CHAPTER 22

Kasalukuyang nasa kusina si Dakila at naghahanda ng Eskabetcheng Tuyo na ni-request ni Amara. Napangiti nalang ito nang maalala ang simpleng banat ng dalaga kanina sa kanya. Narinig niya ang sinabi nito. Malinaw. Malinaw na malinaw.

Gusto niya lang asarin talaga ang dalaga na nangyari nga naman. Ang cute nitong maasar. Gustong-gusto niyang tinititigan ang dalaga. Ang ganda kasi ng luntian nitong mga mata. Dagdagan pa sa malalantik nitong mga pilik-mata. Hindi niya maintindihan ngunit naaaliw siya sa presensya ng dalaga. Ngayon lang ulit siya nakaramdam ng ganito. Para bang nagkakulay bigla ang mundo niya nang dumating si Amara. Kung dati, tahimik lang ang bahay niya, ngayon ay hindi na. Ngayon lang din siya ulit ginanahang magluto.

Dati kasi, kung anong makuha lang niya sa refrigerator ay iyon nalang din ang kakainin niya. Subalit ngayon ay nag-iba na. Pinag-iisipan na niya ang mga inihahanda. Ang nakakatawa pa roo