kung mayroon ka no’n, vice versa. You’ll live with the same routine everyday.Bumangon ako mula sa pagkakahiga upang magbihis ng pambahay na damit saka napagdesisyunan na lumabas ng kwarto at tinungo ang sala.“Wala pa ba si Ash?” tanong ko kay Myra na siyang naabutan ko roon na abala na naman sa kanyang sinusulat.Hindi ko alam kung ano na naman ang pinaggagagawa ni Ashley at hindi namin siya kasabay na umuwi kanina. Huwag lang kabalastugan, naku! Kapag talaga nalaman ko na may masama siyang ginagawa e mayayari siya sa akin.“Wala pa siya, Thalia,” wika ni Myra. Pinunit niya ang isang papel saka it
Mated Chapter 18.2
[18.2]Wala sa sarili na lamang akong napailing dahil masyado akong maraming napapansin. Hindi ko na masyadong pinasakit ang ulo ko kakaisip ng kung ano-ano dahil lang sa isang salita na ‘yon na hindi ko na dapat pinagtutuonan iyon ng pansin dahil mas marami pa akong kailangang problemahin at dapat asikasuhin. Katulad ni Ash na hanggang ngayon ay hindi pa rin umuuwi. Malalagot talaga s’ya sa ‘kin, babawi ako ngayon sa kanya. Pinagalitan niya ako last time dahil gumala ako nang hindi man lang nagpaalam, ngayon ay siya naman. Hmp!Saan na ba kasi ang bruhang ‘yon? “What’s up, people?!” Mula rito sa kusina ay dinid na dinid ko ang boses ni Ash na mukhang iba yata ang mood niya ngayon.Ayon sa boses niya ay mukhang masaya ang bruha.Inilapag ko ang mansanas na hawak at tinungo ang sala, naabutan ko si Ash na nakaupo na at nakikipagtawanan sa dalawa. Tumaas ang kilay ko sa kanya kahit
Mated Chapter 19.1
[19.1]“Why do we should estimate the speed of our enemies? Well, it is because we could simply attack them without an effort,” our teacher said while walking back and forth in front.My classmates' attention is on hers so as my eyes but not my attention. I was so bored in my seat to the point that I badly want to sleep because I can’t relate to the discussion, it’s all about a vampire thingy. Kahit naman din na makinig ako ay ‘di ko magagamit iyon sa mundo ko, kaya para sa’n pa? Na-loaded lang utak ko.And why do they need to discuss about that thing? And… enemies? Do they have enemies? When do they have enemies in the first place? Kung mayro’n man silang kaaway ay siguro kaming mga tao na iyon, dahil nga sino ba namang tao ang gustong maging pagkain ng isang bampira, wala naman siguro. Not me.Hindi ko alam kung hanggang kailan ako magtitiis sa ganitong sitwasyon. Hindi ko na talaga kaya ang mana
Mated Chapter 19.2
[19.2]“Can you please leave us? Please?” She asked the two guys who’s just looking at us intently with a blank faces.“No. You have to tell her right now,” utos ng lalaking namumukhaan ko. “In front of us,” he said in an authoritative voice.I looked at him then at the guy beside him who is scarier. If Ash wasn’t here, I might be scared by these guys. My knees might shake in fear. Base on their physical appearance, my inner self told me that they were really vampires.I looked at Ash and raise a brow. “ What now?”“Uh… he was my… b-boyfriend,” she exclaimed at tinuro ang lalaking medyo pamilyar sa akin. Baka naman guni-guni ko lang na naman.“Ano?!” Tumaas ang boses ko sa gulat dahil sa sinabi niya. So she really had a boyfriend? “Can someone slap me?” Don’t tell me that I am only dreaming. Ilang sandali pa akong napahin
Mated Chapter 20.1
[20.1]I didn’t know that my life will be ended to be like this. I always asked myself why did I end to being like this in the first place? I was just a typical ordinary human girl but in just a blink of an eye, I was now inside the world where I didn’t have an idea if I will ever be free. O kung makakaalis pa ba ako rito. Mundo kung saan wala akong ideya kung ano ang mangyayari sa akin pagsapit ng bukas.That every time I will go the university, I had to deal with those pair of vampire eyes, watching my every move at naghihintay na magkamali ako ng kilos saka sasalakay ang mga ito sa akin.Hindi ko akalaing darating ako sa punto ng buhay ko na mapupuno ako ng takot at pangamba. Habang tumatagal ako sa lugar na ito ay mas dumarami ang mga katanungang kailangan kong hanapan ng kasagutan. Ngunit paano? Sa paanong paraan ko hahanapin ang mga kasagutang iyon? Saan ako magsisimula at paano? Gulong-gulo na ang isip at hindi ko na alam ang gagawin ko.
Latest chapter
