Kabanata 35: Rebound

Kapwa nakaupo kami ni Dylan sa maaliwas na kapehan malapit lamang sa harapan ng aming kompanya. Bagama't kapwa may tasa na ng kape sa aming harapan ay hindi ko binalak na tikman iyon dahil baka mas lalong bumilis ang tibok ng aking puso. The surroundings were warm and welcoming, the ambiance. The atmosphere was filled with the smells of roasted coffee beans and sweet breads. But despite of its beauty, I can't stop my mind travelling back to past.

"Nakita mo na ba iyong bulaklak na ibinigay ko sa'yo?" panimula na tanong niya sa akin. Ang boses niya ay mahinahon, bumabagay ito sa simpleng ngiti sa kaniyang labi. Napalunok ako at saka tumango sa kaniya.

"Ahm, y-yes. By the way, thank you." Kumislap ang kaniyang mga mata matapos ko iyong sabihin. Inusog niya ang kaniyang upuan palapit sa lamesa na siyang nakagitna sa amin.

"Dianna, that flowers means a lot to me. Alam ko na hindi ka naman manhid para hindi mo mahalata." Sinalubong ko ang kaniyang tingin, ibinubulong sabaking sarili na