Chapter 23

“Tita ako na po ang bahala sa pagluluto. Umupo na lang po kayo.” Inilapag ni Tita ang sandok at humarap sa akin.

“Sige, pero hindi ako makakpagpahinga dahil aayusin ko pa ang mga gamit mo.”

“Naku, Tita. Ako na po ang bahala ron. Huwag niyo na pong alalahanin ang mga damit ko. Maraming salamat po ulit, Tita.”

“Ilang beses ka nang nagpasalamat sa akin, iha. Tama na ‘yun at saka ito ang gustong-gusto kong gawin. Ang ayusin ang mga damit ng aking mga anak dahil sa tuwing nakikita ko ang mga damit nila. Nararmamdaman ko ay lumalaki na sila.”

Wala nang nagawa si Allianna kung hindi ang pabayaan na lang ang kaniyang Tita na ayusin ang kaniyang mga bagong damit. Kapag sinabi pa naman ng kaniyang Tita kung ano ang gagawin niya ay hindi na siya makakatanggi.

“Sarapan mo ang luto mo dahil hindi ako kumakain ng bulok na luto.” Inirapan ni Allianna si Daylon at pinanood niya itong umupo sa sofa. “Daming sinasabi ng lalaking ‘yun. Pasalamat nga siya meron siyang kinakain na pagkain,” bulong ni Alli