CHAPTER 53

Ilang pagpindot pa ng doorbell ang ginawa ni Michael ngunit wala talagang nagbubukas ng pinto sa kaniya.

Nilingon niya ulit ang batang nakatunghay lang din sa malaking bahay.

“Sus, kuya, ganiyan na iyan sila simula nang yumaman. Nagbago na.”

“Ano ang ibig mong sabihin?” Napalingon ulit siya sa malaking bahay dahil nagbabakasali siyang may lumabas man lang para lang pagbuksan sila ng pinto.

“Hindi na nalabas ng bahay ang mga iyan. Hindi na rin napansin sa mga tao. Malaki na pinagbago ng pamilya nila. Mabuti pa noong buhay pa si Ate Klarisse ay hindi sila ganiyan. Basta, laki ng pinagbago.”

“Kailan pa?”

“Ang alin po?”

“Kailan pa sila nagbago? Tapos kailan pa sila nagkaroon ng magandang bahay?”

“Hindi ba po at namatay si Ate Klarisse? Matapos yata ilubong si Ate Klarisse ay umuwi sila ritong mag-asawa. Sabi nga nila Nanay, eh, parang wala lang daw sa kanila na namatay ang anak nila. Parang masaya pa nga raw sila. Naging tsismisan sila rito. Tapos ayon, wala pa yatang isang—”

“Daniel,