Chapter 4:
Charlotte's POV:"Zach!", takbo ko papalapit sa kanya nang makita siyang basang-basa sa ulan. It has been raining a lot lately, may lagnat nga ako kasi if you remember last time nagpaulan ako doon sa harap ng waiting shed. Because of my fever postponed muna ang mga schedules upang makapagpahinga ako."Teka.", I excused myself as I run somewhere here in the house to look for a towel. "Babe, don't run! Baka madulas ka, may lagnat ka pa 'di ba?", rinig kong sigaw ni Zach.Nang makahanap ako ng towel ay agad ko siyang binalikan. Pinunasan ko ang buhok niya at habang ginagawa ko 'yon ay bigla niya itong inagaw sa akin. "Ako na.", he mindlessly said.Napatitig ako sa aking mga kamay na hawak-hawak pa 'yong towel kanina bago niya pa agawin sa akin. My gaze fixed at my wedding ring.Ibinaba ko rin kalaunan ang aking mga kamay. Pinanood ko siyang pinupunasan ang kanyang sarili. Sinusundan ko ng tingin ang kaliwang kamay niya... He's not wearing our wedding ring.I'm trying so hard to forget everything, but it's eating me up. I am fooling myself by acting na wala akong nalaman, na okay lang ang lahat sa aming dalawa.Sleepless nights, silent cries and deep thoughts; It all concluded to one thing— I don't want to lose him. Kaya kahit isang malaking katang*han ay pinili kong pilitin ang aking sarili na kalimutan iyon, at ipikit ang aking mga mata."Bihis lang ako sa taas. I forgot some documents kaya umuwi ako ng maaga, aalis din ako after.", imik niya dahilan upang matauhan ako sa malalim na pag-iisip."Sige.", tanging naisagot ko. Iniwan niya ako pagkatapos kong sumagot, upang umakyat sa taas.Hindi pa ganoon katagal simula no'ng ikasal kami ni Zach, ayokong masira ang pagsasama namin or let someone destroy it.If I want this marriage to last long, I need to be honest with him. I'll talk to him about this. Because we're not supposed to hide something between us.Mukhang nagmamadali talaga siya kasi saglit lang siya sa itaas. Ang bilis niyang magbihis, at may hawak-hawak na siyang folder pagkababa niya."Here.", abot ko sa kanya ng maligamgam na tubig. I just wanna make sure he doesn't get sick.Kinuha niya ito at mabilisang inubos."Drink plenty of water sa office mo.", paalala ko sa kanya.Nginitian niya ako, saka ako hinalikan sa pisngi."I will, una na ako.", paalam niya.Baago pa siya makaalis ay hinawakan ko ang braso niya, dahilan upang mapalingon siya sa akin."Bakit?", taka niyang tanong na napayuko pa ng tingin sa kamay kong nakahawak sa braso niya?I stared at his eyes... bakit ngayon ko lang napansin? I see no sparks in his eyes while looking at me na para bang kasama ng alaala niya ay nawala rin ang pagmamahal niya sa akin."I'll be shooting YT content sa studio ko doon sa company namin this Saturday. Can you fetch me so that we can go home and eat together? You can watch me or wait sa dressing room ko, just please come.", I sounded like pleading him to come."Sure. I'll be there.", mabilis niyang sagot.I wasn't expecting that quick response, so that stunned me for a second. Akala ko mag-iisip o pag-iisipan niya pa eh.Unti-unti kong binitawan ang braso niya na may pigil na ngiti sa mga labi ko."Ingat ka sa daan.", ani ko.Ngumiti siya, "Alright.", sagot niya at umalis na.Maraming nagbago, pero naniniwala akong babalik din sa dati ang lahat.Zach's POV:Kinakamot ko likuran ko habang binabasa ang iniwang text message sa akin ni Alfonso na umalis muna siya kasi may aasikasuhin. May iniwan daw siyang pagkain sa akin sa fridge, I can reheat it sa oven daw.The thing is, he already informed my twin brother about us... me? My twin brother turns to be a really busy man, kaya kailangan namin mag schedule ng pagkikita namin. Like how formal is that? Hindi kami sabay lumaki, pero I'm still family. And, he's treating me like a stranger.Alfonso keeps reminding me to not mess up by remembering all the things he told me na nangyari sa pagkikita namin noon ng kapatid ko dito sa Pilipinas upang hindi ito manghinala na wala akong maalala.Another one, uunahin sana namin ang pakikipagkita doon sa actress na we're trying to sign in, kaya lang na postponed ang meeting at naiba ang schedule, currently resting because of fever daw. Akalain mo 'yon parehong kaming may lagnat?Hindi na ako nagtataka ba't ako nilagnat. Nagpaulan ako last time tapos ilang ice pop ba kinain ko no'n?Humihikab kong binuksan ang refrigerator habang kinakamot ko pa rin ang aking likuran. Napatingin lang ako doon sa iniwang pagkain sa akin ni Alfonso ng saglit, saka sinarhan ang fridge at binuksan naman ang freezer. Napalunok ako nang makita 'yong tira-tirang ice pops na binili ko. Sa dami ng binili ko, hindi naubos lahat. Ba't ba masarap ang bawal?Habang nakatitig ako sa loob ng freezer ay biglaang sumagi sa isipan ko ang imahe no'ng babae last time sa waiting shed. I was already there kahit no'ng hindi pa siya dumating, so I saw it all. Inaantay ko kasi si Alfonso no'n, lumabas ako ng mag-isa nang walang paalam kaya mag-isa ako at that time. Pinaalam ko lang kung nasa'n ako nang matapos ako magliwaliw.That woman... what broke her to that extent?I shook my head at kumuha ng isang ice pop. Kumalat ata ang lamig na nanggagaling sa ice pop sa buong sistema ko, tumaas mga balahibo ko. I shrugged it off at nagpunta sa living room upang maghanap ng papanoorin sa n*****x.Naupo ako sa sofa at komportableng napasandal dito. Binuksan ko ang TV at bumungad ang mukha ng isang pamilyar na babae."Oh.", I reacted briefly.It's like a movie trailer na showing na ata. Pinanood ko ang buong trailer, at saka napangisi."Well, at least he has a good taste in women. She's pretty.", sambit ko sa sarili.What was her name again? Charlotte? I guess.Imbes na ang plano ko ay manood ng kung anong unang lumabas sa n*****x, ay I looked for the movie that was just advertised.I'll be meeting her soon, so why not try watching her movie, right? In addition, she's my brother's wife, nothing wrong in getting to know her more. Interesting.Zethus POV:I'll be meeting Zach again soon, Alfonso already took care of everything so that hindi ipaalam ni Zach na he lost his memories because that would raise suspicions lalo na't he's meeting Charlotte soon as well, kaya I have to do my part.Him meeting Charlotte wasn't part of the plan. Me and Alfonso was taken aback hearing about it. But it was something that we can't stop, the project is big and expectations were big within 9Yards Media. We can't proceed with the movie kung hindi si Charlotte ang gaganap, it's the book's author sole request. People in 9Yards Media want it so bad, na if we make Zach to not proceed with the movie and choose a different one ay magtataka sila agad when it will benefit the whole corporation as a whole.Kaya nag-isip kami agad ni Alfonso ng gagawin.Literally everyone around me knows that 'I lost my memories', at 'pag nalaman iyon ni Zach sigurado akong magtataka siya."How are you?", agad na tanong sa akin ni Zane nang makapasok ito sa opisina niya.Isa pa 'tong half brother ni Zach, kailangan ko rin mag-ingat sa kanya."I'm fine.", maikli kong sagot.Naupo ito sa kaharap kong sofa."What brings you here? It's the first time.", may munting ngiti sa labi nitong sabi sa akin.I'm in his office right now, and yes, it's the first time being here. Umiiwas nga ako 'di ba? As much as possible."I found it weird at first, akala ko pinagloloko lang ako, pero may kakambal ba ako?", kunwaring inosente at wala kong alam na deretsang tanong sa kanya dahilan nang paglaho ng ngiti niya."Did he reach out to you?", nakakunot noo niyang tanong.Kunwaring napakunot din ako ng noo."Reach out to me? So, I do have a twin brother?"Alam kong alam ni Zane at ng asawa niya na may kakambal si Zach, and no one else. Pero nang magising ako hindi nila pinaalam sa akin."He wanted to talk to me.", dagdag ko."It'll be hard to explain everything to you, lalo na't wala ang mga alala mo. But, yes, you have a twin brother.", may pagdadalawang isip niyang sagot.I acted na nagulat ako, unti-unti akong napasandal sa inuupuan ko.Nakita kong napaisip siya ng malalim, pinag-aralan ko ng mabuti ang ekspresyon ng mukha niya."He was refusing to meet or talk to our side after your accident, why does he want to meet you now?", mahinang tanong nito sa sarili habang nakatitig sa sahig."Are you saying na I know about him even before my accident? We met before my accident?", marami kong tanong, acting ignorant and all.Napaangat siya ng tingin sa akin, "Yeah, dapat ay sasama ka sa kanya sa US but you changed your mind so umalis siya without you. You were on your way back nang maaksidente ka.", eksplenasyon nito sa akin."What do I do now? He wants to meet me and talk. I'm actually confused, and don't know what to do, as I remember nothing.", nababahala kong banggit.He sighed, as he stared on the floor once again na para bang nag-iisip na naman. I definitely know what idea he'll come up with, me and Alfonso has calculated this far.It was quiet for a moment bago siya mapatingin ulit sa akin, "For now, other than our family and people close to us, no one else knows about your memory loss. I'll be informing everyone to keep it low or keep it a secret for now. You do the same to your employees, tell Charlotte about it as well because she knows nothing about it. Don't let your twin brother know about you losing your memories.", Zane advised. Napapatango ako habang nakikinig sa kanya."I still have your previous phone, you can read the chats between you and your twin brother at that time to at least know him better before you'll meet him. I'll send it to your home later on.", dagdag pa nito."All right. This is really making me confused and all, but let's do that.", ani ko.Napatango ito. "Let me make a call to my wife real quick.", sabay tayo nitong sabi sabay kuha nang cellphone niya sa bulsa."Okay.", sagot ko.Tinalikuran niya ako while dialing a number. Sinundan ko siya ng tingin, habang nakatingin ako sa kanyang likuran ay unti-unti akong napangisi.Going well than expected.Charlotte's POV:Umuwi ako sa bahay namin ngayon, and when I say bahay namin ay hindi 'yong bahay namin ni Zach. Kundi bahay namin ni mama.I was planning to visit her one of these days, pero ngayon ko na ginawa. Nag-resign daw 'yong kasama niyang nagbabantay sa Flower Shower. Hindi man lang daw nagpaalam ng maayos at nag-iwan lang ng resignation letter.Huminto sa pagtratrabaho si Mama, kaya siya pumalit sa pagbabantay ng Flower Shower with someone helping her na Valerie hired. Nag-aalala talaga ako kay Mama kasi mag-isa lang siya nakatira sa bahay namin kasi ayaw niya sumamang tumira sa bahay namin ni Zach, kaya pinipilit ko siyang e-try mag-asawa ulit hahahah.Hindi ko sinasabi kay Mama ang mga nangyayari sa bahay o nangyayari sa amin ni Zach ngayon. Pinapakita ko sa kanya na okay lang kami ni Zach at walang problema, kasi ayokong mag-alala siya."I'll ask Val to hire a new one, okay? Why don't you close the shop until then? Stay with me and Zach for the meantime.", pilit ko ulit sa kanya."Ayoko nga, mas gusto ko dito sa atin.", naghihiwa ng isdang lulutuin niya mamaya na sagot.Napahilot ako ng sentido, ang tigas rin nito ni Mama eh. Nag-aalala talaga ako ng sobra.Bigla siyang humarap sa akin at tinutok 'yong kutsilyong hawak niya dahilan upang mapaatras ako."Ma naman!", reaksyon ko."Palagi mo naman akong binibisita, nagsasawa na nga ako sa mukha mo.", turo niya sa mukha ko gamit 'yong dulo ng kutsilyo.Ang galing naman talaga ng Ina ko, tinututukan na nga ako ng kutsilyo, sinabihan pa akong nagsasawa na raw sa mukha ko."Isa pa, kaya gusto ko mapag-isa kayong dalawa lang ni Zach para mabigyan niyo na ako ng apo. Ano na ba? Kailangan pa ba pumuti lahat ng buhok ko para mangyari 'yon? Ba't ang tagal?", duro sa akin nito.Kung makaduro parang walang hawak na patalim ah?"Ma, ma, ma! Ano ba!", hawak ko sa braso niya para ibaba niya 'yong kutsilyo."Kasi naman ano bang plano niyong dalawa? Huh? Gumawa ka ng paraan, hindi ka bumabata anak, tumatanda ka! Baka mahirapan ka ng manganak niyan, sige ka! Sino ba sa inyong dalawa ang mahiyain ha? Galaw-galaw nak! 'Yong mga kaklase mo noon isang dosena na ang mga anak, ikaw ZERO. Ano na?", litanya nito.Ang daldal talaga ni Mama, kung anu-ano ang pinagsasabi at saan-saan na napupunta."Alam ko, Ma! Patuloy mo na nga ginagawa mo.", turo ko doon sa hinihiwa niyang isda kanina."Siguruin mo.", diin nitong banta.Nanay ko ba 'to o killer? May plano pa atang gawin ako sinabawang isda 'pag hindi ako nakinig.Iniwan ko na muna si Mama sa kusina, baka ano na naman maisip at itutuk na naman sa akin ang kutsilyo, hahaba ang usapan, tapos makakalimutan niyang magluluto siya.It slipped out my mind, all this time sinusubukan ko naman, pero dahil sa mga pangyayari lately nakalimutan ko ang dapat pagtuonan ng pansin. All I want is to build a family that I've been dreaming of. Hindi ako pwede panghinaan ng loob ngayon kasi abot kamay ko na ang pangarap na 'yon, ang kulang nalang ay makipag-cooperate sa akin ang matigas ko na asawa na 'yon.I recovered from my fever after some few days, kaya balik trabaho na ako. I was going to continue with my schedule kahit na hindi pa ako okay, masyadong ng nade-delay dahil sa lagnat ko ang mga dapat kong trabahuin, pwede ko naman tiisin, si Val lang talaga ang ayaw.Nakaupo ako sa isang high chair habang inaayusan ako ng make up artist ko. Today is friday, ngayon ang araw na hiniling ko kay Zach na sunduin ako upang sabay kaming umuwi at mag-dinner.Nakaupo ako sa isang high chair habang inaayusan ako ng make up artist ko. Today is friday, ngayon ang araw na hiniling ko kay Zach na sunduin ako upang sabay kaming umuwi at mag-dinner.This is my last schedule for today, YT content lang siya na will be uploaded sa official YT account ng mga artists nitong company namin. I've been focusing sa acting 'di ba? But I promised my fans na I will be releasing a song na palaging nade-delay kaya palaging hinahanap ng fans ko kung asan na o kailan. So, this content is to make up with that habang wala pa. Nag-post ako sa IG ko asking my fans any song recommendations, pumili lang kami ng mga sampung kanta and I'll be singing it here. Not the entire song, but some parts of it. I already sang half of the song, we're taking a breathe to retouch my makeup, at nag-aalala rin sila para sa akin since kaka-recover ko lang from lagnat.Saktong alis nang make up artist ko after ng retouch ay lumapit sa akin si Val na dala-dala 'yong iPad niya. Inayos niya
Charlotte's POV:"So, what you're trying to say is that kakambal mo ang lalaking 'yon?", lutang na lutang na tanong ko kay Zach habang magkaharap kaming nag-uusap ngayon sa loob ng aking dressing room."Hon... ", napakamot sa batok niyang reaksyon ni Zach. Kasi naman paulit-ulit niya ng sinasabi sa akin na kakambal niya nga 'yong ninakawan ko ng halik kanina ngunit ayaw pa rin maproseso ng utak ko.Like how can I accept that? I kissed that guy and even told him some mortifying things, kasi akala ko siya si Zach. That was so embarrassing. How would I even know if that was Zach or not when he exactly looks like my husband? Kung alam ko lang na may kakambal asawa ko, I would've known pero 'yon nga! Hindi ko alam na may kakambal siya. Kaya aakalain ko talaga agad na he was Zach!Napatampal ako sa aking noo."You okay? Ano bang nangyari?", nagtataka niyang tanong. Napaangat ako ng tingin sa mukha niya. No, walang nangyari. Let's erase that memory!"W-wala, I just can't believe it.", rason
Chapter 5.2:Saktong napatayo na kasi ako mula sa aking inuupuan nang makalapit siya. Ibinaba nito ang tray ng pagkain na kanyang dala-dala mula pa sa kusina mismo. I wore my mask."Yeah, I guess I'll eat lunch with Zach.", sagot ko sa kanya."Are you with your car? I can make utos kay Dave to drive you sa workplace ni Zach.", Althea offered."I can also drive you there.", singit ni Bleu na pinapak agad ang fries na isa sa mga pagkaing dala-dala ni Dave."Hindi na. I'm with my car.", pagsisinungaling ko.Hinatid ako ni Valerie dito kanina, nasa bahay namin ni Zach kotse ko. Ayoko lang disturbuhin ang mga 'to."I really need to go, see ya!", paalam ko sa kanila at tumalikod na upang umalis."Ingat ka sa daan!", Bleu."Yasss drive safely, girl!", pahabol naman ni Althea. Lumingon ako ng saglit sa kanila upang kumaway. Nakita ko pa nga hinila ni Althea si Dave paupo."You... the next time we go here and you make deretso sa kusina? You'll see yourself and a maleta full of your belongings
Charlotte's POV:"I can't believe na I have to be here pa. I already declined that movie multiple times!", inis kong alburuto sa harap ni Valerie. When that guy... Wait... I don't even know what's his name. Whatever, I don't plan on knowing anyway. I just hope that earlier will be that last time na I'll saw him. I don't want to get entangled with him any further. So yeah, matapos niya akong pasakayin sa taxi na he booked himself, dumeretso na ako sa salon na Valerie reserved for me to go to para maghanda sa mga natitira kong schedules within the day. I went to a pre-recorded cooking show just to promote my movie that is still out there in the cinema, and then after, I went to attend a VIP Premiere of a colleague's movie. My day is exhausting, already exhausting tapos malalaman ko na ang last schedule ko for today is a dinner with someone from 9Yards Media, to talk about a movie that I already declined numerous times. Like, what's so hard about taking a 'NO'? The thing is, I can't ev
Charlotte's POV:Nakahawak ako sa tiyan kong nakahiga sa sofa dito sa sala ng bahay namin kasi ewan ko ba. Insecure lang talaga siguro ako. Hindi maalis sa isipan ko si Kate, nagsimula tuloy akong mag workout mag-isa. Matagal-tagal na rin last time na nag gym ako o mag workout, hindi na nasanay katawan ko. Nakakangalay at masakit sa kalamnan."Aray! MAAAAA!", sigaw ko kasi ang sakit beh! Hinampas ni Mama likuran ko. Nasa bahay ako namin, oo... Bahay namin ni Mama. Wala akong schedule ngayon tapos busy sa trabaho si Zach, kaya binisita ko si Mama."Kakatapos mo lang mag workout tapos hihiga ka? Kumukulo pa dugo mo, bawal 'yan!", pangangaral nito sa akin at muntik na naman akong hampasin, buti nalang nakailag ako agad.Kailan ba 'to nakabalik galing sa Flower Shower?"Pa'no mo naman nasabing katatapos ko lange eh hindi mo naman nakita?", oh 'di ba? Sumasagot pa ako. Tsinelas ending ko nito."Wag ka ng magtanong alam ko lahat! Umayos ka nga ng upo diyan, may bisita ako!", tabig nito ng p
Charlotte's POV:Magkasalubong ang mga kilay kong sinundan siya ng tingin gamit ang side mirror ng kotse ko. Bigla akong natawa nang para siyang ninja na may hidden mission na kulang nalang may pa-tumbling na nagtungo papasok ng Mall. Nang umalis na 'yong mga sumunod sa akin hanggang sa parking lot ay wala akong sinayang na oras at nagtungo ako agad dito sa aking kotse. Pero, hindi ako umalis. Inantay ko talaga na lumabas na rin siya sa pinagtataguan namin. Kanino ba kasi siya nagtatago? Ang weird niya rin talaga. Nang maglaho na siya sa paningin ko ay doon ko na pinaandar ang kotse ko paalis. Following days ay wala akong masyadong schedule. Packed ang schedules ko the past few months, parang pahinga ko na rin 'to while choosing my next project. At gaya ng inaasahan ko ay napabalita agad 'yong nangyari sa Mall, at pinangaralan ako ni Val ng bongga. "Ahhhh it was a bad idea to workout.", I groaned in pain habang nakahawak sa puson ko. I forgot about the fact na palapit na ang kab
Chapter 7.3:Hinubad niya ang suot na cap at mask saka naupo. Naupo na rin ako sa katapat niyang upuan."Before we start, recommend me anything to eat, hindi pa ako kumakain. May isa kasi diyan, impulsive tapos hindi man lang tinanong kung available ako.", may mapang-asar na tono nitong sabi sa akin. May halong irap kong hinagis sa kanya ang menu na nasa ibabaw ng table namin. Alam niyo ang nakakainis? Nasalo niya tapos natawa habang nakatingin sa mukha ko. Anong nakakatawa?"Sabi ko recommend me something, hindi ihagis sa akin ang menu. Tsk. Tsk. Tsk, may sariling bokabularyo ka rin eh, iba ata kahulugan ng sinabi ko sa planeta mo.", nakatingin sa Menu niyang sabi."Nang iinis ka ba?", pikon kong imik.Itinaas niya ang tingin mula sa menu papunta sa mukha ko, "Meron ka ba?", pabalik niyang tanong sa akin. Binigyan ko siya ng matalim na tingin, at walang kareak-reaksyon niyang binalik ang gawi niya sa Menu, sabay sabing, "Ba't ang sungit mo? Karga-karga mo ba sa mga balikat mo muscle
Charlotte's POV:"Sa'n mo galing 'yan?" tanong ko sa kanya nang may iabot siya sa aking jacket. Wala naman siyang dalang jacket kanina pa. Kasi kung meron baka kanina ko pa hiniram 'di ba?He suddenly took my wrist and grabbed me closer to him nang hindi ko kunin ang inabot niyang jacket, "Ninakaw ko." sagot niya. Binigyan ko siya ng matalim na tingin, walang kwentang kausap. He wrapped the jacket's arms around my waist, and said "I bought it from someone."Binili niya? Kanino? Dito sa loob ng restaurant? Ang dami ko pa sana gustong itanong pero nadi-distract ako on the way he's tying the jacket's arms sa baywang ko. Naaamoy ko na naman siya. Never pa ako nakaamoy kagaya ng pabangong gamit niya, nacu-curious lang ako sa name ng pabango, pero alam kong hindi matino na sagot ang matatanggap ko sa kanya."Zethus." I, out of nowhere, for the first time, called his name. Itinaas niya ang tingin papunta sa mukha ko, and I think that was a bad move. The look he's giving me now is like a bla