Chapter 30 Ang Pag-Aalaga ni Storm kay Judith

"KUMAIN ka pa."

Gustong umiling ni Judith kay Storm pero hindi niya magawa. Pakiramdam niya kasi ay magagalit ito kapag tumanggi siya sa gusto nitong mangyari. Dumagundong na naman tuloy ang kabog ng kanyang dibdib ng mga sandaling iyon.

"Damn," inis nitong sabi.

Hindi na tuloy niya napigilan ang kanyang emosyon. Sunud-sunod ang pagtulo ng kanyang luha. Pakiramdam niya nangagalit ito sa kanya at gusto siyang tirisin na parang kuto.

"Judith…"

Masuyong-masuyo na ang boses nito ng banggitin ang kanyang pangalan kaya parang ibig na maging kalmante ng kanyang kalooban. Ang puso niya kasi'y parang hinahaplos na ng mapagpalang kamay.

"Hindi ka na ba galit?" Tanong niya.

"Say ah," wika nito.

Wala talaga siyang kakayahan na tumanggi kaya bumuka ang bibig niya para tanggapin ang isinusubo nito. Hindi nga lang niya mapagdesisyunan kung ang tono nito ay nag-uutos o nang-eengganyo.

"Kailangan mong maging malakas. Hahanapin ka ng… ng Tatay Samuel mo."

"Totoo naman ang kasal natin, hindi ba?" T