I spent more time in Wilson and had a little conversation with Arlo and Regina. Not that long, I drove way to San Juan, Rivera to visit Tita Pau and Faye. Ate Fiona informed me that this day would be her last day to hold a vigil. “Let me have that,” I volunteered and got the styro plate with a bunch of watermelon seeds. “Nakakahiya na sa ‘yo, Rome. Upo ka na lang kaya roon?” Napakamot si Ate Fio. “Bumabawi lang,” simpleng sagot ko. I put the styro plate on the table. People were smiling at me. “Sino siya?” “Hindi ko kilala. Sosyal siya oh.” “Bango pa.” “Sabi sa ‘yo pagchichismisan ka riyan eh,” Ate Fio said when I suddenly entered inside. Ayoko kasi ‘yung pinag-uusapan ako, pero hindi naman ako naiinis sa kanila. “Can I give some coffee sa mga nagpapasugal?” “Maupo ka. Ako na bahala roon. Bisita ka rito. Kausapin mo na lang si Mama,” pagtawa niya. “Okay, fine.” Naupo na lang ako sa harapan ng kabaong, but soon stood to sight Tita Pau. Nangayayat siya, unlike before. Faye lo
As soon as the dawn stepped, my smile couldn’t sell in high amounts because of the excitement. Kaya pala ako nagising dahil ang ingay ng notification ko. For sure greetings lahat ‘yon. “Seems our birthday boy is excited?” Salubong ni Mom sa kusina. “Happy 28th birthday, my handsome prince!” Inilahad niya ang regalo sa akin. “Wow, mommy. I can’t thank you enough po,” I hugged her tight as I touched my lips on her head. “Later muna ‘yan buksan anak. Gusto ko pinakahuli mong bubuksan ‘yan.” “I understand. I will keep it in my room.” “Happy birthday, Son,” this time my father walked towards me and gave me his gift. “I appreciate it, Daddy,” I said. “Happy birthday, Sir Rome!” Mukhang pinaghandaan ng mga katulong ang sabay-sabay nilang pagbati. “Thank you very much!” “Sana po hindi ka na magsungit!” Sigaw ulit nilang lahat kaya’t nagkatinginan kami ng parents ko habang tumatawa. “At kailan ako nagsungit sa inyo, ha?” Natatawang tanong ko. “Ay sir, every day!” Sagot ni Sebby. I c
Mukhang nag-iinuman na sina Xino sa pwesto namin para mamaya. They all raised their glass as if they were inviting me to join them. I lifted my thumb finger. “Wala pa ba ‘yung girlfriend mo?” A guy asked while his body was covered with water. “Kyle, pinsan mo. The third oldest of the Wilson cousins.” Inilahad niya ang kamay niya na kaagad ko ring tinugunan. “Nice to meet you. What should I call you then?” nakangisi kong tanong. “If you’re comfortable calling me ‘kuya’ then you can.” “Kyle na lang.” I am a bit uncomfortable. I used to call ate but not kuya. Ewan ko ba kung bakit ako ganito. “My question, you didn’t fill it yet,” he reminded me. “Oh, she’s on her way for sure,” confidently I answered. “I’m curious about her. Anyway, good luck. I know this will be your best day ever so far besides your wedding.” “That’s so kind of you, Kyle. I’ll introduce her as soon as she arrives.” “Sure. Our pleasure to meet her,” he remarked last and left to join his supposed siblings. Hind
FAYE Parang biglang namanhid ang mga tuhod ko sa kinwento ni Xino. Namamasa na rin ang loob ng mata ko at nag-iinit na rin ang pisngi ko. Bawat kinukwento ni Xino ay lumalapit ang konsensya at guilt sa damdamin ko. “T-Totoo?” Utal kong tanong. “M-Magpoprose sana sa akin si Rome?” Hinagod ko ang mga palad ko sa tuhod ko habang hinahabol ang hangin sa kahirapan nang paghinga ko dahil sa pagpipigil ko sa pag-iyak ko. N’ong kinwento ni Xino si Rome, inimagine ko ang sarili ko na ako ang nasa sitwasyon niya. Tiningnan ko ang sarili ko kung gaano kasakit ang umasa sa isang tao. Bakit hindi mo naman kaagad sinabi, Rome? Ang buong akala ko ay simpleng selebrasyon lang ang gagawin mo. Napahawak ako sa noo nang mabilisan at problemadong humarap kay Xino na tumikhim muna bago nagsalita. “Oo. Ewan ko lang kung naka-move on na ‘yun sa nangyari pero parang hindi pa eh, masungit at malamig na naman kausap tulad n’ong dati,” nakapamaywang niyang sambit habang nakakunot ang noo. “Lasinggero na
“Let’s put the past behind us, Faye. Allow ourselves to begin a second time. I’d be willing to be your man over and over. I can no longer stand to watch your predicament. You’ve always harbored dreams of living a happy life, and I remember that you wanted me to fulfill those dreams for you. I’m ready to help you reach what you desire. I’ll ensure a happy life for you and your entire family,” wika niya habang hinahawakan ang mga kamay ko. “Pero hindi pera ang habol ko ha?” Pagkaklaro ko at pinunasan ang namamasang pisngi ko. “Never kong inisip ang pera habang kasama ka. Never akong naging matakaw sa pera. Ikaw lang talaga ang gusto ko kaya tinanggap ko ‘yung trabaho.” “I didn’t say that. Kahit hindi mo na hilingin, ibibigay ko lahat ng gusto mo. If you marry me, lahat ng pag-aari ko mapupunta sa ‘yo at ipapamana lahat ‘yon sa mga magiging anak natin. I can give you the lovely mansion you’ve always wanted to atone for all of my transgressions and faults.” Napanatag ako sa sinabi niya
“Sorry,” bigla niyang sabi at pinagdikit ang mga labi niya. “Tungkol doon sa nasabi ko about kay Baby,” dagdag niya. “Rome, ‘wag mo nang isipin ‘yon, alam ko namang hindi mo sinasadya eh. ‘Di ba napag-usapan natin na ‘wag na nating isipin ang past?” Hinawakan ko ang kamay niya at binigyan siya ng kasiguraduhan sa mga titig ko. “I just can’t help it because I am guilty. Masaya din naman ako n’ong nalaman kong buntis ka. Nasaktan ako n’ong malaman kong wala na siya. Nagsasabi ako ng totoo.” “Rome, wala na sa akin ‘yon,” pagpapalakas ko ng loob niya. Naisip ko bigla ang proposal niya. Bakit hindi niya ako tinatanong ngayon? Iniisip niya ba na hindi pa rin ako ready? ‘Yun lang naman ang hinihintay ko magmula kanina. Ang akala ko kanina bubunot na siya ng singsing sa bulsa niya. Kapag ginawa niya ‘yon, hindi ako magdadalawang isip na mag-ye-yes. “Aren’t you sleepy?” Tanong niya habang hinahaplos ang balikat ko kasama ng malambot na tela. Pinapaliguan niya pala ako habang nag-uusap kam
One peaceful morning, nakapalupot pa rin ang mga braso ni Rome sa akin habang sarap na sarap sa tulog niya. Bumaling ako sa buong kwarto at pagkatapos dahan-dahan kong tinatanggal ang braso niya na nakapalupot sa akin. Bigla naman niya akong hinila kaya napahiga ulit ako sa kama. “Eeh!” Tili ko. Bigla niya akong niyakap ng mahigpit at inamoy sa may bandang leeg ko. “Mahal?” “Hmm?” “Tumayo na tayo, anong oras na oh.” Alas onse na. 2 na lang kami yata natulog kagabi. Nagmoment pa kasi kaming dalawa. Maharot pa naman ‘tong katabi ko kung ano-ano pa ang pinanggagawa niya sa akin. “Later…” Kunot-noo niyang reklamo. “Rome, sayang ang time. Kailangan ko ring makausap ang manager.” “If you continue your work here, sisirain ko ‘tong buong hotel,” banta niya sa mahinang tono habang nakapikit pa rin. “End of the friendship na kayo n’on ni Xino.” “So?” Taas na kilay na sabi niya. “Anong so? Ang bait kaya ni Xino. Tinulungan na nga niya tayo eh. Parte rin siya sa mga tumulong sa atin kun
I was staring at my ring as I stepped around in the street to exhale the flower-smell-like nature’s air. I was feeling grateful and lucky. My both side lips are rising, demonstrating the joy of the moment as I thought about my woman.I played with the children for a moment in the playground. By doing this, I almost forgot the problem that had happened to me and Faye. I almost feel the full relaxation.Even our unborn child. The baby will fit only in our mind and heart, it was sad, yeah.I know everything has a reason and He will give us again offspring to start our split-out family planning.None other than that, I know our baby was just here to give us guidance and hope. He or she will be the angel in our life forever.At sa pakikipaglaro sa mga bata ay mas lalo ko lang namiss ‘yung baby. Matagal ko pa naman ginustong magkababy kami ni Faye pero nasayang ko lang. Sana mapatawad ako ng Panginoon sa pagiging gago ko. Nagpaalam ako kay Mom na susunduin ko na si Faye sa bahay nila. I w