JACOB "Sabihin mo na kung ano ang gusto mong sabihin sa akin, Jacob. Ginawa ko lang naman 'yon para pumayag ka na sa nais mangyari ni Isabel. Pumayag ka na kasi, huwag mo nang pahirapan pa ang sarili mo, okay? Pinaalis ko na si Shaina sa pamamahay mo dahil kapag nandito pa siya ay hindi ka talaga papayag sa nais mangyari ni Isabel. Alam ko na hindi ka natutuwa sa ginawa kong 'yon ngunit kailangan mong tanggapin na wala na si Shaina. Umalis na siya, huwag mo na siyang hanapin o sundan pa kung nasaan siya. Isipin mo naman ang sarili mo, Jacob. 'Wag 'yung puro siya lang ang iisipin mo. Hindi ka niya matutulungan sa problema mong hinaharap kaya kalimutan mo na siya. Pumayag ka na lang sa nais ni Isabel na mangyari, okay? Iyon ang nararapat mong gawin at hindi ang pursigihin si Shaina na makasama mo. Gusto mo ba na mawala ang lahat ng mayroon ka ngayon, huh? Ipagpapalit mo lang ang lahat ng mayroon ka sa babaeng hindi ka naman matutulungan, huh? Ganoon ba ang gusto mo? Magalit ka man sa a
JACOBTinabi ko ang sulat na iniwan ni Shaina para sa akin. I'll keep it. Hindi puwedeng mawala 'yon. Pinunasan ko ang mga luha ko matapos kong basahin ang sulat niyang 'yon sa akin. Masakit man isipin na wala na siya, iniwan na niya ako ngunit kailangan na may gawin ako. Hindi puwedeng tutunganga na lang ako. Kailangan ay may gawin ako, hindi puwedeng wala.Alam ko na hindi naman niya gusto na iwan ako. Hindi niya ginusto 'yon. Pinaalis lang siya ng pinsan ko na si Camille para mangyari ang nais niyang mangyari na pumayag ako sa nais ni Isabel. Iyon lang 'yon. Hindi ako papayag sa nais mangyari ni Isabel. Mahal ko si Shaina. Siya ang gusto ko na makasama habambuhay hindi ang Isabel na 'yon.Gagawa ako ng paraan. Hindi ako susuko. Hindi ko susukuan ang pagmamahal ko para kay Shaina dahil lang sa pananakot nila sa akin. Pananakot lang 'yan, mas makapangyarihan pa rin ang pag-ibig. Natulog ako sa kuwarto na tinutulugan ng babaeng mahal ko na si Shaina. Amoy na amoy ko pa rin ang kanyang
JACOB Hindi na nawala sa isipan ko ang sinabing 'yon ni Kuya Alfred sa akin. Puwede ko naman ngang gawin 'yon ngunit kailangan may tutulong rin sa akin. I can't do it alone. Kailangan may katulong ako. Tama si Kuya Alfred ba't hindi ako magpatulong sa Ninong Ramon ko, 'di ba? Magaling siyang abogado. Siguradong matutulungan ako niya. Matutulungan rin niya ang mga taong nabiktima ni Mr. Chavez.Habang nasa loob ako ng opisina ko ay pinag-isipan ko nang mabuti kung gagawin ko talaga 'yon.Naisip ko pa na kung hindi ko gagawin 'yon ay ako ang matatalo sa laban na 'to. Hindi dapat ako matalo nila. Hindi dapat sila magtagumpay laban sa akin. Kailangan na ako ang magtagumpay. Tama naman si Kuya Alfred na kung mawalan si Isabel ng tutulong sa kanya ay hindi na niya ako matatakot pa. Kaya naman malakas ang loob niya na takutin ako dahil sa kaibigan niya si Mr. Chavez. Kung mawala ito ay mawawalan na siya ng lakas ng loob na gawin ang masamang plano niya. Kailangan na mawala si Mr. Chavez. Kap
SHAINAIlang araw na akong nakauwi dito sa probinsiya namin ngunit nasasaktan pa rin ako sa ginawang pag-iwan ko sa lalaking minamahal ko na si Jacob. Ginawa ko lang naman 'yon para sa kanya. Ayaw ko na mawala ang lahat ng mayroon siya dahil lang sa akin. Kung sa akin ay walang mawawala pero sa kanya ay marami. Ayaw kong mangyari 'yon sa totoo lang.Mahal ko siya kaya ko ginawa 'yon na iwan siya kahit masakit na masakit sa damdamin ko at labag sa kakooban ko. Binigyan ako ni Ma'am Camille ng pera sa halagang fifty thousand pesos para umalis na ako. Tinanggap ko naman 'yon dahil kailangan ko. Umalis na nga ako sa trabaho ko, wala na akong trabaho kaya kinuha ko na lang 'yon. Malungkot pa rin ako ngayon. Walang ibang laman ang isipan ko kundi siya lamang. Gustong-gusto ko siyang makita ngunit hindi na puwede, eh. Nami-miss ko siya nang sobra sa totoo lang. Naluluha ako sa gabi bago ako matulog dahil sa pagka-miss ko sa kanya. Ang sakit-sakit pala mawalay ka sa taong pinakamamahal mo. G
JACOB Hindi ko pa rin silang dalawa pinapansin pagkarating ko sa bahay lalo na ang pinsan ko na si Camille. Hindi pa rin ako natulog doon sa kuwarto ko kung saan natutulog si Isabel. Magpakaligaya lang siya habang nandito pa siya sa pamamahay ko dahil kapag wala na si Mr. Chavez ay palalayasin ko na siya.Sa kuwarto na tinutulugan ni Shaina ako natulog. Mas gusto ko na doon matulog kaysa sa kuwarto ko kung saan nandoon si Isabel. Ayaw ko siyang makita sa totoo lang. Dahil wala na kaming kasambahay ay kanya-kanya na kami sa gawaing bahay. Bahala silang dalawa.Pinuntahan ko si Aling Delia kung saan siya nagtatrabaho bilang kasambahay kagaya ni Shaina na pamangkin niya. Bago ko siya kausapin ay nagpaalam na muna ako sa mga amo niya. Pinayagan naman nga ako nila na kausapin siya. Medyo nagtataka si Aling Delia nang magkaharap kaming dalawa sa may sala. Dahil ako ang may gusto na makausap si Aling Delia ay pinayagan kami na mag-usap sa may sala.Mababait naman ang mga amo niya.''Bakit mo
SHAINA Sumunod na araw ay biglang tumunog ang cell phone ni mama habang nagluluto kaming dalawa ng tanghalian namin. Kami lang dalawa ang nasa bahay. Wala ang mga kapatid ko dahil may klase sila. "May tumatawag po sa 'yo, Ma. Hindi mo po ba sasagutin ang tumatawag sa 'yo?" tanong ko kay mama. "Wait lang anak, sasagutin ko naman, eh," sagot niya sa akin. Hinugasan muna niya ang kanyang kamay at pinunasan bago sinagot ang tawag. "Tumatawag muli ang Tita Delia mo sa akin," nakaawang ang mga labi na sabi niya sa akin pagkakita niya sa screen ng cell phone niya."Talaga po ba, Ma?" tanong ko pa sa kanya.Tumango kaagad siya at nagsalita, "Oo. Tumatawag muli ang Tita Delia mo. Kakatawag pa lang nito noong isang araw sa atin, 'di ba? Tumatawag muli ngayon."Napabuntong-hininga ako."Sagutin mo na lang po, Ma. Baka may importanteng sasabihin si Tita Delia. Sagutin mo na po ang tawag niya," sabi ko sa kanya. Tumango na lang siya sa akin.Sinagot na nga niya ang tawag ni Tita Delia. Inilay
SHAINA"O, sige. Hindi ko sasabihin sa kanya kung nasaan ka man ngayon, Shaina. 'Wag kang mag-alala dahil kahit pilitin niya ako ay hindi ko sasabihin sa kanya kung nasaan ka man nga ngayon," sabi ni Tita Delia sa akin. "Ako na na ang bahala dito sa Maynila. Mag-iingat na lang kayo d'yan ng mama mo.""Opo, Tita Delia. Maraming salamat po! Mag-iingat ka rin po d'yan sa Maynila," sabi ko kay Tita Delia. "Maraming salamat po talaga sa pang-iintindi sa akin. Maraming salamat dahil hindi mo po ako hinusgahan sa nangyaring 'yon sa akin."She gasped and said, "Hindi naman kita puwedeng husgahan dahil lang doon, eh. Naiintindihan naman kita sa mga sinabi mo sa akin. Wala ka namang masamang intensiyon, eh.''Kahit papaano ay napangiti ako sa sinabing 'yon ni Tita Delia sa akin. Nakakatuwa lang na isipin na hindi naman niya ako hinusgahan. Imbis na husgahan niya ako ay intindi niya ako. Wala naman sa vocabulary niya ang manghusga sa totoo lang. Hindi naman siya mapanghusga na tao. Hindi siya ka
JACOB Wala pa ngang limang araw nang pumunta ako sa bahay ni Ninong Ramon ay may magandang balita na kaming natanggap. Mr. Chavez was arrested last night in his mansion. Wala na talaga siyang kawala pa. Haharapin na niya ang kanyang kaparusahan. Mananagot na siya sa mga maling gawain niya.Natutuwa kaming malaman 'yon ni Ninong Ramon. Tumawag pa nga sa akin ang mga kaibigan ko tungkol doon lalo na si Diego. Sinabihan ko kasi sila tungkol sa akin kaya alam nila. Nakasuporta naman raw sila sa akin kung ano ang gagawin ko. Masaya rin sila na malaman ang tungkol sa pagkaka-aresto ni Mr. Chavez."Mawawalan na si Isabel ng tutulong sa kanya, Ninong Ramon. Mawawalan na siya ng lakas ng loob na takutin pa ako sa mga nais niyang mangyari," natutuwang sabi ko sa kanya. "Totoo nga po talaga ang sinasabi mo sa akin.""You're right, hijo. Hindi ka na niya matatakot pa kahit kailan. Wala na nga ang tutulong sa kanya. God helped us. Hindi naman ako magsasabi kung hindi totoo, eh. Lahat ng sinasabi