Share
Chapter 18.1
[18.1]
Dumiretso ako sa kwarto ko at agad na napasalampak sa kama pagkauwi namin ng bahay ni Myra. Nakakapagod sa pakiramdam kahit wala ka namang masyadong ginagawa sa eskuwelahan. Magbibihis ng pormal para pumasok sa eskuwelahan, makikinig sa mga boring na discussion ng mga guro, at makikipagkwentuhan sa mga kaibigan kung mayroon ka no’n, vice versa. You’ll live with the same routine everyday.
Bumangon ako mula sa pagkakahiga upang magbihis ng pambahay na damit saka napagdesisyunan na lumabas ng kwarto at tinungo ang sala.
“Wala pa ba si Ash?” tanong ko kay Myra na siyang naabutan ko roon na abala na naman sa kanyang sinusulat.
Hindi ko alam kung ano na naman ang pinaggagagawa ni Ashley at hindi namin siya kasabay na umuwi kanina. Huwag lang kabalastugan, naku! Kapag talaga nalaman ko na may masama siyang ginagawa e mayayari siya sa akin.
“Wala pa siya, Thalia,” wika ni Myra. Pinunit niya ang isang papel saka it
Related chapters
Mated Chapter 18.2
[18.2]Wala sa sarili na lamang akong napailing dahil masyado akong maraming napapansin. Hindi ko na masyadong pinasakit ang ulo ko kakaisip ng kung ano-ano dahil lang sa isang salita na ‘yon na hindi ko na dapat pinagtutuonan iyon ng pansin dahil mas marami pa akong kailangang problemahin at dapat asikasuhin. Katulad ni Ash na hanggang ngayon ay hindi pa rin umuuwi. Malalagot talaga s’ya sa ‘kin, babawi ako ngayon sa kanya. Pinagalitan niya ako last time dahil gumala ako nang hindi man lang nagpaalam, ngayon ay siya naman. Hmp!Saan na ba kasi ang bruhang ‘yon? “What’s up, people?!” Mula rito sa kusina ay dinid na dinid ko ang boses ni Ash na mukhang iba yata ang mood niya ngayon.Ayon sa boses niya ay mukhang masaya ang bruha.Inilapag ko ang mansanas na hawak at tinungo ang sala, naabutan ko si Ash na nakaupo na at nakikipagtawanan sa dalawa. Tumaas ang kilay ko sa kanya kahit
Mated Chapter 19.1
[19.1]“Why do we should estimate the speed of our enemies? Well, it is because we could simply attack them without an effort,” our teacher said while walking back and forth in front.My classmates' attention is on hers so as my eyes but not my attention. I was so bored in my seat to the point that I badly want to sleep because I can’t relate to the discussion, it’s all about a vampire thingy. Kahit naman din na makinig ako ay ‘di ko magagamit iyon sa mundo ko, kaya para sa’n pa? Na-loaded lang utak ko.And why do they need to discuss about that thing? And… enemies? Do they have enemies? When do they have enemies in the first place? Kung mayro’n man silang kaaway ay siguro kaming mga tao na iyon, dahil nga sino ba namang tao ang gustong maging pagkain ng isang bampira, wala naman siguro. Not me.Hindi ko alam kung hanggang kailan ako magtitiis sa ganitong sitwasyon. Hindi ko na talaga kaya ang mana
Mated Chapter 19.2
[19.2]“Can you please leave us? Please?” She asked the two guys who’s just looking at us intently with a blank faces.“No. You have to tell her right now,” utos ng lalaking namumukhaan ko. “In front of us,” he said in an authoritative voice.I looked at him then at the guy beside him who is scarier. If Ash wasn’t here, I might be scared by these guys. My knees might shake in fear. Base on their physical appearance, my inner self told me that they were really vampires.I looked at Ash and raise a brow. “ What now?”“Uh… he was my… b-boyfriend,” she exclaimed at tinuro ang lalaking medyo pamilyar sa akin. Baka naman guni-guni ko lang na naman.“Ano?!” Tumaas ang boses ko sa gulat dahil sa sinabi niya. So she really had a boyfriend? “Can someone slap me?” Don’t tell me that I am only dreaming. Ilang sandali pa akong napahin
Mated Chapter 20.1
[20.1]I didn’t know that my life will be ended to be like this. I always asked myself why did I end to being like this in the first place? I was just a typical ordinary human girl but in just a blink of an eye, I was now inside the world where I didn’t have an idea if I will ever be free. O kung makakaalis pa ba ako rito. Mundo kung saan wala akong ideya kung ano ang mangyayari sa akin pagsapit ng bukas.That every time I will go the university, I had to deal with those pair of vampire eyes, watching my every move at naghihintay na magkamali ako ng kilos saka sasalakay ang mga ito sa akin.Hindi ko akalaing darating ako sa punto ng buhay ko na mapupuno ako ng takot at pangamba. Habang tumatagal ako sa lugar na ito ay mas dumarami ang mga katanungang kailangan kong hanapan ng kasagutan. Ngunit paano? Sa paanong paraan ko hahanapin ang mga kasagutang iyon? Saan ako magsisimula at paano? Gulong-gulo na ang isip at hindi ko na alam ang gagawin ko.
Mated Chapter 20.2
[20.2]“Kaligtasan?” Nakakunot noo kong tanong sa kanya na ikinatango naman niya. “Paano ako magiging ligtas dito, e halos kulang na lang ay dakmain ako ng mga bampira!”Umiling siya, “hindi mo pa maiintindihan sa ngayon, Thalia.”“E ‘di ipaintindi mo sa akin!”Tumingin siya sa akin at awang-awa ako na makita ang pinsan kong sunod-sunod ang pagtulo ng kanyang luha.“Paano ko ipapaintindi sa iyo, Thalia? Kung ako mismo ay naguguluhan din. Pinatay ng mga lobong iyon si mommy! Ayoko na pati ikaw ay mawala pa sa akin!” At doon na nga tuluyang tumulo ang luhang kanina pa nagbabadya. “Iyong mga lobong iyon, sila ang kalaban ng mga bampira! At kailangan kitang protektahan laban sa kanila! Ayokong mawala ka rin sa akin, Thalia.”Agad ko siyang niyakap dahil hindi ko na kaya. Hindi ko alam na ganito pala ang sa likod ng lahat ng ito kung bakit kami narito. May mga naghahabo
Mated Chapter 21.1
[21.1]Nang bumalik ako sa loob ng kusina ay naabutan kong nagkakatuwaan sila. Mabuti na lamang ay hindi ko na sila naabutang umiinom ng dugo. Nagpaalam ako sa kanilang tatlo na pupunta lamang sa unibersidad upang puntahan ang kaibigan ko sa dorm, mabuti na lamang ay agad na pumayag ang mga ito. Gusto ko rin naman kasing maliwaliw. Alam kong wala kaming usapan ni Nykee at ito pa lang ang unang beses na pupuntahan ko siya ngunit ayaw ko namang mamatay ng maaga sa boredom sa bahay ni Myra. Maa-out of place lamang ako kung hindi ako aalis roon dahil nga nalaman ko nang kalahating bampira pala ang nag-iisa kong pinsan. Mabuti pa kung kasama ko si Nykee ay magkakasundo kami dahil nga sinabi niyang walang halong dugong bampira ang dugong nananalaytay sa katawan niya.Ngunit dahil hindi ko nga pala alam kung saan ang room ni Nykee ay hindi ko alam kung saan na ang direksyon ko. Nasapo ko na lamang ang noo ko dahil lagi yata akong maliligaw rito sa unibersidad kung hindi ko mu
Mated Chapter 21.2
[21.2]I told myself that I should always remembered her words that we are not the only human living in here. If Nykee who’s been living safe here for a long time, then I will be safe here too. Mukhang mas tatagal pa nga kami rito at maaring hindi na kami umalis dito. Napahinga na lamang ako ng malalim sa sariling naisip.She sighed heavily when I didn’t speak. “Alam mo, ganoon din ang sinabi sa akin ni mommy,” aniya na siya namang ipanagtaka ko. “She told me that I will be safe here. She was once befriended to some vampires but it happened that those wolves killed her.”“I’m sorry.”“Don’t be sorry. It was a very long time ago, silly.” She chuckled as if she can no longer feel the hurt in her chest.Ngumiti ako sa kanya dahil sa pagiging matapang niya. Wala na siyang magulang at matagal na siyang naninirahan dito sa mundong hindi naman dapat para sa mga katulad namin. Pero bak
Mated Chapter 22.1
[22.1]Blanko lamang itong nakatingin sa akin na tila ay may nagawa akong kasalanan, wala ring mababakas na pagkagulat sa kanyang mukha samantalang ako ay halos hindi na makahinga sa gulat. Nahigit ko ang hininga ko sa kanyang tingin na parang kinikilatis ang kaluluwa ko. Hindi rin ako makakilos sa lapit niya sa akin. Narinig kong isinara niya ang pinto sa likod ko at tanging iyon lamang ang lumikha ng ingay sa gitna ng katahimikang bumabalot sa pagitan namin saka nilagay sa gilid ang isang braso niya. I couldn’t breath properly.Paano ba ako makakaalis dito?Tinawag ko na ang lahat ng santo na pakinggan ang dasal ko na sana ay makaalis na ako rito. Wala naman akong matandaan na may nagawa akong kasalanan at mas lalong hindi ko siya kilala ngunit bakit tila kung umasta siya ay magkakilala kami?Nakayuko na lamang ako ngayon at tahimik na nagdadasal na sana ay wala itong gawing masama sa akin. Wow, Thalia, feelingera ka! Sa pangit mong iyan
Latest chapter
