"Hmm, may problema ba? Tulala kayong dalawa?" natatawang ani Keirah habang papasok sa opisina ni Davidson. Para naman kasing nakakita ng multo ang dalawang lalake kung titigan siya. Dahil ba sa new look niya? Nagagandahan ba sila sa kanya? 'Hays ako lang 'to!' "W-what are you doing here?" tanong agad ni Davidson nang lumapit sa kanya ang lalake. Hinawakan nito ang kamay niya saka giniya siya sa couch. Uupo sana ang dalaga sa tabi ni Alexander ngunit pumagitna si Davidson sa pagitan nila. "Well, gusto ko lang sana kamustahin ka," ani Keirah at hindi na pinansin ang naramdamang tensyon sa pagitan ng mag-kapatid. "Really? Okay lang naman ako," tipid na sagot ng binata. Napansin ni Keirah ang katahimikan ng dalawa ngunit binalewala niya na lang yun. Ang hinihintay niya ngayon ay ang compliment ni Davidson sa new look niya. Sa laki ng pinutol sa buhok niya'y imposible namang hindi pa napansin ng binata yun. 'Kainis' Nakakailang na ang katahimikan ng paligid. Sumulyap
"STACY?!" "Keirah?!" maging si Stacy ay nagulat nang makita siya. Nanlalaki ang mga nitong nagpapalipat-lipat ng tingin sa kanila ni Alexander. "Bakit kayo mag-kasama?" "Stacy, what are you doing here?" -si Alexander ay napatayo sa kinuupuan. Hindi niya lubos-maisip kung bakit napadpad ang dalaga sa bar niya. Iniwan niya na nga ito sa bahay nila, sinundan pa talaga siya. "Do you know each other?" tanong ni Keirah at kay Alexander ang tingin. Nagpamewang si Stacy at tiim ang panga na sila'y tinitigan. "Huh, kaya pala bigla ka na lang umalis, Alex. Ano mo ba siya?" Natigilan si Keirah sa inasta ng babae. Pagseselosan ba siya nito? May attitude pala itong tinatago. Ang pinagtataka niya lang ay bakit magkakilala ang dalawa. "We're just friends," si Keirah na ang sumagot. Mesdyo hindi niya nagustuhan ang matabil nitong dila. "Eh bakit dalawa lang kayo? Is it posible to circle of friends na dalawa lang at opposite sex pa?" pagtataray pa rin ni Stacy. "Stacy, 'wag mo ng it
"Ano naman pong favor?" kunot-noong tanong ni Yuki na medyo nagtataka. "Just take a picture," inabot ni Cassidy kay Yuki ang camera na palagi niyang dala. Nagtatakang tinitigan ni Yuki yun. Ano na naman bang kalokohan ang pinaplano nitong amo niya? Iiling-iling na lamang na inabot ni Yuki ang camera. Natigilan siya nang lumakad papalapit si Cassidy sa direksyon ni Davidson. Abala ang binata sa pagtingin ng jewelries. ~~ "Hi Dave. How are you?" Bahagyang nagulat si Davidson sa biglang pag-sulpot ni Cassidy sa tabi niya. Inangkla rin nito ang braso sa braso niya. Agad din naman siyang nakabawi at nginitian ang dalaga. "Cassidy, anong ginagawa mo rito? Get your hands off me, baka may makakita sa atin. Mag-viral pa," nakatawang paalala ni Davidson sa nakababatang kaibigan. Ngumuso ang dalaga at tila nag-pacute pa sa kanya. "Hmp, ano naman kung mag-viral?" "Cassidy-" "Okay, I got it," inalis ng dalaga ang braso sa kanya saka tinaas na para bang sumusuko. "So, what are
Chapter 1: “Dad, I’m so messed up right now. I think I need your help,” he sighed while talking to his father’s grave. He was currently talking to his father's grave when one of his personal bodyguards approached him. “Did you find him?” he asked. “No, sir. But we received a flight history and he’s now leaving to Tokyo” “ANO? Pumunta kayo ngayon din sa airport!” nagmamadali niyang utos. “Pero sir, isang kotse lang ang dala natin. Pa’no po kayo?” Davidson took a deep breath before he spoke. Kapag talaga nakalayo ang Uncle niya ay humanda talaga sa kanya ang bodyguard niyang tanong nang tanong. “‘Wag nyo ‘kong alalahanin. Just go and hurry before it’s too late” Ngunit hindi nakinig ang bodyguard niya at iniwan pa din nito ang kasama para samahan siya. Napapailing na lamang si Davidson. Nang makaalis ang bodyguard ay siya at ang isa pang bodyguard nalang ang naiwan sa private cemetery na yon. Muling tiningnan ni Davidson ang lapida ng Daddy niya. ‘Rogelio M
KINABUKASAN,, tanghali na ng magising si Davidson. Hindi siya nakatulog sa kakaisip ng napag-usapan nila ng ninong Salvador niya at ang kagustuhan nitong pakasalan niya ang anak nito. ‘What was her name, again? Akira?’ Nakatitig si Davidson sa salamin ng banyo niya. Naalala niya ang sinabi ng ninong niya na hindi pa siya nagkaka-girlfriend. Well, bakit nga ba kailangan pa ng girlfriend ang isang Davidson Montevella? Nasa kanya na ang lahat. Masaya na siya bilang CEO of Montevella Corp. Ang Montevella lang naman ang pinakamalaking Business Industry sa bansa. Ang Montevella Corp. din ang nagmamay-ari ng mga expensive cars na binebenta ng billion sa loob at labas ng bansa- Ang Neon Sports Cars. Napabuga na lang sa hangin ang binata. Sa kabila pala ng karangyaan niya sa buhay ay malungkot pa din siya. Ten years ago ng bawian ng buhay ang Daddy niya sa sakit nitong lung cancer. Naiwan siyang mag-isa na dala-dala ang responsibilidad bilang isang Montevella. Never siyan
“GOOD MORNING, SIR” Every employees that Davidson passes are slightly confused and bow to greet him. He couldn't escape the sight of some employees rushing to clean their cubicles. He doesn't like dirty things. He’s strict when it comes to the cleanliness of Montevella. Takot lang ng mga itong ma-fire kapag hindi siya sinunod. Seryoso lang at taas-noong naglalakad sa hallway si Davidson, nang may mahagip ang kanyang paningin. Nilapitan niya ang HR na may kasamang pamilyar na babae. “G-good morning po, sir,” nauutal na bati ng HR sa kanya, ngunit hindi niya ito pinansin. Bagkus ay binalingan niya ang babaeng kasama nito. “Hindi ba ikaw yung babae na nasa Montevella Hotel? What are you doing here?” baling niyang tanong sa babae, sa pagkakatanda niya Keirah ang pangalan nito. “Itinurn-over po siya dito ni Mrs. Lee, sir. Kayo na daw po ang bahala sa kanya,” ang HR na ang sumagot sa tanong nya, ang tinutukoy nitong Mrs. Lee ay ang auntie Jasmin niya. “What?” nagtak
‘IF I just know na ganito pala kahirap ang maglayas, I shouldn't done this’ Mangiyak-ngiyak na sa sarili si Keirah. Kanina pa sya pinapagalitan ni Mrs. Kim dahil palagi syang palpak sa mga pinapagawa nito. ‘I hate you, Dad! I really, really hate you!’ Sa isip na lamang nagwawala ang dalaga dahil wala naman siyang magawa dahil wala naman nag-utos sa kanya na umalis ng bahay nila. “Keirah, I need fifty copies of this contracts. Do you know how to xerox? O baka naman pati pagxe-xerox ay hindi mo alam,” masungit na utos na naman ni Mrs. Kim sa kanya. Lihim ng nakasimangot si Keirah. Halos kauupo lang nya. Wala naman siyang nagawa kundi sundin ang masungit na Head. Kung hindi lang ito para sa pagtakas nya sa Daddy nya ay wala naman sya sa ganitong lugar. Nasa kwarto lang sana sya at nakahiga habang nakikinig ng musics o nagbabasa ng libro sa private library niya. Pero hindi eh. Nananahimik ang buhay nya at bigla na lang ginulo ng kanyang ama mula ng sabihin nito na ipapakasal sy
Chapter 5 Pagsenyas ni Davidson sa secretary, isa-isa nitong inilapag ang mga white folders sa harap ng mga Executive Members ng Montevella Corp. Isa-isa niyang tiningnan ang mga ito. Ang blankong ekspresyon ng mukha niya ay halatang nagpailang sa mga tao sa loob. “Do we have a problem, CEO Montevella? What a sudden meeting?” tanong sa kanya ni Mr. Gonzales, ang Director ng Montevella. Sa halip na sagutin si Mr. Gonzales, binalingan ni Davidson ang Marketing Manager ng Montevella. “What happened to Mrs. Kim? Bakit bigla siyang nag pasa ng resignation, Mr. Jo?” tanong nya kay Mr. Jo. “Hindi ko po alam, Mr. Montevella. As I know, napapagod na daw sya,” Umiling-iling si Davidson. Bakit pa ba sya nagtanong? As usual, alam nya naman na ang sagot kung bakit ito biglang nag-resign. Saka hindi namam niya intensyong mapahiya ito sa harap ng tao nito. “Now we’ll get back to our topic,” binuklat nalang ni Davidson ang folder sa harapan nya kaysa isipin pa si Mrs. Kim. “As