Share
CHAPTER 18
Isinarado na ni Dakila ang pintuan at nagsimulang baybayin ang tirahan ng kaibigan niyang si Makisig. Ito ang papupuntahin niya sa nayon upang sunduin ang Inang niya. Kailangan niya kasing balikan si Amara kaagad upang malinisan ang mga sugat nito sa paa. Alam niyang naguguluhan ang dalaga sa naging reaksyon niya sa sinabi nito kanina.
Naalala niya bigla ang pinagsaluhan nilang halik sa tabing-dagat nang makita niya ito sa unang pagkakataon. Mukhang nakalimot siya sa panata.
"Hindi dapat nangyari iyon! Isang malaking pagkakamali ang lahat!"
Humugot muna siya ng malalim na hininga bago kumatok sa pinto ng bahay ni Makisig.
"Oh, Dakila! Imu sawen (ikaw pala) Anong atin?" mukhang nagulat yata ito sa pagdating niya, “Sumdep ka, maywayaw ka... (tuloy ka, maupo ka)
Ara u maisidung ku jimu? (may maipaglilingkod ba ako sa'yo?)"Hindi
Related chapters
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 19
"Dininig na ni Bathala ang mga panalangin natin, Mahal ko" maluha-luha namang wika ng ginang. "Masaya ako para sa anak natin, Mahal" niyakap ng Datu ang asawa saka hinagkan sa noo nito, "Gusto mo bang samahan kita sa pagbisita?" "Naku, huwag na Mahal. Magpahinga ka nalang. Alam kong pagod ka. Ako na muna ang bibisita. Dadalhin din naman ng anak natin dito ang nobya niya. Isa pa, baka magulat pa natin ang nobya niya. Hintayin nalang natin ang pagbisita nila rito sa bahay" sagot nito, " Maiwan ka na muna namin, Iho. Aasikasuhin ko na muna ang Datu" "Sige lang po" tumango siya rito ng nakangiti. Hinila na ng ginang ang Datu sa kwarto nila upang makapagpahinga. Habang naiwan naman si Makisig sa sala na naghihintay lang. Hindi naman nagtagal ay nakabalik na ang ginang na may dalang isang malaking tampipi. "Ako na po ang magdadala nito, Dayang Diwa" kinuha niya kaagad ang bitbit nito at ini
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 20
Mabigat ang pakiramdam ni Amara nang magising. It’s almost 10 am in the morning. Medyo masakit din ang puson niya. Kinapa niya ang ilalim ng panty upang malaman kung may menstruation na ba siya. “Wala naman pala. Baka PMS lang...” Sinubukan niyang igalaw ang kanang paa ngunit may kirot pa rin siyang nararamdaman. Medyo namamaga pa rin ito. Maya-maya pa ay bumukas ang pintuan at iniluwa nito si Dakila. Mukhang katatapos lang nitong maligo. May bitbit itong isang malaking kahon na hindi niya alam kung ano ang tawag. “Ano iyang hawak mo Dakila?” tinuro niya ang hawak nito. “Ah ito ba?” itinaas nito ang hawak na kahon, “Isa itong tampipi, may mga laman itong dam
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 21
Seryoso itong lumapit sa kanya at nakahalukipkip ang mga braso na nagsalita.“Ipagpaumanhin mo binibini, ngunit maaari ko bang malaman kung sino ka?”seryoso nitong tanong na nagpakaba sa kanya.Sa tono kasi ng pananalita nito ay para bang ayaw nito sa kanya. Para bang hindi nito gusto na nandito siya.Lumunok muna siya bago sumagot,“A-Ako si A-Ama–”Naputol ang sasabihin niya ng biglang dumating si Dakila galing sa kusina.“Oh Alab, narito ka pala...” wika ni Dakila saka inilapag ang dala-dalang maliit na planggana sa mesang nasa harapan niya.“Dala ko ito” bumaling ang atensyon nito kay Dakila saka itinaas ang bagahe na hawak nito, “Nakuha namin ito mula sa dagat. Mukhang inanod ng alon”Nilapitan ni Dakila ang binata at saka kinuha ang dala nito.“Ito lang ba ang nak
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 22
Kasalukuyang nasa kusina si Dakila at naghahanda ng Eskabetcheng Tuyo na ni-request ni Amara. Napangiti nalang ito nang maalala ang simpleng banat ng dalaga kanina sa kanya. Narinig niya ang sinabi nito. Malinaw. Malinaw na malinaw. Gusto niya lang asarin talaga ang dalaga na nangyari nga naman. Ang cute nitong maasar. Gustong-gusto niyang tinititigan ang dalaga. Ang ganda kasi ng luntian nitong mga mata. Dagdagan pa sa malalantik nitong mga pilik-mata. Hindi niya maintindihan ngunit naaaliw siya sa presensya ng dalaga. Ngayon lang ulit siya nakaramdam ng ganito. Para bang nagkakulay bigla ang mundo niya nang dumating si Amara. Kung dati, tahimik lang ang bahay niya, ngayon ay hindi na. Ngayon lang din siya ulit ginanahang magluto.Dati kasi, kung anong makuha lang niya sa refrigerator ay iyon nalang din ang kakainin niya. Subalit ngayon ay nag-iba na. Pinag-iisipan na niya ang mga inihahanda. Ang nakakatawa pa roo
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 23
Naitikom ko kaagadang aking bibig. Gosh! Nakakahiya! Tumalikod na ito at naghanda ng aming pananghalian. Bakit ba kasi ang gwapo mo?! Pinagmasdan ko lang ito habang abala sa ginagawa. Ang mga muscle nito sa likod ay parang nagfi-flex habang naghihiwa ng mga sangkap para sa sawsawan nito. Ang hot tuloy nitong tingnan. Grabe! Likod palang nito, ulam na! Walang binatbat ang mga dating nobyo ko pagdating kay Dakila. Height palang, panlaban na! Cooking Skills, pamatay na! At ang smile nito. Makalaglag panty! “Ito na ang Eskabetcheng Tuyo!” inilapag nito ang isang malaking plato na may lamang ulam.Naamoy ko kaagad ang mabangong aroma ng pagkain. Nakakatulo-laway ito at ang sarap tingnan. Lalo na ang nagluto! “Wow! Mukhang masarap ah?” komento ko saka kumuha
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 24
Nang matapos sa pananghalian ay napagdesisyonan nila Amara at Dakila na mamayang meryenda nalang nila kakainin ang natirang dessert na nasa refrigerator. Busog na busog si Amara. Napasarap ang kain niya kanina habang kakwentohan si Dakila.Naikwento niya rin kasi rito ang mga kagagahan nila ng mga kaibigan niya sa tuwing nalalasing sila sa club. Hindi nga niya alam kung bakit komportable siyang magkwento rito ng kahit na ano na kung tutuusin ay hindi dapat. Baka, na-turn off na ang binata sa kanya! Kasalukuyan silang nakatambay ngayon dito sa isang kubo sa labas na kalapit lang ng bahay ni Dakila. Gumagawa ang binata ng gagamitin niyang saklay. Nagsisi nga siya kung bakit pa siya nag-inarte kanina. Tapos na tuloy ang maliligayang araw niya. Katitila lang ng ulan kaya heto at nasa labas sila."Ikaw ba ang may gawa nito, Dakila?" tanong niya saka itinuro ang kubo.Nilingon siya ng binata na huminto
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 25
Kaya pala, ganito nalang ang reaksyon nito sa kanya. Galit na galit. Gustong manakit! Pero imposible, nakahalikan niya si Dakila. She's really sure he's not a gay. Oh my! Palihim lang ba ang nararamdaman ng lalakeng ito para kay Dakila? So, it means... Excuse lang nito ang sinabi kanina about sa kanya?"I'm sorry, kaya pala gano’n ka nalang kung makapag-react kanina. I really don't know na magseselos ka" she sincerely apologize.Kinuha niya ang mga kamay nito at saka mahigpit na hinawakan."I know, it's hard. Marami akong kaibigan na kagaya mo... Hiding on their closet dahil hindi pa kayang lumabas sa totoong sila. Does Dakila know about it? Oh my! He doesn't know right?" dagdag pa niya na napatakip ang isang kamay sa bibig.Napakunot-noo naman si Makisig na halatang naguguluhan na sa mga pinagsasabi ni Amara. Ayaw niya sa babae para kay Dakila dahil nakita niya ito sa newspaper na ikakasal
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 26
Dahan-dahan kong hinaplos ang labi ni Dakila. Napapikit naman ito sa ginawa ko. Sunod kong hinaplos ang pisngi niya, mata, ilong, pabalik sa labi pagkatapos ay ang buhok. Mahina ko siyang sinabunutan saka hinila siya palapit sa akin. Ipinulupot ko ang isa kong kamay sa batok niya at dahan-dahang inilapat ang mga labi ko sa labi niya.Unang halik, ikalawang halik.Padampi-dampi lang. Patukso-tukso. Sa ikatlong pagkakataon at iginalaw ko na ang labi ko at ipinasok ang dila sa loob ng bibig niya. Hindi naman nagtagal ay lumaban na ng halikan si Dakila. Ang mga kamay nito ay naglalakbay na sa iba't ibang parte ng aking katawan. Binuhat ako ni Dakila at buong ingat na ikinandong sa kanya. Magkadikit na ngayon ang katawan namin.Ramdam ko ang init na nagmumula sa katawan ni Dakila. Kinuha ko ang kamay niya at ipinasok sa loob ng damit ko. Tinanggal ko ang bra na nakaharang sa dibdib ko. Ang init ng kamay ni Dakila! Ang sarap!
Latest chapter
