Chapter 41 (Part 3)

Continuation…

I was breathing silently. My eyes were tightly closed… yet I know what they’re trying to do to me.

“Itali mo ng mabuti iyan at tayo ang malilintikan kapag nakawala!” isnag baritonong tinig ang narinig ko sa likod ko. Hindi iyon galing sa tauhan na si Rigor o kung sino pa mang nabosesan ko mula pa nang makasama ang mga tauhan ni Amber.

It’s another bunches of men. Mga hindi ko kilala, sa isang lugar na hindi rin pamilyar sa akin.

“O-Oo! Huwag mo akong sigawan at natataranta na nga ako kanina pa rito!” ani ng kaniyang kasamahan.

Pinanatili ko ang pagiging kalmado. Mula pa nang magising ako mula sa pagkakasaksak nila sa akin ng kung ano mang kemikal na pampatulog ay naging maluwag ang dibdib ko at para bang nawala ang lahat ng dinaramang mbigat sa loob ko noong nananatili pa akong gising. At nang nakatulog, tila ba nagawa ring hawiin ng gamot na itinurok sa